"สมศักดิ์" รับที่นอนผู้ต้องขังเป็นปัญหาใหญ่

นายวีระกร คำประกอบ ส.ส.นครสวรรค์ พรรคพลังประชารัฐ ตั้งกระทู้ถามสดรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม ต่อแนวทางการแก้ปัญหาความแออัดของเรือนจำทุกแห่งในประเทศไทย ที่พบว่ามีพื้นที่ครึ่งตารางเมตร ต่อคน ซึ่งขัดต่อรัฐธรรมนูญเรื่องสิทธิเสรีภาพ คนเข้าในเรือนจำไม่ใช่การนำไปทรมาณในคุก ทั้งที่ควรเป็นพื้นที่ให้โอกาสให้คนกลับมาสู่สังคมได้อย่างปกติสุข ทั้งนี้เรือนจำส่วนใหญ่ที่สร้างสมัยรัชกาลที่ 5 บางพื้นที่ไม่พบการขยายพื้นที่ 200 มี 4,000 คนบนพื้นที่ 9 ไร่ เรือนนอน ห้องอาหาร ห้องครัว ที่อาบน้ำ ซักรีด และพื้นที่เรียนฝึกฝนอาชีพ เรียกว่าแออัดมา ทั้งที่ที่ดินของเรือนจำและพื้นที่สาธารณะมีอยู่จำนวนมาก โดยกรณีที่เกิดขึ้น ตนมองว่าเพราะขาดแนวทางการช่วยเหลือประชาชน ดังนั้นรัฐมนตรี ยธ.มีแนวทางจะแก้ไขความแออัดพื้นทีเรือนจำทั่วประเทศอย่างไร
นายสมศักดิ์ เทพสุทิน รมว.ยธ. ชี้แจงโดยยอมรับว่าเป็นเรื่องจริงที่ต้องแก้ไข โดยเฉพาะผู้ต้องขังทั่วประเทศ 3.6แสนคน เรือนนอนที่รวบรวมทั้งหมด 134 แห่ง มีพื้นที่ประมาณ 2.7 แสนตารางเมตร แต่เมื่อพิจารณาตามมาตรฐานโลกที่ต้องใช้ 8.3 แสนตารางเมตร (ตร.ม.) เมื่อเทียบตัวเลขแล้วถือว่าประเทศไทยขาดแคลนพื้นที่อย่างมาก แต่เมื่อเราใช้มาตรฐานการเกลี่ยย้าย ชาย และหญิง ชายจะใช้ 1.2 ตร.ม. หญิง 1.1 ตร.ม. เกลี่ยย้ายเป็นตัวเลข แต่เมื่อเกลี่ยย้ายยังขาดแคลนอยู่ ตนคำนวณแล้วมาตรฐานของไทยใหญ่กว่าโรงศพนิดเดียว ที่กว้าง 55 ซม. ยาว 185 ซม.หรือประมาณ 1 ตร.ม. หรือเฉี่ยน 0.66 ตร.ม.ต่อคน จำเป็นต้องสร้างเรือนจำเพิ่มมากขึ้น ตัวเลขทั่วโลกประเทศไทยมีนักโทษมากสุดเป็นอันดับ 6 ของโลก หรือลำดับ 3 ของเอเชียหรืออันดับ 1 ของอาเซียน จำนวนประชากร เมื่อเทียบสถิติ ประเทศไทยมีนักโทษ หรือผู้ต้องขัง 0.54% ใกล้เคียงกับประเทศสหรัฐอเมริกา ที่มีนักโทษมากที่สุดในโลก ทั้งนี้นักโทษมีค่าเฉลี่ยที่ต้องดูแลเป็นงบประมาณมากปีละ 7,000 ล้านบาท
"ผู้ต้องขังที่ออกจากเรือนจำ พ้นโทษแล้ว ปีแรก จะกลับเข้ามา เช่น ออก 100 คน กลับมา15% ปีที่สองคนนี้จะกลับมาอีก 10% และปีที่สามกลับมา 10% รวมเป็น 25 %ดังนั้นต้องดูแนวทางการปฏิบัติจของกรมราชทัณฑ์ว่ามีข้อบกพร่องอย่างไร ขณะที่เรือนจำหนองน้ำขุ่น ที่มีพื้นที่เยอะ ผู้ต้องขังน้อย ได้ดูแนวทางพื้นที่ที่มีอยู่คิดว่าทำเป็นเรือนจำตัวอย่าง ที่ไว้สำหรับผู้ต้องขังได้ฝึกฝนอาชีพ เพราะดูแล้ว คนที่เป็นผู้ต้องขังออกมาแล้วกลับมาใหม่ สันนิษฐานได้ คือ ครอบครัว ผู้คนไม่ยอมรับ หรือ การศึกษาหรือการให้ความรู้ไม่ดีพอ ทำให้ต้องกลับไปทำผิด รวมถึงการมีอาชีพและงานทำ ดังนั้นเรือนจำเกษตรอุตสาหกรรม หนองน้ำขุ่น จ.นครสวรรค์ ที่ได้รับคำแนะนำ จะเป็นผู้ฝึกอบรมคนให้มีอาชีพ อยากเป็น เกษตรกร, ปศุสัตว์เลี้ยงสัตว์ ในเรือนจำ จึงออกแบบเรือนจำหนองน้ำขุ่นเป็นพรีวิวิดีไซน์ แต่ไม่สามารถใช้งบประมาณปี 63 ได้ แต่การออกแบบใช้ได้ปี 64 เฉพาะพื้นที่ด้านเหนือ เพื่อเกษตร และด้านใต้เพื่อใช้ในส่วนของเลี้ยงสัตว์" นายสมศักดิ์ กล่าว

