พระเจ้าห้าพระองค์นาคปรก พระพุทธรูป ณ วังหน้า พระปฏิมาแห่งแผ่นดิน

งาช้างคือฟันหน้าแถวบนที่งอกออกจากปากช้างและเนื่องจากช้างเป็นสัตว์สิริมงคลที่แสดงถึงโชคลาภและความอุดมสมบูรณ์ คนไทยจึงถือว่างาช้างเป็นสิ่งสูงค่า และมีคุณวิเศษกว่าเขาหรืองาสัตว์อื่น นิยมนำไปสลักเป็นพระพุทธรูป ตราประทับประจำตำแหน่ง หรือสิ่งของเครื่องใช้ของบุคคลชั้นสูง บ้างมีความเชื่อว่างาช้างสามารถป้องกันยาเบื่อยาสั่งใช้ตรวจพิสูจน์พิษในอาหารได้ยิ่งกว่านั้นคนไทยยังมีความเชื่อเรื่อง "ของทนสิทธิ์" ของขลังที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติและมีอำนาจศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อกันว่าอาจบันดาลให้สำเร็จได้ดังประสงค์ โดยจะมีความขลังอยู่ในตัวเองไม่จำเป็นต้องผ่านการบริกรรมปลุกเสก เช่น คด วัตถุแข็งคล้ายหินที่มีในสัตว์หรือต้นไม้ เขี้ยวหมูตัน เขึ้ยวเสือกลวง เขากวางคุด สำหรับงาช้างบางประเภทก็มีความเชื่อว่าเป็นเครื่องรางของขลังเช่นกัน ได้แก่ งาคุด งาช้างที่งอกผิดปกติมีรูปร่างตะปุ่มตะป่ำไม่เรียบสม่ำเสมอ งากำจาย งาช้างที่หักติดอยู่ในไม้หรือสิ่งอื่นๆ แต่บ้างอธิบายว่า งากำจายคืองาช้างที่หักกระเด็นขณะประลองกำลังกัน ส่วนงานช้างที่หักคาอยู่กับต้นไม้จะเรีรยกว่า งากำจัด

เกี่ยวกับคติการสร้างพระพุทธรูปจำนวน 5 พระองค์ในสมัยรัตนโกสินทร์นั้นมักเข้าใจกันโดยทั่วไปว่าหมายถึง พระพุทธเจ้าห้าพระองค์ใน ภัทรกัลป์ กัลป์ที่มีพระพุทธเจ้าอุบัติมากที่สุดถึง 5 พระองค์ด้วยกัน ภัทรกัลป์ แปลว่ากัลป์อันเจริญ เป็นกัลป์ของยุคปัจจุบัน ขณะนี้มีพระพุทธเจ้าที่ถือกำเนิดแล้ว 4 พระองค์ คือพระกกุสันธะ พระโกนาคม พระกัสสปะ และพระโคตมะและในอนคาคตจะมีพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นอีกพระองค์ คือพระศรีอาริยเมตไตรยคติความเชื่อเรื่องพระอดีตพุทธเจ้าเสมือนบุคลาธิษฐานอธิบายความศักดิ์สิทธิ์ยาวนานของพระพุทธศาสนาที่บังเกิดขึ้นก่อนหน้าสมัยพระพุทธเจ้าศากยโคดม พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน นอกจากนี้ คติความเชื่อเรื่องพระอดีตพุทธเจ้ายังเสริมสร้างความศรัทธาแก่พุทธศาสนิกชน ให้เกิดศรัทธาในผลกรรม กระทำดีโดยหวังว่ากุศลกรรมนั้นจะทำให้ตนได้ไปเกิดในยุคของพระศรีอริยเมตไตรย หรือเข้าสู่พุทธภูมิในภายภาคหน้าได้ เช่นเดียวกับการบำเพ็ญบารมีขององค์พระพุทธเจ้าศากยมุนีครั้งเสวยพระชาติเป็พระโพธิสัตว์พระเจ้าห้าพระองค์นาคปรก บูชาเพื่อป้องกันภยันตราย ทั้งบนฟ้า บนดิน ในน้ำ ในมหาสมุทร และบนอากาศที่มาข้อมูล : นายยุทธนาวรากร แสงอร่ามหนังสือ ๙ พระพุทธรูป ณ วังหน้า พระปฏิมาแห่งแผ่นดิน พ.ศ.2556