‘นุ๊ก สุทธิดา’เผยมรสุมชีวิตรุม แยกอยู่กับสามี

สภาพจิตใจตอนนี้เป็นยังไง?

"เข้มแข็งคูณสามค่ะ เพราะเรามีกำลังรบอยู่สามคนด้วยกัน คนโต 16 แล้วค่ะ คนที่สองอายุ 14 คนที่สาม อายุ 3 ขวบครึ่ง"

รู้ได้ไงว่าตัวเองเป็นมะเร็ง?

"จริงๆ ย้อนกลับไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว นุ๊กเป็นคนสังเกตตัวเองตลอดเวลา ไม่ว่าจะสภาพจิตใจหรือร่างกาย ทีนี้นุ๊กจะมีระบบที่เรียกว่าเป็นนาฬิกาชีวิต เรื่องการขับถ่ายหรือเข้านอนค่อนข้างตรงเวลา ทีนี้ตื่นเช้ามาเริ่มรู้สึกว่าการขับถ่ายมันเลทไป ไม่คงที่เหมือนแต่ก่อน ทั้งที่ตั้งแต่ 40 ปีผ่านมาเราไม่เคยไม่คงที่ เราก็ไปตรวจหาสาเหตุ ตอนนั้นคิดว่าเกี่ยวกับลำไส้ ไปหายังไงก็หาไม่เจอ ก็คิดว่าอายุคงเยอะเกิน เริ่มแก่แล้วหรือเปล่า พอเราหาไม่เจอ เราก็ปล่อยไป 2-3 ปี เราก็เริ่มคลำเจอก้อนเนื้อ เจอตรงไทรอยด์ก่อนเลย เป็นก้อนออกมา เราก้เลยไปตรวจ คุณหมอไม่ได้บอกว่าเป็นมะเร็งตั้งแต่ครั้งแรก แต่หน้าคุณหมอบอก ระหว่างเราส่องกล้องเราได้ข้อมูลมาว่าคุณหมอท่านนี้เก่งมาก สามารถประเมินได้ตั้งแต่ครั้งแรกเลยถึง 80 เปอร์เซ็นต์ ตั้งแต่อัลตร้าซาวด์เลย ซึ่งเราเห็นหน้าคุณหมอเริ่มเปลี่ยนสี ใจวูบเลยนะคะรู้เลยว่าใช่แน่ๆ ก็เลยถามคุณหมอเป็นคำถามสุดท้ายว่าใช่ ใช่มั้ยคะ แต่เราทำเสียงร่าเริง ไม่ให้คุณหมอรู้สึกอะไร คุณหมอก็ตอบกลับมาว่า คุณหมอไม่สามารถตอบได้ ต้องทำการเจาะชิ้นเนื้อและไปตรวจ นั่นแหละคือคำตอบที่ทำให้เรารู้ว่าใช่แน่นอน"

วินาทีแรกที่ได้ยิน รู้สึกยังไง?

"ทุกอย่างมันนิ่งหมดเลย มันเคว้งคว้างมาก เหมือนเราถูกปล่อยไว้กลางทะเล ลอยๆ แล้วเคว้งๆ ทุกอย่างเงียบหมด เสียงแอร์ดังมาก รู้สึกตัวอีกทีคือคำถามมาเป็นร้อย น้องปาแปง ปีโป้ อดัมจะอยู่ยังไง เริ่มเห็นตัวเองสติแตก ระหว่างหมออัลตร้าซาวด์อยู่ เราก็บอกว่ามันไม่ใช่แล้ว ถ้าเป็นอย่างนี้เราจะตอบตัวเองไม่ได้สักคำถาม นุ๊กก็บอกตัวเองว่าใจเย็นๆ แล้วถามตัวเองทีละคำถาม อะไรที่กลัวที่สุดถามมา เราจะตอบตัวเอง แล้วเราก็ค่อยๆ ตอบตัวเองทีละคำถามๆ จนสุดท้ายเรารู้สึกว่ามันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เราคิดนะ ถ้าเราเตรียมตัวให้ดี"

เรามารู้ได้ยังไงว่ามะเร็งกระจายถึง 17 จุด?

"ก็ระหว่างอัลตร้าซาวด์เลยค่ะ คุณหมอบอกว่ามีก้อนเนื้ออยู่แล้วค่ะ แต่ยังตอบไม่ได้ว่าเป็นมะเร็งหรือเปล่า แต่มันได้กระจายไปตามจุดต่างๆ เขาก็มาร์กจุดค่ะว่าตรงไหนบ้างเพื่อทำการเจาะไปตรวจ ก็เริ่มมาร์กจุดก็รู้ว่ากระจายไปหลายจุด"

ถ้าถามตรงๆ มันอยู่ระยะที่เท่าไหร่?

