Lifestyle 2 Lifester : จับภาพสัตว์ป่าด้วยจินตนาการ และประสบการณ์

"จินตนาการไว้ก่อนว่าเราอยากได้ภาพแบบไหนแล้วหาวิธีถ่ายให้ได้ภาพอย่างที่ต้องการนั่นก็คือต้องศึกษาข้อมูลมีประสบการณ์ มีทักษะอย่างเราจะถ่ายภาพสัตว์ป่า เราก็ต้องมีทักษะด้านการเดินทางการใช้ชีวิต เรียนรู้พฤติกรรมสัตว์ด้วย"ถ้อยคำที่ถ่ายทอดจาก ก้อง บารมีเต็มบุญเกียรติ ช่างภาพอิสระ ผู้ที่ประกาศตัวอย่างเต็มภาคภูมิในวันนี้ว่า เป็นนักถ่ายภาพสัตว์ป่าโดยมีหนังสือภาพ "WildRange : จากขุนเขาจรดแนวปะการัง"ซึ่งต่อยอดมาจากการจัดนิทรรศการภาพในชื่อเดียวกันเป็นสิ่งที่ยืนยันได้เป็นอย่างดี

เริ่มการถ่ายภาพจากกล้องแคนนอน ที่ซื้อมาจากโรงรับจำนำในราคา 13,500 บาท จนถึงวันนี้ ก้อง บารมี สะสมประสบการณ์บวกกับกล้องและเลนส์ ที่มีอีกนับไม่ถ้วนแน่นอนว่าที่ตอบโจทย์ส่วนตัวก็คือตระกูลแคนนอน โดยเฉพาะ Canon 5D Mark III ที่หยิบติดมือประจำ เพราะให้ภาพสมจริง

"เวลาเดินทาง ก็จะขนไปหมด กล้องตัวเล็ก ตัวใหญ่ เลนส์อีกหลายตัวแต่เราก็ต้องดูว่า จำเป็นแค่ไหนในแต่ละเส้นทางความยากลำบากของการเดินทาง แต่โดยมากจะติดกล้องไป 2 ตัว พร้อมเลนส์ 300 มม. ตัวหนึ่ง และ 500 มม.ตัวหนึ่ง เพราะเราอาจเจอสิ่งที่ไม่คาดฝันได้เสมอ"

การเดินทางถ่ายภาพของเขาแต่ละครั้งจึงมักมีอุปกรณ์การถ่ายภาพติดตัวไปน้ำหนักไม่ต่ำกว่า 10 กก. และใช้เวลาหลายวันนานที่สุดถึง 6 เดือนแต่มีระยะพักกลับมาบ้านบ้าง

นับจากที่คลุกคลีกับวงการถ่ายภาพมาไม่ต่ำกว่า 20 ปี ได้รับรางวัลจากการถ่ายภาพมาหลายรางวัลโดยเฉพาะภาพกวางผา หรือม้าเทวดา ที่เชียงดาวที่ทำให้คนรู้จักสัตว์ชนิดนี้มากขึ้นรวมถึงชื่อเสียงของก้อง บารมี ก็เป็นที่รู้จักมากขึ้น เมื่อมีผลงานตีพิมพ์ในนิตยสารแนวสารคดี และท่องเที่ยว

ถึงวันนี้ เขาหันเหตัวเองมาถ่ายภาพสัตว์ป่าอย่างจริงจังจากการถ่ายภาพปกติ ก็หันมาเน้นถ่ายเฉพาะลักษณะเด่นหรือพฤติกรรมของสัตว์ชนิดนั้นแทน โดยไม่จำเป็นต้องเห็นหน้าตา

"สมัยก่อนเจอเราก็จะถ่ายเป็นตัวแต่เดี๋ยวนี้ เราตามถ่ายพฤติกรรม เช่นวิธีการนอน เวลาที่มันอยู่ว่างๆ ทำอะไร บางทีเราเฝ้ารอเพียงเพื่อหาจังหวะถ่ายควันที่ควายป่าพ่นออกจมูก"เป็นความปราณีตมากขึ้น ที่กลั่นจากประสบการณ์ของการเรียนรู้ และจิตนาการที่ขยับขยายมากขึ้นตามทักษะที่สูงขึ้นเรื่อยๆ นั่นเอง

