เหยื่อค้ามนุษย์ "โรฮิงญา" ตอน 1

นี่คือสภาพของค่ายกักกันผู้อพยพชาวโรฮิงญา ซึ่งขบวนการค้ามนุษย์สร้างไว้บนเขาแก้ว บ้านตะโล๊ะ ต.ปาดังเบซาร์ อ.สะเดา จ.สงขลา จากร่องรอยที่เห็นบ่งบอกว่าค่ายกักกันแห่งนี้ถูกใช้งานมานานหลายปี ค่ายแห่งนี้เป็นจุดสุดท้ายที่ขบวนการค้ามนุษย์ใช่เป็นที่พักของชาวโรฮิงญาก่อนส่งไปยังมาเลเซีย ซึ่งแนวชายแดนห่างออกไปเพียง 300 เมตร ชาวโรฮิงญาจำนวนไม่น้อยเสียชีวิตที่นี้เพราะถูกทำร้ายและอาการเจ็บป่วยจากการขาดอาหาร ซึ่งหลุมศพที่เห็นอยู่นี้เป็นหลักฐานสำคัญที่ชี้ชัดว่ามีผู้เสียชีวิตที่นี่
ชาวโรฮิงญา ที่เคยถูกกักขังที่นี้ยืนยันว่าบริเวณนี้คือจุดกักกันเพื่อรอเงินค่าไถ่ หากญาติแรงงานรายใดยอมทำตามก็จะมีชีวิตรอดถูกส่งต่อไปยังมาเลเซีย หากรายใดไม่มีเงินค่าไถ่จะถูกทำร้ายทุบตีด้วยหวาย จนสาหัสแล้วถูกปล่อยทิ้งไว้เช่นนั้นจนหลายรายทนไม่ไหวเสียชีวิตไปที่แย่มากถือว่าเป็นความผิดที่รุนแรงการที่ไปอุ้มเขา ไปทำร้ายร่างกายมา แล้วมาเรียกค่าไถ่ ถ้าเป็นผู้ชาย จะถูกซ้อมทุกวัน เพราะมีบางคนที่โดนเรียกค่าไถ่ซ้ำสอง
ผ่านไปซักระยะหนึ่งก็มาอ้างว่าเงินไม่ได้เข้ามา เอามาซ้อมให้ได้ยินเสียง อยากให้รอดก็โอนเงินมาไม่โอนก็ตาย ก็มีเหมือนกันที่ไม่โอนเงินไปและเสียชีวิตถ้าเป็นผู้หญิงที่อายุไม่มากเรื่องของการข่มขืนจะเกิดขึ้น จะโดนตั้งแต่บนเรือแล้ว ผู้หญิงที่ถูกข่มขืนจะถูกโยกตัวไปอยู่ประเทศเพื่อนบ้านที่มาเลเซีย ไปอยู่ในป่ายาง ไปเป็นผู้หญิงให้บริการ
ค่ายกักกันแห่งนี้แม้จะอยู่ในป่าเขาแต่ก็ไม่ได้ห่างจากบ้านเรือนของประชาชนมากนัก ซึ่งประชาชนที่นี่ต่างรับรู้เรื่องราวมาโดยตลอดแต่ไม่มีใครกล้าปริปากเพราะกลัวภัยคุกคาม
ชาวโรฮิงญาที่ถูกนำมากักขังไว้บนเขาแก้วส่วนใหญ่มาจากรัฐยะไข่ในเมียนมาร์ ซึ่งต้องการหนีภัยสู้รบจากสงครามภายใน //พวกเขาจะติดต่อนายหน้าในยะไข่ว่าจ้างให้นำพาออกนอกประเทศราว 1 แสนบาทต่อหัว /หลังจากนั้นจะลงเรือเล็กไปต่อเรือใหญ่ที่บังคลาเทศล่องมาตามทะเลอันดามันหากมีการเคลียร์เส้นทางได้จะขึ้นฝั่งที่ จ.ระนอง แล้วเดินทางต่อทางบกผ่าน อ.พะโต๊ะ เข้าสู่ถนนสายเอเชียปลายทางที่เขาแก้ว //หากเคลียร์เส้นทางไม่ได้หลังแวะพักที่ระนองแล้วจะเดินทางต่อทางเรือไปยังน่านน้ำ จ.สตูล ขึ้นฝั่งที่ อ.ละงู เดินทางโดยรถยนต์ต่อไปขึ้นเขาแก้วในเขต อ.รัตภูมิ จ.สงขลา //หลังจากนั้นจะถูกส่งต่อให้กับเอเย่นต์ชาวมาเลเซียไปขายต่อให้นายจ้างที่ต้องการใช้แรงงาน สวนใหญ่จะเข้าไปทำงานในสวนยางพารา