ในตราโลโก้บนหน้าอก จะมี "ม้าน้ำ" อันมีความหมายและความนัยถึง "ความผูกพัน" กับแม่น้ำไทน์ที่กั้นกลางระหว่างสาลิกาดง กับซันเดอร์แลนด์ ซึ่งสองทีมนี้เกลียดกันมาจากประวัติศาสตร์การเมือง โดยนิวคาสฯ อยู่ฝ่ายกษัตริย์ ส่วนซันเดอร์แลนด์อยู่ฝ่ายปฏิวัติโค่นล้ม
ลงมาทางใต้สัก 3 ชั่วโมง ลิเวอร์พูลก็เคียงไหล่แม่น้ำเมอร์ซียฯ ส่วนเมืองอุตสาหกรรมผ้าทออย่างแมนเชสเตอร์ ก็ชัดเจนกับลายขีดสามขีดบนตราสโมสร เส้นขีดสามขีดนั้น บางคนเข้าใจว่าเป็นสัญลักษณ์ของแบรนด์อาดิดาส แต่ในความเป็นจริง มันคือ แม่น้ำสามสาย ที่ล้อมรอบและมีบทบาท กับเมือง กับผู้คน ในแง่ทำกินและการค้า
แม้แต่ย่านมิดแลนด์อย่าง "เลสเตอร์"
ปี 2015 ที่คว้าแชมป์แบบเทพนิยาย สามสิ่งที่ถูกพูดถึงก็คือ การขุดพบกระดูกของคิงริชาร์ดที่สาม, แม่น้ำคูคลองในย่านนี้ และ การออกเสียง (เนื่องจากในอดีตนานนม เลสเตอร์คือถิ่นของพ่อค้า นักธุรกิจหลักที่เดินทางไปติดต่อค้าขายกับทุกภาค และมิใช่แค่นำเอาผลกำไร การต่อรองไปมา "สำเนียงการพูด" ยังทำให้หลายภาคพูดตาม "อักขระ" ของพวกเขาด้วย
แม่น้ำอยู่คู่มากับตราทีมฟุตบอลบนเสื้อก็จริง แต่เมื่อหมุนกลิ้งมายังโลกยุคใหม่ โลกที่แฟชั่นและไฟแนนซ์เป็นใหญ่ รูปลักษณ์ตราสินค้า ก็ค่อยๆถูกเปลี่ยนไป ในท่าทีที่ "หมางเมิน" ประวัติศาสตร์ (เคสของ ยูเว่ แห่งตูริน คงจะอธิบายได้ชัด)
ถ้าในแม่น้ำมีปลา น่าสนใจว่า "ปลา" ในโลโก้สโมสร ว่ายไปอยู่ที่ไหน ?คำถามคือ ทำไมสื่ออังกฤษหรือคนวงในถึงเรียกคนขายตั๋วกีฬาว่า "ปลาเทราต์" ?
