โดยระบุ ทั้งๆที่ความผิดทั้งหมดเป็น "ความผิดซึ่งหน้า" ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 80
อ้างอิงจาก มาตรา 78 "พนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจจะจับผู้ใดโดยไม่มีหมายจับหรือคำสั่งของศาลนั้นไม่ได้ เว้นแต่(1) เมื่อบุคคลนั้นได้กระทำความผิดซึ่งหน้าดังได้บัญญัติไว้ในมาตรา 80"
นายปิยบุตรไม่เคยสั่งไม่เคยสอนนายธนาธรบ้างเลยหรือ? ถึงได้โตแต่ตัว พูดก็สักแต่ว่าพูดเพื่อปั่นกระแสปลุกระดม หลอกใช้คนโง่เป็นเครื่องมือทางการเมืองอย่างไร้หลักการและความรู้ เรื่องกฎหมายพื้นๆแค่นี้ก็ยังไม่รู้ จะเอาปัญญาที่ไหนมาบริหารประเทศในฐานะนายกรัฐมนตรี? ประเทศชาติจะไม่วิบัติฉิบหายด้วยวาทกรรมกลวงๆของนายธนาธรเสียหรอกหรือ?
ส่วนนายปิยบุตรนึกอะไรไม่ออกก็อ้างแต่นิติสงครามราวกับเป็นคนไม่รู้กฎหมายและไม่มีสมอง ในขณะที่ตัวเองบิดเบือนทำลายกระบวนการยุติธรรมอย่างน่ารังเกียจ ปลุกระดมผู้คนเป็นเครื่องมือทางการเมือง แบบนี้เรียกว่า "นิติเส็งเคร็ง" จะได้ไหม?
ง่ายๆเลยนะ ถ้านายธนาธรกับนายปิยบุตรเห็นคนเป็นคนเท่ากันจริงๆ ทำไมนายธนาธรกับนายปิยบุตรถึงไม่ออกมานำการเคลื่อนไหว เป็นผู้ทำผิดกฎหมาย และถูกจับกุมเสียเองบ้าง?
ก็เพราะทั้งนายธนาธรกับนายปิยบุตรรู้ดีว่ามันผิดกฎหมาย ตัวเองถึงไม่กล้าลงมือทำเอง ปล่อยให้คนอื่นรับเคราะห์ไม่ต่างกับไพร่และทาสภายใต้ระบอบศักดินาคณะก้าวหน้าของพวกเขา เสร็จแล้วตัวเองก็ออกมาตีกิน โหนความเดือดร้อนของผู้อื่นบิดเบือนปลุกระดมต่อ ขยายผลการหลอกใช้ผู้คนเป็นเครื่องมือทางการเมืองเพื่อประโยชน์ของตัวเองอย่างไร้ความละอาย
นักปลุกระดมหลอกใช้ผู้อื่นอย่างนายธนาธรกับนายปิยบุตร และเหล่าแกนนำม็อบที่ต่างก็เป็นคนมีปม เต็มไปด้วยพฤติกรรมแย่ๆพวกนี้นะหรือที่จะนำพาสังคมไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่สร้างสรรค์อย่างสันติ?
คิดผิดคิดใหม่ได้นะครับ