เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวของลูกกตัญญูที่สู้ชีวิต เมื่อผู้ใช้เฟซบุ๊ก Poramet Misomphop ได้โพสต์ภาพพร้อมเผยเรื่องราวของเด็กชาย วัย 13 ปี ที่อาศัยอยู่ในบ้านร้างเก่าๆกับแม่ที่ป่วยจิตเวชตามลำพัง โดยระบุข้อความว่า 13 ปี เต็มๆ ในบ้านร้างแห่งนี้ ผมจะเหนื่อยแค่ไหน ผมจะดูแลแม่ให้ดีที่สุดเท่าที่คนเป็นลูกอย่างผมทำได้ สิ่งเดียวที่ผมอยากได้มากที่สุด คือ "ผมอยากให้แม่หาย" นี่เป็นคำพูดของลูกชายที่รักแม่และยอมทำทุกอย่างได้เพื่อแม่
13 ปี ที่เด็กคนนี้ลืมตามาดูโลก 13 ปี ที่ต้องอยู่ในบ้านที่ใครหลายคนเรียกว่าบ้านร้าง 13 ปี กับเด็กคนนี้ที่ต้องใช้ชีวิตด้วยความยากลำบาก 13 ปี ที่เรื่องราวนี้ไม่เคยถูกเปิดเผยในสื่อไหน บ้านไม้เก่าทรงไทยหลังนี้ที่มองจากภายนอก ถ้าใครหลายคนไม่เคยผ่านมา อาจจะเรียกที่นี่ว่า " บ้านผีสิง " เรือไม้เก่าตั้งอยู่ภายในห้อง ต้นไม้ขึ้นรกทึบ ไม่ว่ากลางวัน หรือ กลางคืน ภายในบ้านแห่งนี้ จะมีเสียงผู้หญิง หัวเราะ เสียงร้องไห้ที่ดังมาจากในบ้าน สร้างความน่ากลัว ชวนขนลุกให้กับใครหลายคนที่ไม่รับรู้เรื่องราวในบ้านแห่งนี้
น้อง กรุง เด็กชายวัย 13 ปี ที่พักอาศัยอยู่ในบ้านเรือนไทยร้างแห่งนี้กับแม่ที่ป่วยเป็นโรคจิตเวช เพียง 2 คน โดยทุกวันน้องกรุงจะต้องตื่นแต่เช้า เพื่อเดินไปขอข้าวจากที่วัดมาให้แม่ที่ป่วยได้กิน หลังจากลับจากโรงเรียนน้องกรุงต้องไปทำงานปลอกมะพร้าวกับพี่สาว เพื่อหาเงินเป็นค่าข้าว ค่าขนมไปโรงเรียน พอกับจากโรงเรียนก็ต้องมาตกปลา หาปลาเพื่อประทังชีวิต
ส่วนบ้านเรือนไทยร้างหลังนี้ เป็นของพลเมืองท่านหนึ่ง ที่ให้ทางคุณแม่และน้องกรุงได้เป็นที่อยู่อาศัย แต่ด้วยกาลเวลาที่บ้านปลูกเอาไว้นานมาก ทำให้เสื่อมโทรมลงอย่างมาก หลังคารั่วเกือบทั้งหลัง ไม้กระดานที่ใช้ปลูกเดินบนบ้าน จะก้าว จะเหยียบต้องใช้ความระมัดระวังอย่างมาก
ส่วนตัวคุณแม่ ที่มีโรคจิตเวช ถ้าไม่ได้ทานยา ( ซึ่งส่วนใหญ่ไม่ได้ทาน ) ก็จะนั่งพูดคุย ร้องไห้ หัวเราะ คนเดียว ส่วนตัวน้องกรุง เด็กวัย 13 ปีคนนี้ที่ตัวเองต้องทำงานเลี้ยงดูแม่ที่ป่วยนั้น ตัวน้องเอง ก็เป็นโรค LD เช่นกัน ซึ่งย่อมาจากคำว่า learning disorder หรือในภาษาไทยใช้ชื่อว่า โรคการเรียนรู้บกพร่องนั่นเอง
หากผู้ใจบุญต้องการช่วยเหลือน้องกรุง สามารถโอนเงินเข้าช่วยเหลือที่บัญชีธนาคาร ออมสิน ( สาขา เดิมบางนางบวช ) ชื่อบัญชี ด.ช. พชรพล ประเสริฐรอด เลขที่บัญชี 020 - 3355 - 4653 - 5 นี่ล่ะชีวิตของเด็กคนนึงถึงแม้ตัวเองจะป่วย จะเหนื่อยยากแค่ไหน แต่ก็ต้องอดทน น้องไม่เคยมองอนาคตตัวเองเลยว่าตัวเองจะเป็นอย่างไร แต่สิ่งที่น้องรับรู้คือปัจจุบันที่ได้อยู่กับแม่ในบ้านร้างแห่งนี้ น้องต้องอดทนต้องเหนื่อยเพื่อแม่ และสิ่งเดียว สิ่งสำคัญที่น้องอยากได้มากที่สุดในชีวิตคือ น้องอยากให้แม่หาย ขอขอบคุณ คุณครู และ รอง ผอ. ที่ส่งเรื่องราว และให้ความช่วยเหลือเบื้องต้น