"มะเร็งไทรอยด์จะไม่เหมือนมะเร็งอื่นๆ มะเร็งอื่นๆ จะวัดตามขนาดชิ้นเนื้อ ถ้าใหญ่คือเข้าสเตทที่ลึกขึ้นไป แต่มะเร็งไทรอยด์วัดตามอายุค่ะ ถ้าเราเป็นตอนอายุน้อยๆ ต่อให้ชิ้นเนื้อใหญ่ก็จะเป็นแค่สเตทหนึ่ง ซึ่งน่ากลัวค่ะ ถ้าหมอบอกว่าสเตทสี่ปุ๊บ หมอตายเลยนะคะ ไม่ใช่เรา โดนตบค่ะ (หัวเราะ) ก็บอกว่าคุณหมอบอกดีๆ นะคะ สเตทไหนคะคุณหมอ (หัวเราะ)"

ของนุ๊กเลือกวิธีการรักษายังไง?

"จริงๆ กระบวนการรักษามะเร็งไทรอยด์จะไม่เหมือนมะเร็งชนิดอื่น การรักษาคือเขาตัดมะเร็งออกไปก่อนเป็นอย่างแรก พอตัดไปทั้งหมดแล้วเท่าที่เขาจะหาตัดมาได้เขาจะให้เรากลืนแร่ เรียกว่าแร่ไอโอดีนที่กระจายไปทั่วร่างกาย ทีนี้การกลืนแร่คือการกลืนไอโอดีน ที่ผสมกัมมันตภาพรังสี ที่เข้าผสมเข้าไป เวลากลืนแร่เข้าไป เซลล์ส่วนไหนที่ดูดเอาไอโอดีนจากร่างกายเราไป มันก็อาจมีเซลล์มะเร็งติดไป ตรงนี้แร่ไอโอดีนจะกระจายไปพร้อมกัมมันตภาพรังสีที่จะไปช่วยฆ่าเชื้อมะเร็งในส่วนต่างๆ แต่กัมมันตภาพรังสี ต้องบอกก่อนว่ามันค่อนข้างรุนแรง ฆ่าคนได้ทั้งโลก ฉะนั้นเขาจะมีปริมาณจำกัดว่าในชีวิตคนเรากลืนได้แค่ 6 ครั้ง"

"หนึ่งครั้งต่อ6เดือนจะหายมั้ยคุณหมอบอกว่าโดยปกติสูงสุดโดยเฉลี่ยอยู่ที่3ครั้งแต่ครั้งเดียวก็เกินจะพอ"

ครั้งแรกรู้สึกยังไง?

"เขาไปฆ่าเซลล์มะเร็งแต่ก็ไปทำลายเซลล์อื่นๆด้วยฉะนั้นเวลาที่ไม่สบายตัวป่วยระดับเซลล์เรารู้สึกว่าทุกเซลล์มันไม่ปกติมันปวดตัวและเหมือนมีไฟอยู่ในตัวทรมานมากจะอาเจียนตลอดเวลาข้อเสียอีกอย่างคือนอกจากป่วยกายเราจะป่วยใจไปด้วยเพราะเราต้องแยกจากทุกคนในโลกใบนี้ไปอยู่ในห้องๆเดียวแล้วถูกกักตัวอยู่ประมาณ4วันเพราะตัวเรามีกัมมันตภาพรังสีก็เหมือนเราสามารถกระจายกัมมันตภาพรังสีให้คนอื่นคนที่เขาไม่เป็นมะเร็งพอโดนกัมมันตภาพรังสีก็มีสิทธิ์ที่จะเป็นมะเร็งเราก็ต้องแยกตัวออกมาอยู่ในห้องของรพ.ทุกอย่างเราต้องดูแลตัวเองหมอจะไม่เข้ามาหาเราเลยเหมือนเวลาเราป่วยจะมีคุณแม่มาดูแลป้อนข้าวลูกกินนะแต่พอถึงวันนั้นมันไม่มีใครช่วยเราเราต้องอยู่คนเดียวจริงๆเราก็เหมือนอยากจะอาเจียนมากแต่เราอาเจียนไม่ได้เพราะถ้าเราอาเจียนเราต้องเช็ดอาเจียนเราเองค่ะ"

เรื่องสุขภาพกายว่าหนักแล้วสุขภาพใจก็หนักไม่แพ้กันตอนเป็นมะเร็งแรกๆสามีไม่เชื่อว่าเราเป็น?

