svasdssvasds
เนชั่นทีวี

บันเทิง

"ดี้ นิติพงษ์" เล่านาทีประทับใจ ในหลวงรับสั่ง "นก สินจัย ดี้ นิติพงษ์ ขอบใจมากนะ"

03 พฤศจิกายน 2563
เกาะติดข่าวสาร >> Nation Story
logoline

ดี้-นิติพงษ์ ห่อนาค นักร้อง นักแต่งเพลง เล่านาทีสุดปลื้มปิติ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรับสั่ง "นก สินจัย ดี้ นิติพงษ์ ขอบใจมากนะ" ในหลวง-ราชินี ทรงจำได้ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี ทรงขอเซลฟี่ด้วย

เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน 2563 นายนิติพงษ์ ห่อนาค หรือ ดี้ นักร้อง นักแต่งเพลง โพสต์ข้อความทางเฟซบุ๊ก เล่านาทีสุดปลื้มปิติ หลังเข้าร่วมรับเสด็จ เมื่อวันที่ 1 พ.ย. ที่ผ่านมา โดยระบุข้อความดังนี้...
จำได้ว่าฉันเคยคุยให้แม่ประไพพ่อทิดเอิบให้ฟังแล้ว...ห้าสิบปีมาแล้ว...ฉันเคยเข้าเฝ้าในหลวง ร.9 พระราชินี พระเจ้าลูกเธอฯ ทั้งสองพระองค์..ที่ อ.บ้านหมี่ จ.ลพบุรี ฉันกับเพื่อน ได้อยู่แถวหน้าสุด สมัยนั้นจะมีเชือกเล็ก ๆ กั้นเขตแนวรับเสด็จกับลาดพระบาท เพื่อให้เรียบร้อย...
หลังจากเสร็จพิธียกช่อฟ้า...เสียงประชาชนที่คุยกันอยู่จ้อกแจ้ก ก็จะเริ่มเงียบ จนถึงเงียบกริบเมื่อ ทั้งสี่พระองค์เสด็จมาถึง...ได้ยินแต่เสียงฝีเท้าของข้าราชบริพารตามเสด็จ เสียงชัดเตอร์กล้องของช่างภาพสื่อ..ทุกมือประนม ทุกสายตามองไปที่ทุกพระองค์...ได้ยินพระสุรเสียงรับสั่งกับราษฎรสองข้างทางแว่วๆ..ฉันโชคดี ที่เป็นหนึ่งในราษฎรที่พระราชินีทรงมีปฏิสันถารด้วย...บรรยากาศจะเงียบอยู่อย่างนั้น จนกระทั่ง เสด็จกลับ...จากนั้นจึงจะมีเสียงอื้ออึงกล่าวขวัญพูดคุยกันถึงความรู้สึกของราษฎร...สมัยนั้น...คำว่า "ทรงพระเจริญ" ยังเป็นเพียงตัวอักษรบนแผ่นป้าย  และคำในใจของราษฎรที่ไม่ได้เปล่งเสียง

"ดี้ นิติพงษ์" เล่านาทีประทับใจ ในหลวงรับสั่ง "นก สินจัย ดี้ นิติพงษ์ ขอบใจมากนะ"


