svasdssvasds
เนชั่นทีวี

เจาะประเด็นร้อน

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

04 พฤศจิกายน 2560
เกาะติดข่าวสาร >> Nation Story
logoline

เรื่องราว...บรรยากาศอันแสนอบอุ่นที่ชายแดนใต้ ในวันที่ "ตูน" ก้าวผ่าน จากบันทึกของ "ภาคภูมิ ประทุมเจริญ"


ผ่านไป 4 วันสำหรับโครงการ "ก้าวคนละก้าว" ของ "ตูน บอดี้สแลม" เพื่อรับเงินบริจาคช่วยเหลือ 11 โรงพยาบาลทั่วประเทศ โดย "ตูน" ออกสตาร์ทที่ อ.เบตง จ.ยะลา ใต้สุดของแดนสยาม มีเป้าหมายอยู่ที่เหนือสุดแดนสยามคือ อ.แม่สาย จ.เชียงราย

วันนี้ "ตูน" เข้าสู่พื้นที่ จ.ปัตตานี แล้ว แต่ก็แน่นอนว่า ทั้ง จ.ยะลา และ ปัตตานี คือ พื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ที่ถูกมองว่าเป็นพื้นที่ที่อันตราย ซึ่งตลอดการวิ่งของ "ตูน" ก็จะมีเจ้าหน้าที่มาดูแลเรื่องความปลอดภัยด้วย

ดังนั้นตลอดเส้นทางการวิ่งของตูน นอกจากจะเห็นถึงกำลังใจที่ล้นหลามตลอดเส้นทางแล้ว อีกมุมหนึ่งก็คือบรรยากาศความอบอุ่น ความน่ารัก ของผู้คนในพื้นที่กับเจ้าหน้าที่ทหารที่มาช่วยดูแลความปลอดภัย

"ภาคภูมิ ประทุมเจริญ" หรือ โตโต้ อดีตคนเดินเรื่องรายการ "คนค้นคน" ได้บันทึกภาพความประทับใจเหล่านั้นลงในเฟซบุ๊กส่วนตัวของเขา ตลอดช่วง 4 วันที่ผ่านมา

อย่างเช่นภาพวันนี้ ซึ่ง "โตโต้" ได้บรรยายไว้ว่า

"ผมถ่ายภาพนี้ไว้หลังจากที่ขบวนผ่านไป...เด็กๆสองคนนี้อยากถ่ายรูปกับรถคันใหญ่ๆของทหารที่มาดูแลรักษาความปลอดภัยคุณพ่อกับคุณแม่อุ้มน้องๆไปขอทหารที่อยู่ประจำรถขออนุญาติถ่าย...ไว้เขายิ้มให้กันและกัน (ผมถ่ายภาพมาไม่ทัน)แต่มองจากไกลๆ รู้สึกได้ถึงความเอื้ออารี พร้อมกับภาษากายที่เชื้อเชิญให้ถ่ายได้อย่างสบายใจ

เบื้องหน้าผมตอนนี้คุณพ่ออุ้มเด็กๆไปที่หน้ารถ แล้วกางร่มคุณลูกสองคนเตรียมตั้งท่าส่วน คุณแม่เตรียมกดชัตเตอร์3 2 1.....

กลายเป็นความทรงจำวันหนึ่งหนูโตไป แม่คงบอกว่าถ่ายไว้วันที่พี่ตูนวิ่งผ่านมา...ที่หมู่บ้านของเรา

รถทหารกำลังจะเคลื่อนเพื่อดูแลขบวนต่อไปอีกหนึ่งครอบครัวขออุ้มเด็กๆ มาถ่ายคู่กับทหาร...และบอกว่า จะขอเก็บภาพนี้ไว้เป็นความทรงจำ

ผมเลยแอบคิดเล่นๆว่าเส้นทางที่พี่ตูนวิ่งผ่าน กำลังลดเส้นบางๆที่เคยกั้นระหว่างกันและกัน ให้จางลง"

"โตโต้" บอกไว้ด้วยว่า ส่วนตัวที่เคยอยู่ในพื้นที่เมื่อเขากลับมาอ่านโพสต์นี้ของเขาเอง ก็ถึงกับทำให้น้ำตาซึม...

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

และนี่ก็เป็นอีกโพสต์ของ "โตโต้" ที่บันทึกบรรยากาศที่น่าประทับใจไว้ ซึ่งเขาบอกว่า ทหารบอกกับเขาว่า "พวกเรามีพี่ตูนเป็นไอดอลครับ...งานนี้ภูมิใจที่ได้มาปฎิบัติหน้าที่และขอยกป้ายเชียร์อยู่ไกลๆ ใขขณะปฎิบัติงานนะครับ"

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

อีกเรื่องราวความประทับใจที่ "โตโต้" บันทึกไว้และถูกแชร์ต่อไปจำนวนมาก คือ เรื่องราวของ อารีเป็น กามาอูเซ็ง หรือที่คนในชุมชนเรียกว่า "แบเอง"อายุ 25 ปี ที่เตรียมพวงมาลัยธนบัตรมารอมอบให้กำลังใจ "ตูน"

