"พีรพันธุ์" แนะทางสู้ค่าโง่ทางด่วน

นายพีระพันธุ์ สาลีรัฐวิภาค อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม ระบุ กรณีการขยายสัญญาสัมปทานทางด่วนระหว่างการทางพิเศษแห่งประเทศไทย หรือกทพ. และบมจ.ทางด่วนและรถไฟฟ้ากรุงเทพ หรือบีอีเอ็ม 3 โครงการๆละ 30 ปี เพื่อแลกกับค่าโง่ทางด่วน 4,300 ล้านบาท และยุติ 17 ข้อพิพาทที่จะเกิดขึ้นในอนาคตนั้น ต้องไปดูเหตุผลและความจำเป็นว่าขยายสัญญาเพื่อใคร ภาครัฐได้ประโยขน์หรือไม่ ไม่ใช่ดูเอกชนได้หรือไม่ และที่บอกว่าแพ้คดีต้องไปดูคดีที่ตัดสินแล้วแพ้เพราะอะไร ส่วนคดีที่เกิดขึ้นในอนาคตไปตัดสินก่อนว่าแพ้ไม่ใช่หลักการที่ถูกต้อง โดยส่วนตัวมองว่าคดีที่ตัดสินแล้วต้องไปดูว่าแพ้จากเหตุผลใด เพราะดีไม่ดีอาจพบหลักฐานตั้งใจทำให้แพ้หรือไม่ทั้งนี้ ตนมองว่ากรณีค่าโง่ทางด่วนคือ ต้องทำเหมือนคดีค่าโง่ทางด่วนปี 2545 และคดีทุจริตจัดซื้อที่ดินและโครงการก่อสร้างบ่อบำบัดน้ำเสียคลองด่าน หรือ คดีคลองด่านคของด่านเป็นตัวอย่าง โดยคดีค่าโง่ทางด่วนที่แม้จะมีผลตัดสินแล้วให้รัฐต้องจ่ายชดเชยค่าเสียหายให้คู่สัญญา ซึ่งต้องหาผู้รับผิดชอบต่อความเสียหายที่เกิดขึ้น และใช้กระบวนการของศาลยุติธรรมเข้าไปดำเนินการ เพราะหากใช้กระบวนการยุติธรรมจะสามารถดำเนินการทางกฎหมายย้อนหลังได้แม้ว่าจะมีการเซ็นสัญญาไปแล้วก็ตาม หากผลออกมาว่าไม่ชอบสัญญาที่เคยลงนามไว้นั้นก็จะเป็นโมฆะ และภาครัฐไม่ต้องเสียทั้งดอกเบี้ยและค่าโง่ส่วนผู้ที่ทำให้เกิดความเสียหายในกรณีเจ้าหน้าที่ของรัฐให้ใช้กฎหมายความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่รัฐรับผิดชอบต่อความเสียหายที่เกิดขึ้นส่วนกรณีที่กรรมาธิการวิสามัญพิจารณาพิจารณาการขยายสัมปทานทางด่วนและรถไฟฟ้าบีทีเอสมีมติต่อสัมปทานทางด่วนนั้น ซึ่งตนไม่เห็นด้วยเพราะกรรมาธิการตั้งขึ้นมาเพื่อศึกษาถึงที่มาที่ไป และให้ข้อเสนอแนะตามกระบวนการขั้นตอนของสภาฯ ไม่ใช่ตั้งขึ้นเพราะตัดสินว่าควรต่อหรือไม่ต่อ เพราะไม่ใช่หน้าที่ของกรรมาธิการวิสามัญ ซึ่งขั้นตอนจะไปอยู่ที่กระทรวงคมนาคม และเป็นอำนาจของศักดิ์สยาม ชิดชอบ รมว.คมนาคม เป็นผู้พิจารณา ซึ่งเชื่อว่าจะออกมาอย่างรอบคอบและเป็นธรรม นอกจากนี้ตนจะยื่นเรื่องให้พิจารณากรณีค่าโง่ทางด่วนอีกครั้ง หากสภาฯมีการตั้งคณะกรรมาธิการสามัญขึ้นมาพิจารณา