ก้อง-บารมี ให้เหตุผลว่า ที่ชอบถ่ายภาพสัตว์ป่า เพราะชอบความหลากหลายของสัตว์ป่ารวมถึงพฤติกรรมที่ต่างกันไป สัตว์บางตัวเปรียวมากเราก็ต้องหาระยะที่เหมาะสมจะให้ได้ภาพ และต้องระวังอย่างยิ่งทั้งเรื่องกลิ่นเรื่องโอกาสที่อาจจะพลาดโดยไม่ตั้งใจถ้าเราไม่รู้พฤติกรรม
"มีอยู่ครั้งหนึ่งไป ถ่ายภาพเสือเห็นท่าทางเราก็รู้แล้วว่า อีกเดี๋ยวมันจะข้ามน้ำมา ก็ตั้งกล้องรอเลย หันไปบอกเพื่อนก็ปรับกล้องไม่ทันเสียแล้วบางเรื่องมันแค่แป๊บเดียวเอง"

นอกจากนี้ทักษะการใช้ชีวิตในป่า อุปกรณ์ยังชีพที่จำเป็น รวมถึงการเรียนรู้สถานที่ซึ่งต้องอาศัยการไปบ่อยๆ และศึกษาดูร่องรอย ก็พอจะทำให้ได้รู้ว่าป่านี้ที่โป่งไหนมีสัตว์อะไร ใช้ที่เราอยากได้ภาพมั้ย ถ้าใช่ก็ไปซุ่มรอ

ถ่ายภาพสัตว์ป่า หลายคนคงอยากรู้ว่า แล้วมีโอกาสเจอเสือบ้างมั้ย?
คำตอบก็คือไม่พลาดสำหรับผู้ชายคนนี้ โดยเฉพาะที่ป่าห้วยขาแข้ง แหล่งมรดกโลก และป่าแม่วงก์เจอรวมๆ แล้ว 10 กว่าตัวเจอที่โป่งบ้าง บางครั้งเจอแถวลำธาร บางครั้งเจอคู่แม่ลูกเล่นน้ำอยู่ แต่รวมๆแล้วตั้งแต่ที่ถ่ายรูปสัตว์ป่ามา เจอมา 10 กว่าตัว มี 2 ตัวที่ไอเดนไม่ได้ เพราะมันหันด้านขวาให้จากที่ผ่านมาเราถ่ายด้านซ้าย เลยไม่แน่ใจว่าอาจจะเป็นตัวเดียวกัน

ที่เรามีเสือ ซึ่งถือเป็นสัตว์ผู้ล่า ก็เพราะป่าอุดมสมบูรณ์และเป็นป่าผืนใหญ่ที่อนุรักษ์ไว้ ทำให้มีพื้นที่หากินกว้างขึ้นสัตว์กินพืชก็มากขึ้นเป็นวัฎจักรนั่นเอง
"แต่เจอเสือครั้งแรกเมื่อ 10 กว่าปีก่อนไม่ได้ถ่ายนะ ตอนนั้นไปซุ่มดูควายป่า นั่งอยู่เหนือตลิ่งสูง3 เมตร แต่เห็นแล้วว่ามีรอยเสือเยอะมาก แต่เลยไปเฝ้าดูตั้งแต่เช่ากว่าจะมาก็บ่ายกว่า ครั้งแรกเห็นหางก่อนเลยตั้งกล้องรอกะว่าอีกสักระยะ 10 ก้าวมันต้องโผล่ตัวมาให้เห็นเต็มๆแต่มันก็เลี้ยวเข้าดงอ้อหายไปซะก่อน"