"ใช่ค่ะไม่เชื่อเราไม่ได้ให้ความสำคัญกับการอธิบายกับเขาว่าเราเป็นอะไรคือพอนุ๊กกลับจากรพ.นุ๊กเจอเขาคนแรกนุ๊กก็บอกว่าเฮ้ยยูไอเป็นมะเร็งนะแล้วก็เดินผ่านเขาไปเล่นกับลูกเราพยายามทำให้เหมือนเป็นปกติโดยที่เราไม่ได้คิดถึงใจเขาว่าต้องอธิบายอะไรหรือเปล่าใจเราตอนนั้นไปที่ลูกเพราะเรารู้ว่าหลังจากเราเป็นมะเร็งเราควรทำอะไรหนึ่งสองสามสี่เพื่อลูกเพราะอย่างสามีนุ๊กก็ต้องขอโทษด้วยที่เขาอาจไม่ได้อยู่ในลิสต์ของนุ๊กเพราะเขายังเด็กมากในใจนุ๊กก็ไม่มีอะไรต้องห่วงเขาอย่างน้อยเราตายเขามีครอบครัวใหม่แน่นอนเพราะเขาเด็กจริงๆแต่ลูกเราหรือคุณพ่อคุณแม่เราเรามีลิสต์หรือมีความห่วงว่าลูกเรายังเล็กมากคุณพ่อคุณแม่เราก็อายุเยอะแล้ว"

ลิสต์ที่ว่าเห็นบอกว่าคือทำพินัยกรรม?

"ใช่ค่ะไม่ถึงพินัยกรรมขนาดนั้นแต่ได้แจงคุณแมไว้บ้างว่าเรามีทรัพย์สินอะไรหนี้สินอะไรหนี้สินต้องใช้เขาตามปกติอย่าทำให้คนเป็นเจ้าหนี้เดือดร้อนเราก็บอกว่าเราหนี้สินอะไรและมีทรัพย์สินตรงไหนที่นุ๊กกลัวจริงๆคือนุ๊กไม่อยากทิ้งภาระให้คุณพ่อคุณแม่เพราะคุณพ่อคุณแม่อายุเยอะแล้วนะคะแล้วต้องกลับมาเลี้ยงลูกของเราอีกอันนี้เป็นเรื่องที่เราต้องเคลียร์ดีๆเราก็บอกคุณแม่ว่าของทั้งหมดไม่มีอะไรที่นุ๊กรักเลยนะสามารถผันเป็นเงินได้อย่าให้พ่อแม่ลำบากกับการเลี้ยงเด็กอะไรที่เป็นค่าใช้จ่ายเป็นการเรียนของเขาก็ผันได้เลยไม่มีอะไรที่เรารัก"

สามีและนุ๊กได้แยกกันและสามีขอกลับประเทศเขา?

"แยกกันโดยเหตุบังเอิญเพราะตอนมีโควิดพาสปอร์ตเขาหมดอายุแล้ววีซ่าก็หมดอายุเช่นกันพอหมดอายุปุ๊บเขาต้องกลับประเทศคือกฎหมายจะอัปเดตทุกเดือนเขาก็ให้กลับภายในเดือนที่ผ่านมากลับเสร็จวีซ่าจะเดินกลับเข้ามาด้วยท่องเที่ยวไม่ได้แล้วก็จะต้องไปทำวีซ่าที่ติดตามลูกส่วนวีซ่าตรงนี้เราก็ไม่รู้ว่ามันจะได้หรือเปล่าหรือจะนานแค่ไหนเหมือนกับว่ากลับไปแล้วเราไม่รู้ว่าจะได้กลับมาเจอกันอีกเมื่อไหร่ส่วนของเราก็อย่างที่บอกพอเป็นความรักที่โตแล้วบางทีเราไม่ได้เจ็บปวดกับการไม่ได้อยู่ด้วยกันหรืออะไรเพราะสุดท้ายเรารู้ว่าเจอเพื่อจากอยู่แล้ว"

