สะท้อนธุรกิจบันเทิง ได้รับการเยียวยาหลังสุด!!

ส.ส.พรรคก้าวไกล นายธัญวัตน์ กมลวงศ์วัฒน์ กล่าวถึงสถานการณ์แพร่ระบาดโรคโควิด-19 กับกลุ่มธุรกิจบันเทิง ตามการแบ่งประเภทธรุกิจของรัฐบาล4กลุ่ม ธรุกิจบันเทิงจัดอยู่ในกลุ่มประเภทที่ 4 สีแดง(กลุ่มความเสี่ยงสูง) ตามรายงานข่าวรัฐบาลได้มีการผ่อนปรนกลุ่มที่ 1 ธุรกิจสีขาวไปแล้วเมื่อวันที่ 4 พ.ค.ที่ผ่านมา ธุรกิจในความจำเป็นในชีวิตประจำวัน มีลักษณะเป็นหาบเร่ แผงลอย ตั้งอยู่ในที่โล่งแจ้ง ทั้งนี้กลุ่มธรุกิจบันเทิงจัดอยู่ในกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูง ซึ่งได้แก่ ร้านเกม ร้านอินเทอร์เน็ต โรงภาพยนตร์ โรงละคร ร้านนวด ศูนย์แสดงสินค้า ศูนย์ประชุม ห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่ สถาบันกวดวิชา สนามกีฬา ผับ บาร์ คาราโอเกะ สนามมวย โรงสอนมวย สนามกีฬาในห้องแอร์ จากการคาดการณ์ของรัฐบาลที่อาจปลดล็อกธรุกิจกลุ่มสีแดง ให้เปิดให้บริการ 15 มิ.ย.63 อาจช้าเกินไป

ข้อเสนอจากที่ประชุม (11พ.ค.63) จากกลุ่มผู้ประกอบการบันเทิง นักเต้น ฝากข้อเสนอกับรัฐบาลดังนี้กลุ่มธุรกิจที่ได้รับผลกระทบเต็มที่ ไม่ว่าจะในกรณีแบบผ่อนปรนหรือเต็มตัว ได้แก่ กลุ่มศิลปะ ความบันเทิง และ นันทนาการ และ กลุ่มภาคการศึกษา (สีส้มทั้งแถบ) แต่ในภาคธุรกิจอื่น ๆ ระดับผลกระทบจากกรณีล็อกดาว์นเต็มตัวจะสูง จากการประชุมคงพบว่าปัญหามีในระดับชั้น ตั้งแต่เฉพาะตัว เฉพาะกลุ่ม จนถึงผู้ประกอบการสตูดิโอเต้น ซึ่งตอนนี้ก็สถานประกอบการต่างมีการปรับตัวช่วยเหลือตัวไปบ้างแล้ว ตามสถานการณ์บังคับ เช่นการเปลี่ยนคอร์สขายออนไลน์แทนการสอนที่สถาบันเป็นกลุ่ม ตามมาตรการควบคุม ทั้งนี้สถาบันที่มีเงินเก็บที่จะปรับเปลี่ยนก็สามารถเริ่มทำตั้งแต่ช่วงเดือนมีนาคม แต่บางกลุ่มผู้ประกอบการขนาดเล็กที่ไม่สามารถกระทำได้ ก็จะต้องปรับเปลี่ยนธุรกิจ หรือมองหาเส้นทางการหาเงินต่อไปเอง ดิ้นรนต่อไปเอง นอกจากนี้ยังมีกลุ่มแรงงานอิสระที่ไม่ได้มีการลงทะเบียนประกันตนเองตามมาตรา 39 ซึ่งก็แน่นนอนว่ากลุ่มนี้ยังคงไม่ได้รับการเยียวยาใดๆจากรัฐทั้งที่เป็นกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูงสุด และจะต้องแบกรับความเสี่ยงสูงสุดด้วยหรือไม่?แล้วหากสถานการณ์เลวร้ายลงไปอีก กลุ่มธุรกิจสีแดงเหล่านี้ก็จะถูกทิ้งไว้ท้ายสุดหรือไม่ สิ่งที่ผู้ประกอบการหลายกลุ่มได้สะท้อนปัญหาและทวงถามคือ พวกจะได้รับการเยียวยาอย่างไรได้บ้าง 1.สามารถต่อกับธนาคารได้หรือไม่เรื่องของการเลื่อนการชำระหนี้ หรือลดดอกเบี้ย และหากธุรกิจของพวกเขาต้องปิดตัวจาก พ.ร.ก ฉุกเฉินที่นานกว่าที่คาดการณ์ จะมีมาตราอะไรรองรับได้บ้าง

2.การแจกคูปองอาหารและของใช้จำเป็น ยังคงเป็นที่ต้องการของกลุ่มผู้ประกอบการ โดยรัฐสามารถทำข้อตกลงกับบริษัทต่าง ๆ ที่มีเจตจำนงในการช่วยเหลือได้หรือไม่ เพื่อเป็นการช่วยเหลือลูกจ้างของผู้ประกอบการ 3.สามารถพิจารณาการผ่อนปรนได้หรือไม่ เนื่องจากสถานประกอบการบางแห่งมีมาตรฐานเพียงพอ ที่สามารถคัดกรองคนและจัดสถานที่แบบเว้นระยะห่าง เช่น การสอนแบบตัวต่อตัว และประกอบกับลูกศิษย์กับครูมีความรู้จักกัน พบกันทุกสัปดาห์ไม่ใช่คนแปลกหน้าที่เป็นผู้ติดเชื้อและมาสัมผัสกัน เพราะอย่างน้อยมีรายได้เข้ามาบ้างหากมีการดำเนินการในบางส่วน จึงอยากให้รัฐทำความเข้าใจในวิธีการคัดกรองกับกิจการดังกล่าว ไม่ใช่สั่งปิดโดยไม่ดูรายละเอียดของงานที่ดำเนินการได้ สำหรับข้อเสนอเพิ่มเติมเกี่ยวกับ New Normal วิถีชีวิตใหม่ที่พฤติกรรมของคนทั่วโลกจะเปลี่ยนไป ความกังวลและหาแนวทางที่จะเปิดและดำเนินการอย่างไรให้ปลอดภัยทุกฝ่าย ทั้งระงับการแพร่ระบาด และธุรกิจดำเนินได้ และ ธัญวัจน์ ได้เผยแพร่ขัอมูลจากการประชุม McKinsey & Company : Expert session : Covid - 19 s economic implications ที่ได้เข้าร่วมประชุมเพื่อให้นำไปเผยแพร่เพื่อจะได้วิเคราะห์สถานการณ์ของแต่ละคนได้ถูกต้อง เพราะนี่คือการปรับเปลี่ยนแนวคิด Dance Studio ที่อาจจะต้องเกิดขึ้นในอนาคตอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ส่วนธุรกิจงานแสดงสินค้า จัดการแสดงดนตรี ต่าง ๆ อาจมีสุนทรียทางการชมที่แตกต่างออกไปจากเดิม หากต้องใช้ Platform บางอย่างเพื่อนำเสนอต่อสาธารณะ หรือการจัดตั้งเครือข่ายหรือมูลนิธินักเต้น เพื่อมีเป้าหมายในการขับเคลื่อนสิทธิที่รัฐต้องปกป้องดูแล เป้าหมายในการเผยแพร่ข้อมูลที่สำคัญ และสถานการณ์ด้านเศรษฐกิจของแรงงานนักเต้น กับ อำนาจต่อรองของผู้ว่าจ้าง รวมถึงการช่วยเหลือฉุกเฉิน และที่มาของแหล่งทุน