เขายังให้ข้อคิดและเทคนิคสำหรับนักถ่ายภาพมือใหม่ที่อยากจะหันมาเอาดีทางการถ่ายภาพ รวมถึงภาพสัตว์ป่า คือต้องดูภาพเยอะๆ แล้วดูว่าแบบไหนที่เราชอบแล้วค่อยศึกษาถึงสถานที่ การเข้าถึงภาพหรืออยู่ว่างๆ มีกล้อง มีเลนส์ก็ลองเอามาฝึกใช้ถ่ายสิ่งใกล้ตัวให้คุ้นมือหรือมีโอกาสออกไปเรียนรู้ ก็อาจจะเริ่มจากสถานที่ที่เข้าถึงง่าย เช่น เขาใหญ่ แก่งกระจาน กุยบุรี ไปบ่อยๆ เดินเที่ยวดูไปเรื่อย ก็จะรู้เองว่าช่วงไหนเจอสัตว์อะไร ตรงไหน

ส่วนการถ่ายภาพก็ไม่ยาก กล้องสมัยใหม่บวกกับคู่มือถ่ายภาพเบื้องต้นช่วยได้มาก นอกเหนือจากนั้นคือการฝึกมองเลนส์ยกขึ้นปุ๊บต้องมองเห็นวัตถุที่ต้องการ และต้องมีจินตนาการด้วยว่า อยากได้ภาพแบบไหนแล้วลองฝึกฝนถ่ายออกมาให้ได้แบบนั้น
"สมัยก่อนเป็นกล้องฟิล์ม ไปถ่ายวัวแดงมา กว่าจะออกจากป่ากว่าจะล้างภาพเสร็จ 3 วันถึงจะรู้ว่าภาพที่ถ่ายมาใช้ได้หรือเปล่าแต่เดี๋ยวนี้ถ่ายปุ๊บ ก็เห็นภาพทันที"

Lifesterในมุมมองของก้อง-บารมี ก็คือ ตัวเขา มีอะไรทำมากมายหลายอย่างต้องแบ่งเวลาสำหรับการเดินทาง การใช้ชีวิตด้านอื่นๆ และเพื่อครอบครัว

"การออกเดินทางถ่ายภาพไม่ต้องคาดหวัง แต่ถ้าได้สิ่งที่ต้องการปลายทาง ก็จะเป็นแรงบันดาลใจให้ได้"เป็นอีกสิ่งที่ก้อง-บารมีฝากถึงคนที่จะหันมาเอาดีทางการถ่ายภาพ และที่ทิ้งไม่ได้ก็คือทักษะ ประสบการณ์ และการจินตนาการออกมาเป็นภาพเหมือนเช่นที่เขาหลงใหลในธรรมชาติ ก็เริ่มมาจากการท่องเที่ยวตามป่าเขาตั้งแต่สมัยเป็นหนุ่มน้อย

แม้วันนี้ ชื่อชั้นของก้อง-บารมีติดระดับขั้นเทพ แต่เขายังมีความใฝ่ฝันไม่รู้จบโดยเฉพาะการทำโปรเจ็คถ่ายภาพระยะยาวในพื้นที่ใดพื้นที่หนึ่งเพื่อเก็บบรรยากาศให้ครบถ้วน ส่วนจะได้ดังหวังหรือไม่ เขาไม่คาดหวังเพราะทุกอย่างสำหรับเขาแล้วถือเป็นประสบการณ์ เหมือนที่เขาโพสต์ไว้ในเฟสบุ๊ค https://www.facebook.com/baramee.temboonkiat

"แม้จะไม่ได้ภาพ สิ่งที่จะถ่ายคลาดกันแค่ไม่ถึง 11 ชั่วโมงอย่างนี้แหละงานธรรมชาติ ยิ่งเข้าไปยิ่งมีโอกาส ทั้งได้และพลาดแต่ถ้าอยู่บ้านก็พลาดแต่เริ่มต้น สองข้างทางบางทีไม่ได้งาน แต่ได้ประสบการณ์ใหม่ๆ"

------------------------------------------------------------------

ร่วมเรียนรู้และแบ่งปันประสบการณ์ ผ่านภาพถ่ายได้ที่ www.canonlife.com