....ผ่านยุคไป ห้าสิบปี...เมื่อวานนี้...ฉันได้มานั่งอยู่แถวหน้าอีกครั้ง เพื่อจะรอเข้าเฝ้าในหลวง พระราชินี พระเจ้าลูกเธอฯ เช่นเดิม หากแต่เปลี่ยนแผ่นดินไปตามวันเวลา...บรรยากาศก็ต่างไปโดยสิ้นเชิงจุดที่ฉันนั่ง อยู่ในเขตพระราชวังชั้นนอก อยู่หัวมุมถนนเยื้องกับศาลาสหทัยสมาคม  ที่มาพร้อม ๆ กัน ก็มีแม่เดือน ไปรมา รัชตะ แม่ท็อปดารณีนุช พร้อมทั้งมิตรสหายจำนวนหนึ่ง..พี่น้องที่รอเฝ้ารับเสด็จ เห็นพวกเราเข้า ก็จำได้ ก็เริ่มขอเข้ามาถ่ายรูปด้วย เอาธงชาติผืนเล็กๆ มาให้โบกไปมา  ใบหน้าแต่ละคนถึงจะมีหน้ากากอนามัยปิดอยู่ แต่ก็รู้ว่ายิ้มกันทุกคน...สักพัก แม่นก สินจัย ก็มาถึง มานั่งข้าง ๆ ฉัน...คราวนี้แฟน ๆ ก็ยิ่งเข้ามาถ่ายรูปกันใหญ่ จนฉันเริ่มชำเลืองดูว่า เจ้าหน้าที่วังเขาจะดุเอาไหม...อาจารย์เสรี วงษ์มณฑา ก็มาถึงไล่เลี่ยกัน ฉันรู้สึกเหมือนรู้จักอาจารย์มานาน แต่ที่จริง เราไม่เคยพบกันมาก่อนเลย  ฉันก็ยกมือไหว้แนะนำตัว...

เวลาผ่านไปสองชั่วโมง...ฟ้าครี้มเหมือนฝนจะตกมาแต่กลางวัน เจ้าหน้าที่วังเอาขนม น้ำดื่ม มาแจก รวมถึง เสื้อกันฝนพระราชทานด้วย...พุทโธ่ ทูลกระหม่อมแก้วเจ้าขา...ห่วงแม้ราษฎรจะเปียก ลมพัดโชย...ฝนไม่ตก ฟ้าสวย...เป็นสีพื้นใหักับยอดเจดีย์ และราชมณเฑียรสีทอง...งามจับใจ แม่นก แม่ท็อป แม่เดือน ก็เริ่มแจกขนมกินกัน พูดคุยกัน หัวเราะกันคิกคัก...แม่นกเอาขนมถั่วตัดมา..."ขนมถั่วตัดค่ะพี่ ร้านเขาทำปีละครั้งตามเทศกาล" ทุกคนตื่นเต้น เอาไปแจกกินกัน เอร็ดอร่อย..."อ้อ...แต่อันนี้เป็นของปีที่แล้วนะคะ...."
ฉับพลันฉันก็รู้สึกเหมือนเข้าไปอยู่ในยุคสี่แผ่นดิน...ก็จะไม่รู้สึกได้อย่างไร...นั่งพับเพียบรอเข้าเฝ้าอยู่ในวัง...ข้างซ้ายมือ...ก็เป็น แม่พลอยนกข้างขวามือ...ก็เป็นคุณสายท็อป ส่วนแม่เดือนไม่ได้เล่นสี่แผ่นดิน แต่ก็เคยเห็นเล่นละครโบราณบ่อย ๆ...คุยไปคุยมาก็นึกขึ้นได้ว่า...อ้อ นี่มารวมตัวกันเกือบครบหน้าทีเดียว พวกทัวร์ลง...!!!จึงมีฉันทามติ ก่อตั้ง "ชมรมผู้ประกอบการธุรกิจท่องเที่ยวทางโซเชียลมีเดีย" อาจารย์เสรี เป็นประธาน ฉันเป็นรองประธาน...แม่นก แม่ท็อป แม่เดือน เป็นฝ่ายการตลาด....ฮา
แล้วก็มีเสียงอื้ออึงมาจากแถวหน้าประตูวิเศษไชยศรี..."ทรงพระเจริญ.....ทรงพระเจริญ" รถพระที่นั่งเคลื่อนเข้ามาอย่างช้า ๆ....เสียงทรงพระเจริญกึกก้อง...ประกอบกับเสียงธงสะบัดฉันเตรียมว่าจะถ่ายคลิป ว่าจะร้องทรงพระเจริญให้ดังๆ...เหมือนทุกคนแต่สัญชาตญาณเมื่อห้าสิบปีที่แล้ว...ทำให้ทำได้แค่มองพระพักตร์ได้นิดเดียวก็ต้องก้มลงกราบแล้ว.....

