26 มิถุนายน ของทุกปี เป็นวัน คล้ายวันประสูติ ของสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปริณายก ซึ่งเป็นพระสังฆราชองค์ที่ 20 กรุงรัตนโกสินทร์ ซึ่งได้รับการสถาปนาเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2560
ตลอดระยะเวลาที่ทรงอยู่ในฐานะ 'สังฆราชา' ทรงมีโอวาทธรรมที่ลึกซึ้ง ประทานในช่วงวันสําคัญทางพระพุทธศาสนาต่างๆมาโดยตลอด
และโอวาทธรรม ที่ผมประทับใจมากที่สุด คือโอวาทธรรมที่ประทานเนื่องในวันวิสาขบูชา เมื่อปี 2561 เป็นธรรมที่บ่งชี้ถึงความเป็นจริงในชีวิต ที่เรามักหลงใหล เคลิบเคลิ้ม ยึดติด จิตมโน ให้เกิดเป็นความทุกข์ใจ หรือหลอกตัวเองไปบ้างก็มี
ทรงชี้ว่า ทุกสิ่งมีสภาวะที่เกิดและดับ สลับกันไปมิรู้จบสิ้น ความไม่รู้เท่าทันสภาวะเช่นนี้เองที่อำพรางให้คนเราคิดผิด
"เปรียบเสมือนการใช้เวลาตลอดชีวิตเพื่อชมมายากลโดยมิรู้เท่าทันว่าภาพอันดำเนินต่อเนื่องนั้นเป็นเพียงมายาที่ลวงตาทั้งสิ้น"
ถ้าเมื่อใดบุคคลมีความรู้แจ้งในสภาพทุกข์ ความเปลี่ยนแปลง และความว่างจากตัวตน เขาย่อมสามารถละความโลภ ความ โกรธ และความหลง ที่ล้วนเกิดจากความเห็นแก่ตัวได้
อย่างไรก็ตาม การจะละคลายความยึดมั่นถือมั่นอันเป็นบ่อเกิดแห่งทุกข์ ย่อมไม่อาจเกิดขึ้นได้เลย หากขาดสภาพธรรมะที่เรียกว่า "สติ"