ค่ำของวันที่ 3 มีนาคม 2564 ที่ ตำบลไพรพัฒนา อำเภอภูสิงห์ จังหวัดศรีสะเกษ ได้มีหัวหน้าส่วนราชการที่รักการออกกำลังกาย ด้วยการปั่นรถจักรยาน ได้รวมตัวกันจัดทริป "ปั่นไปปัว" หรือปั่นไปรักษา รักษาจิตใจผู้ป่วยติดเตียง ผู้สูงอายุ ที่อาศัยอยู่ตามหมู่บ้าน โดยเฉพาะตามแนวชายแดน โดยในค่ำวันนี้ได้มารวมตัวกันที่วัดไพรพัฒนา ก่อนที่จะเริ่มปั่นออกไปเยี่ยมชาวบ้าน ราษฎรตามแผนงานที่ทางกำนัน - ผู้ใหญ่บ้าน ได้รายงานนายอำเภอ ว่ามีผู้ป่วยอาศัยอยู่ตามเส้นทางมีครอบครัวไหนบ้าง ก็จะแวะเยี่ยม มอบข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็น อาทิ แพมเพิสที่ผู้ป่วยติดเตียง ผู้สูงอายุ จำเป็นต้องใช้อย่างมาก จะได้ไม่ต้องเดินมาเข้าห้องน้ำบ่อยๆ โดยเฉพาะเวลากลางดึก และที่สำคัญ ลูกหลานที่ดูแลก็จะได้พักผ่อนนอนหลับตลอดคืน รุ่งเช้าค่อยมาเปลี่ยนครั้งเดียว
นอกจากนั้นยังมีสำลี ในการเช็ดล้างแผลกดทับ เวลานอนติดเตียงนานๆ รวมทั้งข้าวสาร อาหารแห้ง ที่ส่วนหนึ่งได้มาจากการร่วมทำบุญใส่บาตรของประชาชนในจังหวัดศรีสะเกษ ตามวัดต่างๆ โดยคณะสงฆ์ในจังหวัดศรีสะเกษ ก็จะทำการคัดแยก นำมาฝากมอบมาให้ผู้ป่วยติดเตียง และผู้สูงอายุ ตามหมู่บ้านนั้นๆ ด้วย ซึ่งการจัดทริปดังกล่าว ก็จะมีเป็นระยะๆ ตระเวนไปตามอำเภอต่างๆ จนครบ 22 อำเภอ แล้วก็จะวนไปใหม่เป็นรอบๆ ไป ทำเช่นนี้ตลอดปี
ผู้สื่อข่าวก็สงสัยเหมือนกันว่า ทีมงานคณะกรมการจังหวัดนี้เอากำลังมาจากไหน มาปั่นได้แทบทุกทริปที่นัดหมายกัน สุดท้ายวันนี้ก็ได้คำตอบ ซึ่งก็ไม่แน่ใจว่าจะถูกหรือไม่ แต่เท่าที่เห็น ลูกมะพร้าวกองอยู่ด้านหลังเก้าอี้ ยังจุดพักดื่มน้ำกันเป็นระยะๆ เห็นลูกมะพร้าวน้ำหอมแล้วก็เลยบุกเข้าไปถ่ายขณะที่หัวหน้าส่วนพักเหนื่อยก่อนปั่น ก่อนนำข้าวของไปมอบให้ผู้ป่วยติดเตียง ผู้สูงอายุ ก็พบคนแรกที่ถือลูกมะพร้าวออกมาทานสดๆ ก็คือ นายวัฒนา พุฒิชาติ ผู้ว่าราชการจังหวัดศรีสะเกษ จากนั้นก็ตามด้วยหัวหน้าส่วน บางคนก็ได้แค่มองเพราะอาจจะไม่กล้าดื่มน้ำมะพร้าว แต่หลายคนก็ดื่มอยากสบายใจ เหมือนเคยดื่มทุกครั้ง ก็คงแล้วแต่ความเชื่อว่า น้ำมะพร้าวให้พลังปั่นไปปัวได้จริงหรือไม่ ทำให้อารมณ์ดีจริงหรือป่าว แต่วันนี้มะพร้าวขายดีกันมากแล้ว