พอเสด็จเข้าไปประกอบพระราชพิธีในโบสถ์ใหญ่....พสกนิกรก็ลัลล้า ถ่ายรูปร่วมกันสนุกสนาน...แล้วเจ้าหน้าที่วังก็มากระซิบให้กลับเข้าที่ ใส่หน้ากากอนามัย...เสียงทรงพระเจริญ...เริ่มดังมาจากในวัดพระแก้ว....มองเห็นพระกลดแต่ไกล... ทุกคนตื่นเต้นกันมาก ลืมหายใจ...
เสียงทรงพระเจริญอื้ออึง...มหาดเล็กเดินตบเท้า  สื่อมวลชนพรั่งพรู....รู้ตัวอีกที....ฟ้าหญิงสิริวัณณวรีฯ ก็ทรงมานั่งยองๆอยู่ตรงหน้า.. จะเร็วอะไรปานสายฟ้าขนาดนั้น ทรงจำแม่นกกับฉันได้  ขนาดใส่หน้ากากอยู่ยังทำอะไรไม่ถูก...ในหลวงกับพระราชินีก็มาประทับอยู่ตรงหน้า...ท่ามกลางเสียงอื้ออึงทรงพระเจริญ...ได้ยินเสียงพระราชินีรับสั่งกับในหลวงพร้อมผายพระหัตถ์มาที่ฉัน..."นี่...คุณดี้ นิติพงษ์"ในหลวงรับสั่งอะไรบ้างก็ได้ยินไม่ชัด...จับได้เลา ๆ ว่า  อ้อ นกสินจัย อ้อ ดี้นิติพงษ์...ขอบใจมากนะ...พยายามมองท่าน พยายามฟังฝ่าเสียงอื้ออึง....จนลืมแม้จะกราบพระบาท "แต่งเพลงให้ทูลหม่อมพ่อหน่อยสิ..."เสียงเจ้าหญิงแหลมชัดดี...ถึงได้ยินรับด้วยเกล้า......แล้วก็เสด็จผ่านไป....ใจฉันนึกอยู่อย่างเดียวว่า....นี่เรานั่งเฉยๆ  ยังรู้สึกเหนื่อย....นี่ได้ยินว่าท่านจะทรงพระดำเนินไปถึงหน้าศาลฎีกาเลยหรือ....คิดอยู่เพลิน ๆ....
เจ้าหญิงสายฟ้าแลบพุ่งกลับมาหาพวกเรา...เหมือนทรงนึกขึ้นได้ว่า อยากเซลฟี่ด้วย..ทรงขอมือถือจากพวกเราคนหนึ่ง....แล้วทรงถ่ายเซลฟี่พวกเรา....แล้วก็ทรงหยิบมือถือของพระองค์เอง มาถ่ายรูปพวกเราอีก....ว่องไวจนคนแก่ตาเหลือก.......ฉลองพระองค์และฉลองพระบาท ไม่น่าจะคล่องได้ขนาดนั้น....โล่งใจที่ไม่ทรงคะมำ....เสร็จแล้วก็ทรงโบกมือแล้วรับสั่งอะไรฟังไม่ทัน....ด้วยความอื้ออึง...แต่จับความได้ตอนท้ายว่า...."ถ่ายรูปไม่ใส่แมสก์ได้ไม่ผิดแล้วนะ...ไม่เหมือนกับตอนรับปริญญานะ..."
#จากนั้นก็เป็นเรื่องดีดีอีกมากมาย #ทรงพระเจริญ #สถาบันสู้สู้ #welovethemallthesame

logoline