นายสมศักดิ์ ชี้แจงด้วยว่าหากใช้ผู้ต้องโทษเป็นแรงงานในอุตสาหกรรมผลิตอุปกรณ์ก่อสร้าง เช่น อิฐมวลเบา อาจจะทำได้และเป็นแรงงานที่มีคุณค่า ทั้งนี้การออกแบบดังกล่าวยังมีเวลา ซึ่งตนขอขอบคุณนายวีระกรที่ชี้แจง และเชื่อว่าจะเป็นจุดเริ่มต้นเป็นประโยชน์ในภาพรวมได้
จากนั้นนายวีระกร ถามคำถามต่อไปว่าแนวทางการพัฒนาศักยภาพของผู้ต้องโทษเพื่อให้เป็นบุคคลที่มีคุณภาพ ต้องสร้างสวนสาธารณะ และมีห้องสมุด รวมถึงมีโรงเรียนฝึกวิชาชีพ เปิดโอกาสให้เรียนระดับปริญญาผ่านการเรียนทางไกล หรือทางไปรษณีย์ เพื่อลดอัตราการกลับสู่เรือนจำอีก คำถามคือ หากจะพัฒนาเรือนจำหนองน้ำขุ่น จำนวน 870 ไร่ ต้องพัฒนาให้เป็นแหล่งเรียนรู้ นอกจากการพัฒนาฝีมือแรงงาน เช่น เป็นโรงงานที่มีคุณภาพและใช้แรงงานผู้ต้องหา เช่น ตัดเย็บเสื้อผ้า, ผลิตเครื่องหนัง, เฟอร์นิเจอร์ไม้ หากปรับปรุงพื้นที่เป็นพลาซ่าและให้นักโทษชั้นดีค้าขายเชื่อว่าคนที่จบจากวิทยาลัยเรือนจำแล้วจะไม่กลับเข้าไปอีก เพราะรู้การประกอบอาชีพที่สุจริต ดังนั้นแนวางการสร้างการพัฒนานักโทษเพื่อให้เป็นสุจริตชนจะทำได้อย่างไรบ้าง
นายสมศักดิ์ ชี้แจงว่า แนวทางที่เสนอให้มีห้องสมุด หรือการศึกษาสำหรับนักโทษนั้น เรือนจำบางแห่งมีแล้ว แต่ยังไม่มาก หรือใหญ่พอสำหรับการบริการหรือแก้ปัญหา รวมถึงการตัดเย็บเครื่องหนัง เฟอร์นิเจอร์ ทำตามสภาพของวัตถุดิบที่มีอยู่ สิ่งเหล่านี้ มีอยู่แล้วแต่ไม่มากพอ หรือมีนักโทษที่มีทักษะเฉพาะ การออกแบบในแนวทางต่างๆ เช่น ร้านค้า ผลิตภัณฑ์เกษตรในเรือนจำหนองน้ำขุ่นนั้น มีแน่นอน ขณะที่การทำอิฐก่อสร้าง แรงงานผู้ต้องขัง 3.6แสนคนหากทำในเรื่องความชำนาญฝีมือ ไปไม่ได้ทั้งหมด หากในระบบอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานจำนวนมาก สามารถทำได้ แต่ขณะนี้ยังไม่มีข้อสรุปในประเด็นต่างๆ และตนพร้อมรับคำปรึกษาจากนายวีระกรคำถามสุดท้ายนายวีระกร ซักถามและข้อเสนอแนะว่า อาหารของนักโทษมีจำนวน มื้อละ 40- 50 บาท หรือปีละ 2.1หมื่นบาท ดังนั้นพื้นที่เรือนจำตัวอย่างที่จ.นครสวรรค์ ให้นักโทษปลูกผัก เลี้ยงหมู เป็ด ไก่ เพื่อเป็นอาหาร ทั้งนี้ควรมีแนวทาง
นายสมศักดิ์ ตอบว่ากรมราชทัณฑ์มีแนวทางให้ผู้ต้องขังออกมาทำงานและมีค่าตอบแทน แต่มีข้ดจำกัดเรื่องเวลาทำงาน แต่หากทำในเรือนจำหนองน้ำขุ่นที่ออกแบบ นักโทษไม่เสียเวลาเคลื่อนย้าย สิ่งที่เป็นแนวทางตามที่ถามทำได้ แต่จำนวนน้อย แต่เชื่อว่าหลังจากนี้จะทำได้จำนวนมาก"