เมื่อวันที่ 15 กพ 2487 ราชกิจจานุเบกษา ตอนที่ 11 เล่ม 61 ได้ลงประกาสสภาวัธนธัมแห่งชาติ เรื่อง วัธนธัมของผัวเมีย (ไม่ได้เขียนผิด สมัยก่อนเค้าเขียนแบบนี้) ลงนามโดยจอมพล ป. ซึ่งวางหลักให้สามีปฏิบัติต่อภริยา คือ
1 ด้วยการยกย่องนับถือว่าเป็นเมีย จดทะเบียนให้ถูกต้องตามกฎหมาย ให้เกียรติพาไปออกงานสังคมตามโอกาส
2 ด้วยการไม่ดูหมิ่น ไม่ด่าว่าทุบตี เหยียดหยาม
3 ด้วยการไม่ประพฤติล่วงใจปรนเปรอหญิงอื่น ต้องถือว่าทรัพย์สินที่ได้มาเป็นของเมียของลูกด้วย นึกถึงชีวิตและอนาคตของลูก
4 ด้วยการมอบความเป็นใหญ่ให้ มอบให้ปกครองดูแลสมบัติและกิจการภายในบ้าน
5 ด้วยการให้เครื่องแต่งตัวให้สมฐานะ ไม่แต่งอย่างซอมซ่อ
ส่วนภริยามีหน้าที่
1 จัดการงานดี เอาใจใส่ดูแลบ้านให้สะอาดเรียบร้อย ผูกมิตรกับเพื่อนบ้าน ตลอดจนคนที่อยู่ใต้ปกครอง
2 สงเคราะห์คนข้างเดียวกับผัวดี พึงเคารพพ่อแม่ญาติมิตรของผัวดุจของตัวเอง ไม่ถือเอาเรื่องไม่เป็นสาระ หรือถ้อยคำกล่าวร้ายของผู้ที่เคารพนับถือของผัวมาเป็นอารมณ์
3 ไม่ประพฤติล่วงใจ มีความซื่อสัตย์ภักดีต่อผัว พึงระลึกเสมอว่า จะมอบชีวิตและสละความพอใจของตนเพื่อผัว ไม่นอกใจนิยมยินดีในชายอื่น
4 รักษาทรัพย์ที่ผัวหามาให้ เป็นผู้มัธยัสถ์ รู้จักใช้จ่ายในทางที่ควร ไม่ตระหนี่ขี้เหนียวหรือฟุ่มเฟือยเกินไป
5 ขยัน ไม่เกียจคร้านในกิจการทั้งปวง ทั้งไม่เกียจคร้านที่จะหาความรู้ ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ เช่นอ่านหนังสือ และไปงานสังคมต่างๆตามโอกาสทั้งหมดนี้เป็นกฎหมายเก่า แต่ปัจจุบันก็ยังใช้อยู่ เพราะว่ายังไม่ได้ยกเลิก ส่วนใครจะปฏิบัติกันอย่างไร ก็แล้วแต่ เพราะมันเป็นความสุขของผู้ปฏิบัติเอง...
ทนายรัชพล ศิริสาคร
ประธานชมรมสนับสนุนการต่อสู้เพื่อความยุติธรรม