เลยลองเอื้อมมือไปลูบหัว มันก็เงยหน้าให้ลูบ ใกล้ๆกับตัวสุนัขมีขันน้ำพลาสติกอยู่คาดว่าเป็นของมัน เราเดินห่างออกไปเพื่อถ่ายภาพจากระยะไกลเจ้าสุนัขตัวนี้ยังคงนอนนิ่งไม่ยอมขยับตัว ในใจก็คิดอีกว่าหรือมันจะโดนรถชนบาดเจ็บ ก็เลยเดินกลับไปลูบมันอีกครั้งแล้วพยามพลิกตัวมันดูว่ามีบาดแผลอะไรไหม มันก็ค่อยๆพลิกตัวช่วยและยอมยกขาหลังให้ดู เราดูและคลำอยู่สักพักก็ไม่พบบาดแผลอะไร ก็คิดอีกว่าหรือมันจะป่วย พร้อมกับคิดว่า "แล้วนี่สุนัขใคร" เพราะแถวๆนั้นไม่มีบ้านคนเลย ซึ่งสุนัขลักษณะแบบนี้ไม่ใช่สุนัขเร่ร่อน เรายืนรอสักพัก เพื่อดูว่าจะมีใครผ่านมาเหลียวแลมันไหม แต่ก็ไม่มี เราตัดสินใจพามันขึ้นรถกะพาไปหาหมอเพื่อตรวจดูอีกทีว่ามันเป็นอะไรหรือเปล่า ในใจกังวลว่ามันจะยอมขึ้นรถไหม ปรากฏว่าตอนที่อุ้มขึ้นรถมันยอมขึ้นอย่างง่ายดาย "นี่มันลักษณะสุนัขเคยขึ้นรถ" และมันคุ้นคนมาก ทำให้แน่ใจว่ามันต้องมีเจ้าของ
ปล. สุนัขตัวนี้แข็งแรงดี กินอาหารเก่ง ฉลาด ให้นั่งก็นั่ง ให้ยืนก็ยืน ไม่เดินเพ่นพ่าน นั่งรอนิ่งๆในรถได้หลายชั่วโมงโดยไม่มีอาการกระสับกระส่ายเลย แต่ที่สังเกตได้ชัดคือ มันมีท่าทางโศกเศร้า (นิ่งๆ) เหมือนกับรอเจ้าของ เจ้าของสุนัขตัวนี้ติดต่อผมได้ที่เบอร์นี้นะครับ 086-658-7435 ยังไงก็ฝากแชร์กันหน่อยนะครับ สงสารมัน "
ขอบคุณเฟซบุ๊ก : ปณิธาน รัตนธรรม