"แต่ว่าลูกมากกว่าที่เราเจ็บปวดมากๆจนนุ๊กรู้สึกว่าทำใจยากนุ๊กต้องบอกลูก3ขวบว่าเขาตื่นมาไม่เจอพ่อเขายังไงเขาไม่เข้าใจนุ๊กว่าทุกคนเป็นพ่อแม่น่าจะรู้ได้เขาไม่เข้าใจต่อให้เราบอกขนาดไหนแต่เราก็รู้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นเขาจะตื่นมาแล้วไม่เจอพ่อเขาจะใช้ชีวิตปกติใน2-3วันแรกแต่ผ่านไปสัก3-4วันเด็กจะเริ่มเพราะเขาอยู่กับพ่อตลอดเรากลัวลูกBroken Heartจริงๆต้องบอกว่าด้วยเทคโนโลยีตอนนี้เราสามารถวิดีโอคอลได้แต่เราก็ยังรู้สึกBroken Heartไปกับลูกเราแล้วก็มีให้เห็นจริงๆสมมติรับโทรศัพท์พอบอกให้เซย์บ๊ายบายเขาจะเซย์ฮัลโหลนุ๊กก็ถามว่าทำไมยูไม่เซย์บ๊ายบายเขาบอกว่าเขาไม่อยากเซย์บ๊ายบายสิ่งที่เขาพูดมันบาดเรามากตายแล้วพอมันนานขึ้นทุกเช้าเขาตื่นมาก็จะบอกว่าคอลหาแด๊ดดี้คอลไปเสร็จก็ร้องเพลงให้พ่อโหแม่จะตาย"

สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตที่เล่ามาทั้งหมดทำให้เราเกิดการที่เราจะเป็นโรคซึมเศร้ามั้ย?

"พี่หนุ่มรู้มั้ยการเป็นมะเร็งไม่ได้ร้ายแรงเท่าการเป็นซึมเศร้าเลยนะมะเร็งกินแค่เนื้อเราแต่โรคซึมเศร้ากินความสุขของเราจริงๆโรคซึมเศร้ามันเริ่มจากความฟลุคคือนุ๊กไปทานยาโดยหมอสั่งนี่แหละแต่ผิดไม่ควรทานเราก็ไปปรึกษาหมอที่เกี่ยวกับโรคซึมเศร้าเขาบอกว่ายาตัวนี้มันส่งผลให้เกิดโรคซึมเศร้าซึ่งตอนนี้ก็เป็นซึมเศร้ารักษาไปปีนึง"

วิธีการรับมือกับโรคซึมเศร้าเป็นยังไง?

"ตรงนี้นุ๊กยินดีมากอยากให้เป็นวิทยาทานกับหลายๆคนเรื่องโรคซึมเศร้าจริงๆต้องแบ่งเป็นสองกรณีอย่างแรกคือส่วนตัวดูแลตัวเองอย่างที่สองคือคนรอบข้างแพทย์ด้วยพอเราป่วยเรื่องนี้เราต้องบอกทุกคนรอบข้างกับลูกอาจไม่รู้ว่าซึมเศร้าเป็นอะไรเพราะลูกเป็นเด็กวัยรุ่นเราแค่บอกลูกว่าแม่ป่วยแม่ไม่ปกตินะคะช่วงนี้อย่าดื้อเพราะอารมณ์จะสวิงมากบอกสามีกับคนรอบข้างเพื่อนทุกคนว่ามีอาการนี้นะทุกคนต้องช่วยกันพยุงสุดท้ายคือหากิจกรรมบางคนบอกว่าให้ออกกำลังกายแต่บางทีคนปกติยังออกกำลังกายยากเลยแต่พอเข้าสเตทของการเป็นซึมเศร้าออกกำลังกายจะยากมากเราต้องหากิจกรรมอะไรที่เราได้ขยับแข้งขยับขาและหาความสดชื่นให้ร่างกายและทำให้เราไม่ต้องกลับไปรับประทานยาอีก"

วิธีการจัดการโลกโซเชียลบางทีมีคอมเมนต์ไม่ดีตำหนิเข้ามาในพื้นที่ของเรามีวิธีการจัดการยังไง?

