"เพนกวิน" เผยแล้ว อดอาหารให้โลกสนใจ ร่วมเป็นพยานความอยุติธรรม

วันนี้(21เม.ย.) นางสาวศิริกาญจน์ เจริญศิริ หรือทนายจูน ทนายจากศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน ได้โพสต์ข้อความบนเฟซบุ๊ก Sirikan June Charoensiri โดยระบุว่า

วันนี้เยี่ยมเพนกวิน พริษฐ์ ชิวารักษ์ Parit Chiwarak และ ไผ่ ดาวดิน จตุภัทร์ บุญภัทรรักษา Jatupat Boonpattararaksa โดยมองผ่าน teleconference (จอคอม) และพูดผ่านทางสายโทรศัพท์ เพนกวินอยู่สถานพยาบาล มีไผ่และแอมมี่ไปเฝ้าด้วย
"วันนี้พี่จูนมาเอง!" เพนกวินพูดทักทาย เราขำและบอกว่า "อือ ปกติพี่เยี่ยมรุ้งไง วันนี้มีข้อความจากรุ้งอยากมาสื่อสารกับกวิน และพี่อยากมาเยี่ยมเห็นว่ากวินเป็นไงบ้าง"
"รุ้งเป็นยังไงบ้างพี่ คิดถึงรุ้งจังเลย"
เราเล่าเรื่องรุ้งให้ฟัง และรับสารที่เพนกวินส่งหารุ้ง ทั้งสองคนมีมิตรภาพและความมั่นคงเชื่อมั่นในกันและกันสูงมาก
เราเอารูปวาด ศิลปะ ภาพถ่ายกิจกรรมยืนหยุดขัง ภาพคณะราษมัมยืนหยุดขัง ให้กวินและไผ่ดู ทั้งคู่ยิ้มตื่นเต้น และขอให้เพื่อนๆช่วยรวบรวมภาพและข้อความส่งให้ทนายเพื่อเอามาให้ดูอีก
ฝากบอกทุกคนว่า " ยัง good spirit. สุขภาพกายไม่ค่อยดี แต่สุขภาพใจเต็มที่ครับ"
เพนกวินบอกว่าช่วงนี้เวลาเดินเยอะหรือขึ้นบันไดเองจะไม่ไหว ขาจะสั่น ต้องให้คนพยุง
เราอ่านข้อความจากมิตรสหาย ข่าวและจดหมายอาจารย์ชาญวิทย์ ข่าวพระพยอมขอบิณฑบาตชีวิตรุ้งและเพนกวิน กวินรับทราบทุกข้อความและความห่วงใย

เพนกวินถามว่ามีนักวิชาการออกมาพูดเรื่องการอดอาหารประท้วงบ้างไหม เราบอกว่าเห็นมีบทสัมภาษณ์อาจารย์ชัยวัฒน์ สถาอานันท์ เพนกวินอยากให้มีเพิ่มอีก คือการ "กระตุ้นมโนสำนึกของสังคมต่อความอยุติธรรม" เพนกวินบอก
ไผ่ ยังเป็นไผ่ มีความกวนแต่มั่นคงในหลักการเหมือนเดิม ไผ่ฝากความห่วงสุขภาพพ่อแม่ บอกว่าไม่ต้องเดินทางมา กทม. ห่วงเรื่องโควิด รอให้ไผ่ออกไปเจอดีกว่า "ชิวอยู่" ไผ่บอก
เราฝากไผ่ดูแลเพนกวิน บอกเพนกวินดูแลตัวเองให้ดีที่สุด เพนกวินฝากเราดูแลรุ้ง ทั้งคู่ฝากบอกถึงคนข้างนอกว่าความหวังของคนข้างในอยู่ที่พวกคุณทุกคน
"ขอให้ทุกคน ทั่วโลกช่วยเป็นสักขีพยานของความอยุติธรรมที่เกิดขึ้นในไทย ไม่ใช่แค่ที่เกิดกับผม แต่กับคนไทยทั้งประเทศ" - เพนกวิน
20 เม. ย. 64

Edit เพิ่มข้อ

ความและรูปภาพสเตตัสหนึ่งในหลายข้อความที่รวบรวมไปอ่านให้ทั้งเพนกวินและรุ้งฟัง ซึ่งทั้งคู่ต่างพูดใจความเดียวกันว่า แบบนี้แหละที่ต้องการ"มีใครคิดแคมเปญดันเรื่องเพนกวิน-รุ้งอดอาหารประท้วงให้ไปถึงเวทีโลกรึยังนะ?
ตอนนี้แค่ความเป็นห่วงมันคงไม่พอช่วยชีวิตน้องได้หรอก ยิ่งเป็นห่วงยิ่งต้องหาวิธีสิ ในเมื่อน้องยืนยันถึงขนาดเอาชีวิตเป็นประกัน เราคนข้างนอกกินอิ่มนอนหลับ จะช่วยอะไรน้องได้บ้าง ที่ไม่ใช่พยายามโน้มน้าวให้เลิก น้องอดมาเป็นเดือนแล้วถ้าน้องจะเลิกจริงน้องคงเลิกไปก่อนหน้านี้นานแล้ว
น้องทรมานกาย เราทรมานใจ จะทำยังไงถึงจะช่วยน้องออกมาได้ ช่วยกันคิดหาทางกันเถอะ มีแคมเปญอะไรที่จะทำให้เป็นข่าวดังไปถึงเวทีโลก ที่ทำกันได้ทุกคน"