ปี 2428 เด็กชายโจเซฟ เมสเตอร์ ชาวฝรั่งเศส วัย 9 ขวบถูกสุนัขที่เป็นโรคพิษสุนัขบ้ากัด จนเกิดบาดแผลฉกรรจ์ ซึ่งตามมาตรฐานของช่วงเวลานั้น เด็กคนนี้จะต้องเป็นโรคพิษสุนัขบ้า และจะต้องเสียชีวิตในที่สุด เนื่องจากในช่วงนั้น โลกยังไม่มีวัคซีนป้องกันพิษสุนัขบ้า รวมถึงวิธีการรักษาโรค
หลังจากที่ได้หารือกับผู้เชี่ยวชาญเพื่อขอคำปรึกษา นักชีววิทยาและนักเคมีชาวฝรั่งดศส หลุยส์ ปาสเตอร์ ก็ตัดสินใจที่ให้เชื้อพิษสุนัขบ้าที่ถูกทำให้อ่อนแอจากเนื้อเยื่อกระดูกสันหลังของกระต่ายกับเด็กชายคนนี้ในวันที่ 6 กรกฎาคม 2428 หลังจากที่เขาเคยทดลองใช้กับสุนัขมาแล้ว 50 ตัว เรื่องนี้ถือเป็นความเสี่ยงส่วนตัวของปาสเตอร์ด้วย เพราะเขไม่ใช่หมอ และอาจจะถูกลงโทษจากการรักษาเด็กรายนี้ แต่หลังจาก 11 วัน ของการได้รับการปลูกเชื้อ 13 ครั้ง ทุกอย่างก็ประสบความสำเร็จ เมื่อเด็กไม่ได้ป่วยเป็นโรคพิษสุนัขบ้า และสามารถเติบโตจนเป็นผู้ใหญ่
โจเซฟ เมสเตอร์เป็นคนแรกของโลกของโลกที่ได้รับเชื้อสำหรับการใช้ป้องกันโรคพิษสุุนัขบ้าโดยหลุยส์ ปาสเตอร์ และเป็นคนแรกของโลกที่ประสบความสำเร็จในการรักษาการติดเชื้อตัวนี้
การค้นพบวัคซีนที่สร้างชื่อเสียงให้กับปาสเตอร์มากที่สุดคือวัคซีนป้องกันพิษสุนัขบ้า