"แบเอง" พิการมาตั้งแต่กำเนิด จากความผิดปกติตั้งแต่วัยเด็ก ทำให้กล้ามเนื้อด้านล่างตั้งแต่เอวจนถึงถึงปลายเท้าไม่สามารถควบคุมได้เลย ไปไหนมาไหนต้องใช้รถวีลแชร์ แต่ก็ยังโชคดีที่พอจะขยับร่างกายส่วนบน และมือทั้งสองได้อยู่บ้าง แม้จะไม่เทียมเท่าคนปกติ. แต่ก็พอจะช่วยเหลือตัวเองได้

เมื่อวันที่ 3 พ.ย. "แบเอง" มารอพี่ตูนด้วยใจที่ตื่นเต้น ขนาดที่ว่าอาจจะเป็นที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้. เพราะด้วยสภาพร่างกายแบบนี้ คงไม่มีโอกาสที่จะไปไหนมาไหนได้ไกล กว่าพื้นที่ของตัวเอง แบเองยังเล่าว่าเคยมีความฝันเล็กว่าอยากไปดูคอนเสิร์ตพี่ตูน เล่นเพลงแสงสุดท้าย เพื่อจะได้อยู่ร่วมเหมือนคนอื่นๆ ที่เคยเห็นคนมากมายดูผ่าน YouTube. แต่เมื่อย้อนดูตัวเอง ก็สารภาพว่าไกลเกิน

หลังเสร็จจากการละหมาดในเวลาตีห้า "แบเอง" ก็ขอให้คุณแม่ช่วยเข็นวีลแชร์ออกมารอพี่ตูนอยู่ที่ถนนฝั่งตรงข้ามพร้อมกับกำเงินที่ตัวเองเก็บไว้ มารวบรวมกับเพื่อนบ้านเพื่อเตรียมส่งมอบให้กับพี่ตูน...แล้วทั้งคู่ก็ได้เจอกัน....สมความปรารถนาและความตั้งใจ

นอกจากภาพถ่ายที่แบเองภาคภูมิใจ เปิดดู แล้วยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่คงเห็นจะเป็นคำพูดสั้นๆที่พี่ตูนพูดออกมาจากใจให้หนุ่มพิการคนนี้... "สู้ๆ นะครับ...สู้ๆ นะครับ...ผมไปก่อนครับ. สู้ๆนะครับ"

"สิบนาทีผ่านไป พี่ตูนวิ่งผ่านเกือบกิโล แบเองยังคงก้มหน้าก้มตาดูภาพถ่ายที่แทนความทรงจำ แม่ของแบเองกำลังจะเข็นแบเองกลับบ้าน.. จู่ๆ แบเองก็หันมายิ้มกับผม แล้วพูดขึ้นมาว่า "เจอพี่ตูนวันนี้. ผมจะไม่ท้อแท้กับชีวิตแล้วครับ"" โตโต้บันทึกไว้

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

อีกความประทับใจ ที่ "โตโต้" บันทึกไว้ คือ เมื่อวันที่ 2 พ.ย. ผู้ป่วยจากโรคมาลาเลียคนหนึ่งขออนุญาตคุณหมอออกมารอเพื่อขอบคุณในสิ่งที่พี่ตูนได้ลงมือทำ

ตอนแรกเขาเกือบจะพลาดโอกาส เพราะพี่ตูนวิ่งผ่านไปแล้ว แต่ปรากฏว่าพี่ตูนก็วิ่งย้อนกลับมาหาเขา

"เสียดายครับ ผมซ้อมวิ่งมาหลายวัน ดันมาป่วยเป็นโรคมาลาเรีย เลยอดวิ่งกับพี่เลย " คนป่วยบอกกับพี่ตูน

"ไม่เป็นไร เราเป็นกำลังใจให้กันและกัน...ขอให้หายไวไว แล้วออกมาร่วมกันนะครับ ผมจะรอ" พี่ตูนพูดเสร็จพร้อมกับยื่นแขนไปข้างหน้าเพื่อขอจับมือมิตรสหายริมทางท่านนี้ ก่อนจากกันทั้งคู่กำมือกันแน่น

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

และในวันแรกของการวิ่ง วันที่ ที่เบตง ยะลา น้องคนนี้มาดักรอ "พราตูน" เพื่อมอบเหรียญรางวัลของเขาให้

"พี่ครับ. ผมมารอเพื่ออยากมอบเหรียญรางวัลของผมให้กับพี่ตูน เพื่อเป็นกำลังใจได้ไหมครับ"

แม้ไม่ได้ยินเสียงที่เด็กถาม แต่เมื่อพี่ตูนวิ่งมาถึง ก็รีบวิ่งตรงปรี่เข้ามาแล้วหยุดชะลอ โน้มตัวก้มหัวลงมา
เพื่อให้น้องคนนี้ ได้คล้องเหรียญที่เตรียมมา เพื่อให้กำลังใจกันและกัน...

ก่อนวิ่งต่อไป พี่ตูนขอเด็กๆถ่ายภาพ พร้อมกับบอกเด็ก ว่าเป็นเด็กดี และตั้งใจเรียนนะ...แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไปในก้าวต่อไปของตัวเอง

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

เรื่องเล่า...รายทาง "ก้าว" ของ "ตูน" ที่ชายแดนใต้

ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก "ภาคภูมิ ประทุมเจริญ"(อ่านเพิ่มเติมจากเฟซบุ๊กภาคภูมิ คลิกที่นี่)

--------

ที่มา : คมชัดลึกออนไลน์

logoline