ชุมชนคนไร้เสียงได้รับผลกระทบจากโควิด19

ชุมชนใต้ทางด่วนสะพานพระราม 9 บ้านเลขที่ 300 มีผู้พิการทางการได้ยินหรือ ที่เรียกว่า หูหนวก เข้ามาพักอาศัยตั้งแต่ พ.ศ.2550 และเริ่มเพิ่มจำนวนมากขึ้นในปี พ.ศ.2555 ใต้สะพานแห่งนี้มีทั้งคนปกติและคนพิการพักอาศัยอยู่ร่วมกันกว่า 65 ครัวเรือน ประมาณ 180 คน ทีมข่าวของเราจึงให้คุณตุ๊กตาผู้ดูแลชุมชนซึ่งเป็นคนปกติที่สามารถสื่อสารกับทุกคนในชุมชนได้  เพราะเธอมีพ่อแม่และน้องสาวเป็นคนหูหนวกทำให้เธอได้ซึมซับภาษามือและรู้จักคนที่นี่ดีพาไปเดินสำรวจใต้สะพานที่เป็นที่พักพิงของคนกลุ่มนี้ พบว่าห้องพักของพวกเขาซอมซ่อและคับแคบมาก  เวลารถวิ่งบนสะพานก็จะสัมผัสได้ถึงความสั่นสะเทือน  กลุ่มคนพิการนี้ถือเป็นกลุ่มคนที่เปราะบางและตกสำรวจ ก่อนหน้านี้ไม่มีใครทราบว่าพวกเขาอาศัยอยู่ที่นี่และเดือดร้อนอะไร คนพิการกลุ่มนี้ต่างออกไปประกอบอาชีพเลี้ยงดูตัวเองตามปกติ  ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเป็นพนักงานทำความสะอาด คนสวน ขอทาน และคนเก็บขยะ ปัจจุบันพวกเขาได้รับความเดือดร้อนอย่างมาก เพราะต้องหยุดงาน ขาดรายได้ เป็นผลกระทบจากการแพร่ระบาดของไวรัสร้ายโควิด-19   ทุกวันนี้พวกเขาใช้เงินสงเคราะห์ของภาครัฐเดือนละ1000 บาทในการดำรงชีวิตเท่านั้น  แต่ช่วงนี้เริ่มมีคนรู้จักชุมชนไร้เสียงมากขึ้นและมีการช่วยเหลือจากคนใจบุญที่นำสิ่งของบริจาคให้  รวมถึง กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ เตรียมจะจัดสรรที่อยู่อาศัยให้คนกลุ่มนี้

คุณตุ๊กตาและน้องสาวของเธอบอกกับทีมข่าวของเราว่าพวกเขาผูกพันกับการพักอาศัยใต้ทางด่วนสะพานพระราม 9 เป็นอย่างมาก  ถ้าจะให้ย้ายไปอยู่ที่อื่นก็คงไม่อยากไป  ยิ่งในช่วงวิกฤตโควิด19แบบนี้ พวกเขาต้องการเพียงสิ่งของเครื่องใช้ที่จำเป็น มาต่อชีวิตในแต่ละวันเท่านั้น

นอกจากคนในชุมชนที่อาศัยอยู่ที่ใต้สะพานพระราม9จะมีจำนวนมากแล้ว ยังมีแมวที่คนกลุ่มนี้เก็บมาเลี้ยงและดูแลอีก 18 ตัวด้วย ถึงตอนนี้จะเริ่มมีคนรู้จักผู้พิการกลุ่มนี้มากขึ้นและเริ่มจะมีคนนำสิ่งของต่างๆมาบริจาคแต่ก็ไม่สามารถประทังชีวิตของพวกเขาไปได้ตลอด  ใครที่อยากจะช่วยเหลือชุมชนไร้เสียงแห่งนี้ก็สามารถติดต่อไปได้ที่ผู้ดูแลชุมชนค่ะมุกระวี  ดีบุกคำ ทีมล่าข่าวเนชั่นทีวี รายงาน