วัคซีนงูเห่า

เพื่อสนับสนุนคำเปรียบเปรยนี้ พอมีข้อเท็จจริงที่จะยกมาให้เห็นเป็นตัวอย่าง
คามจริงที่ว่า การหาเสียงของพรรคอนาคตใหม่ที่เน้นชูตัวหัวหน้าพรรค "ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ" เป็นหลัก เพื่อดึงคะแนนของพรรค อย่างน้อยๆก็ให้หัวหน้าพรรค และส.ส.บัญชีรายชื่อในลำดับต้นๆ เข้าไปเป็นส.ส.ในสภาฯส่วนผู้สมัครระบบเขตก็ไม่มีการคัดเลือกตามที่อ้างว่าเลือกจากคนที่มีอุดมการณ์เดียวกันดังนั้น พรรคจึงดูแลเหมือนไม่ได้ดูแล กล่าวคือ เมื่อส่งสมัคร ก็มอบเงินสนับสนุนเพียง200,000 บาท เงินเท่านี้แค่พิมพ์ใบแนะนำตัวก็หมดแล้ว จะสังเกตว่าทุกเขตเลือกตั้งพรรคอนาคตใหม่แทบจะไม่มีโปสเตอร์หาเสียงผู้สมัคร ส.ส.ระบบเขตนอกจากป้ายที่มีรูปหัวหน้าพรรค ไม่ต้องพูดถึงรถแห่หาเสียง ซึ่งหากจะมี ผู้สมัครจะต้องควักกระเป๋าจ้างเอง

ดังนั้น ความผูกพัน หรืออุดมการณ์ร่วมกับพรรคจึงแทบไม่มีเพราะพรรคทอดทิ้งไม่ได้เหลียวแลคนเหล่านี้ตั้งแต่ต้น
แต่ผลการเลือกตั้ง ที่ออกมา "เกิน" ความคาดหมายไม่ว่าจากกระแสความนิยมในตัวของหัวหน้าพรรคอนาคตใหม่ หรือการเทคะแนนจากผู้สมัคร ส.ส.พรรคไทยรักษาชาติที่โดนยุบ ทำให้พรรคน้องใหม่ มีส.ส.ระบบเขต 30 คน และปาร์ตี้ลิสต์ กว่า 50 คน
การที่ผู้สมัครที่พรรคทอดทิ้ง นอกจากไม่มีความผูกพันธุ์กับพรรคพวกเขาย่อมเกิดความคิดว่า ถ้ายังอยู่กับพรรคอนาคตใหม่ต่อไปพรรคยังจะสนับสนุนการทำงานในพื้นที่ของพวกเขาหรือไม่หรือต้องถูกทอดทิ้งอย่างโดดเดี่ยวเหมือนช่วงการหาเสียง

ดังนั้น การที่พรรคอนาคตใหม่ จับว่าที่ส.ส.ลงสัตยาบันว่าจะทำงานตามอุดมการณ์และมติพรรค ให้เป็น "วัคซีน" ห้ามส.ส.แตกแถว มีผลอย่างไรหรือไม่
คำวินิจฉัย ศาลรัฐธรรมนูญ ที่ 1/2542ลงวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2542 ว่า "ส.ส. มีความเป็นอิสระที่จะไม่ต้องปฏิบัติตามมติพรรค"
คำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญผูกพันทุกองค์กรเพราะฉะนั้น "วัคซีน" อนาคตใหม่ ก็ไม่อาจขัดขวางความเป็นอิสระในการลงมติของส.ส. และพรรคไม่ใช่คอกกักสัตว์ให้อยู่ในอาณัติเสมอไป

.