ต้องเท้าความก่อนว่า ในระบบการตั๋วฟุตบอลอังกฤษ (ซึ่งก็คงรวมลีกยุโรปหลายแห่งด้วยนั้น) ตั๋วจะถูกกระจายออกไปหลายรูปแบบมาก ตั๋วส่วนหนึ่งให้สปอนเซอร์ ตั๋วอีกส่วน สโมสรเก็บไว้ขายตามระบบ และยังมีตั๋วอีกส่วน ที่ถูกรวบรวมไว้ เพื่อนำไปขายต่อใน "ตลาดมืด"
จะมืดตี 5 หรือมืดแบบเที่ยงคืน ราคาตั๋วก็แรงไปตามวันเวลาการซื้อ, จำนวนการซื้อ และสถานการณ์ของทีมตอนนั้น ยกตัวอย่างเช่น ยิ่งทีมใดมีลุ้นไปกับอันดับ กับแชมป์ ราคาจะสูงขึ้นไปเองตามธรรมชาติ และแน่นอนว่าถ้าทีมนั้น ฟอร์มการเล่นแย่ อันดับไม่ดี ราคาของมันก็ตกลงไปตามฟอร์มการเล่น
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับปลาเทราต์ คนที่เคยไปดูฟุตบอลและซื้อตั๋วผีหน้าสนามคงจำได้ว่า คนขายจะไม่ยืนใกล้ประตูทางเข้ามาก เพราะตอนนี้มีตำรวจนอกเครื่องแบบ เข้าไปเดินป้วนเปี้ยนเพื่อจับพวกตั๋วผี วิธีการขายของคนกลุ่มนี้คือ ถอยออกมาซื้อขายยื่นตั๋ว ไกลห่างจากสนาม "เท่าที่จะทำได้"บางเกม ขายกันแบบห่างออกมา 500 เมตรก็มีถมไป
วัฒนธรรมการขายตั๋วผีฟุตบอลนั้น ปรับเปลี่ยนไปตามกฏ กติกา มารยาท ที่สโมสรเคร่งเครียดหรือผ่อนคลาย คุณอาจพบคนตะโกนหน้าสนามในอดีต หรือขายกันผ่านออนไลน์ ในวันนี้ แต่ถ้าไปยืนขายบนถนน หน้าสนาม ภาพที่ยังคงเห็นอยู่ในปีนี้ก็คือ ยืนขายแบบเร่งรีบ ร้อนรน ! ปิดดีล จบการขายให้ได้ในเวลาไม่ถึงนาที เอาไม่เอา บอกมา ต่อรองราคาแล้วยื่นหมูยื่นแมว แบบเร็วๆ
คนขายตั๋วผีมักจะเดินคนเดียว เอามือล้วงกระเป๋ายีนส์ สูบบุหรี่ มองไปที่เป้าหมาย แล้วเดินไปถาม ท่าทีของพวกนี้ จะลุกลี้ลุกลน ส่ายหน้าไปมา เอามือล้วงใต้เสื้อบ้าง ในกางเกงบ้าง กิริยาอาการต่างๆ ของคนขายตั๋วผีที่ลุกลี้ลุกลนนี่เอง
สื่ออังกฤษ เปรียบเป็นลักษณะการว่ายน้ำของ "ปลาเทราต์" ที่ว่องไว หันซ้ายพลิกขวา เนื่องเพราะตัวเล็กกว่าปลาแซลม่อน และเป็นปลาน้ำจืด สื่อบางค่ายยังเปรียบลึกไปอีกว่า การที่ปลาเทราต์ว่ายทวนน้ำเพื่อไปวางไข่ การทวนน้ำคือการทำอาชีพที่ "ผิดธรรมชาติ"
ผมเคยคุย อย่าเรียกว่าสัมภาษณ์ คนทำอาชีพนี้ที่ลอนดอน คำถามหนึ่งคือ ในธุรกิจฟุตบอลอังกฤษ ซึ่งเป็นวัฒนธรรมป๊อปที่ใหญ่นี้ อาชีพปลาเทราต์ จะหายไปมั้ย หรือจำเป็นแค่ไหน นายหน้าปลาเทราต์บอกว่า ปลาเหล่านี้แหละที่ "หล่อเลี้ยง" ทำให้สายธาร ระบบ การทำมาหากิน ของธุรกิจถูก "ขับเคลื่อน" ไปได้
"การจับตั๋ว" ก็อาจเป็นเกมหนึ่งของใคร เหมือนบางประเทศที่ตำรวจออกไปจับกวาดของปลอม โดยโทรบอกแม่ค้าพ่อค้าก่อนไปจับ เขาบอกผม
"ในอนาคต โลโก้แบบเก่าคลาสสิค ที่มีแม่น้ำเอย ปลาเอย ม้าน้ำเอย อาจจะถูกยกเลิกไป แต่ไม่ได้หมายความว่าอาชีพปลาเทราต์ จะหายไปด้วย มันว่ายได้หมด หน้าสนาม บนออนไลน์ รวมทั้งแอดไลน์คุณ"