"เราเป็นดารายุค90เราอาจไม่ถนัดกับโลกโซเชียลเท่าไหร่(หัวเราะ)การที่นุ๊กมาเล่นอินสตาแกรมก็ยากแล้วนะคะนุ๊กก็มีแต่รูปลูกหรือเฟซบุ๊กนุ๊กไม่ค่อยได้เล่นแต่มีคนบังคับให้นุ๊กเล่นยูต้องเล่นต้องรู้จักมันเราก็ปฎิญาณว่ามันคืองานมันต้องทำแต่จริงๆแล้วเราไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่ฉะนั้นเวลานุ๊กเสพโซเชียลเลยไม่สนใจสักเท่าไหร่สองนุ๊กรับมือโดยการที่คำชมคำด่าคำติเตียนนุ๊กไม่รับทั้งหมดเลยเวลาเป็นคำชมนุ๊กก็ขอบคุณมากๆเลยเพราะนุ๊กว่าสิ่งที่นุ๊กทำอาจไม่ถูกต้องแต่ถูกใจเขาพอเราไม่ได้รับคำชมเข้ามาในหัวใจเขามากขนาดนั้นคำด่าเลยไม่มีผลไปด้วยแต่ถ้าเรารับคำชมมากๆเวลาเราโดนคำด่ามันก็จะมีผลกระทบกับเราแรงๆทั้งคำด่าคำชมมันไม่ได้ทำให้เปลี่ยนแปลงตัวเราสักเท่าไหร่ถ้าหากมีอะไรเกินเลยเรื่องนี้เรารับไม่ได้จริงๆส่วนมากนุ๊กแค่บอกไป"

ถ้ายุ่งกับลูกจะเป็นมั้ย?

"ไม่เป็นถ้าเป็นเรื่องพื้นฐานส่วนตัวดารานุ๊กจะไม่เป็นถ้าเรื่องลูกนุ๊กมองว่าเขาอาจเป็นห่วงแต่บางทีเราอาจไม่ถูกใจไงเพราะเราก็คิดว่าเราเลี้ยงลูกให้ดีที่สุดในแบบของเราพ่อแม่แต่ละคนก็เลี้ยงลูกให้ดีในแบบตัวเองเขาคงเป็นห่วงเราแหละเขาถึงแนะนำเราคิดในเชิงบวกอะไรที่ไม่พอใจอ่านไปก็อย่าไปคิดมากให้คิดว่าหลักๆเขาเป็นห่วงแหละเขาสนใจเราแหละเขาถึงมาเสียเวลาคอมเมนต์(หัวเราะ)"

ขอถามคำถามส่วนตัวตอนนี้วีจิขวบกับห้าเดือนลูกชายนุ๊กคนโต16แล้ว?

"พี่จะดองเหรอคะ(หัวเราะ)"

ไม่ใช่ดองจะถามว่าวิธีการดูแลลูกแต่ละปีให้เขาผ่านไปให้มีสิ่งดีๆในชีวิตไม่ว่าจะการเลี้ยงดูอบรมการศึกษาหนักแค่ไหนให้กำลังใจตัวเองยังไง?

"หนักมากนุ๊กเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวมา10ปีนะคะก่อนแต่งงานใหม่เราต้องเป็นทั้งพ่อทั้งแม่เราก็ต้องมีพาร์ทเข้มแข็งกับลูกแต่นุ๊กเลี้ยงลูกเหมือนเพื่อนนุ๊กไม่เคยเป็นแม่ของเด็ก14วันที่เขาเป็นเด็ก14วันที่เขาเป็นเด็ก15นุ๊กก็ไม่เคยเป็นแม่ของเด็ก15เหมือนกันฉะนั้นเราก็โตไปกับลูกพร้อมๆกันนุ๊กก็ทำให้ลูกเห็นในเรื่องที่เพอร์เฟกต์ของนุ๊กด้วยเพื่อให้เห็นว่าแม่ก็เป็นมนุษย์เวลาที่แม่เสียใจแม่ก็ร้องไห้ค่ะมีเรื่องที่เสียใจแล้วไปร้องไห้กับเขาและให้เขาปลอบเราบ้างให้เขารู้ว่าจริงๆมันธรรมดามากนะที่เราจะทำน้ำหกแล้วตั้งแก้วขึ้นมาใหม่หรือแค่เช็ดแต่ว่าก็ธรรมดานะที่เราจะล้มและเราก็ลุกขึ้นมาใหม่แค่นั้นเองแต่ถ้าทำให้เขาเห็นว่าแม่เก่งเหลือเกินเพอร์เฟกต์ไปหมดเขาจะรู้สึกว่าเขาผิดไม่ได้เขาพลาดไม่ได้เวลาพลาดแล้วไปไม่เป็นเราทำให้เห็นว่าชีวิตเราปกติเรามีพลาดได้แค่ลุกขึ้นมาใหม่และเรียนรู้ไปกับลูกจนกว่าจะโตแต่สุดท้ายแล้วแต่ละบ้านก็มีแนวทางไม่เหมือนกันแต่คิดว่าทุกบ้านเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูกแล้ว"