หลายแนวคิดแบ่งสองกลุ่มนี้โดยคำว่า "ปิดทุกอย่างในประเทศหรือไม่" ซึ่งจริงๆแล้วไม่ถูกต้อง"
ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ สิงค์โปร์ ไม่ได้ปิดทุกอย่างในประเทศ แต่คุมอยู่ แล้วอะไรหล่ะที่ทำให้คุมอยู่ ถ้าไม่ใช่การปิดทุกอย่างในประเทศ
ปัจจัยที่น่าเอาไปศึกษาต่ออย่างยิ่ง คือ กลุ่มที่คุมอยู่ มีวัฒนธรรม กฎหมาย และความระวังอย่างเคร่งครัดในการ "สวมหน้ากากอนามัย" แต่กลุ่มที่คุมไม่อยู่ กลับเห็นหน้ากากอนามันเป็นเรื่องไม่จำเป็น อีกทั้งยังมีความเชื่อที่ว่าไม่ติดไม่ต้องใส่
ฉะนั้นประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่การ "ปิดทุกอย่างในประเทศ" หรือไม่ แต่อาจอยู่ที่การทำให้คนใส่หน้ากากอนามัยโดยเคร่งครัดได้หรือไม่นั่นเอง
ผมมองว่า หากเราใช้ "กฎหมายบังคับ" ให้ "ทุกคน" เมื่อออกนอกบ้าน 1.ต้องใส่หน้ากาก 2.ต้องใส่แว่น 3.ห้ามทานอาหารร่วมกัน ควบคู่ไปกับ Social Distancing แค่ในช่วง 30-60 วันนี้ ผมมองว่าทำทั้ง 3-4 ข้อนี้ "มนุษย์" ก็แทบจะไม่สามารถ "แพร่เชื้อและติดเชื้อ" ได้ ซึ่งน่าจะเป็นทางออกที่ต้นทุนทางเศรษฐกิจต่ำกว่าการปิดประเทศทั้งประเทศหรือเคอร์ฟิวอย่างมีนัยสำคัญ
แน่นอนว่าประสิทธิภาพในการปกป้องขึ้นอยู่กับคุณภาพของหน้ากาก ซึ่งนั่นเป็นหน้าที่โดยตรงของรัฐบาลที่จะจัดหาให้ประชาชนอย่างเพียงพอ
31 มี.ค. 2563