"แพ้ในเกม แต่ชนะใจคนไทย" เกาะติดชีวิตนักตบ World Grand Prix Hong Kong

พอได้เวลาหนึ่งทุ่มตรง ทุกคนก็พร้อมเพรียงในรถ พวกเราเดินทางมาถึงสนามแข่งขัน Hong Kong Coliseum ตอนที่ทีมญี่ปุ่นกำลังจะเสียเซ็ตที่สอง จากนั้นก็ดูยาวจนจบเซ็ตห้า ทำให้การแข่งขันคู่ต่อไประหว่างไทยกับจีนล่าช้าจากเดิมไปครึ่งชั่วโมงเศษ ผมนั่งอยู่ในที่นั่งนักกีฬา ดูเกมการแข่งขันญี่ปุ่นกับอิตาลีจนรู้สึกง่วงเลย กว่าจะจบเล่นเอาซะนึกถึงเตียงนอนนุ่มๆเลย ญี่ปุ่นพ่ายไปตามฟอร์ม 2-3 แต่ก็ถือว่าไม่น่าเกลียด เพราะทำให้อิตาลีเกือบร้องไห้เหมือนกัน เพราะชนะมาสองเซ็ตก่อน หากพ่ายญี่ปุ่นอีกด้วยฟอร์มดีขนาดนี้ก็ไปเปิดร้านขายซูชิแทนละกัน
และแล้วก็มาถึงนัดที่คนไทยทั้งประเทศรอคอย สาวไทยในชุดสีน้ำเงินกับหมวยจีนสีแดง ผมมองไปรอบๆคนแน่นสนามแข่งขัน ซึ่ง FIVB ให้เครดิตไว้ว่าเป็นสนามที่จุผู้ชมได้ 12,500 ที่นั่ง แต่ผมเองเห็นคนไทยนั่งเป็นหย่อมๆ จำนวนไม่มากนัก ตรงข้ามกับกองเชียร์ชาวจีน ที่มากันเยอะมาก เวลาที่คนจีนส่งเสียงเชียร์ เสียงมันจะก้องมากในสนามแข่งขันเหมือนเสียงคำรามจากมังกรที่กลบเสียงเชียร์ชาวไทยที่มีไม่มากนักจนหมดสิ้น แต่อย่างไรเสีย ผมแค่เห็นธงชาติไทยผืนใหญ่ในสนาม แค่นี้ก็ตื้นตันใจในความเสียสละอันใหญ่หลวง ของกองเชียร์ชาวไทยที่อุตส่าห์บินข้ามน้ำข้ามทะเลมาเชียร์สาวไทยถึงที่นี่...ฮ่องกง
ผมเสียดายเซ็ตแรก เราเสริฟเสียหกคะแนน และเราก็ขึ้นนำก่อนด้วยซ้ำ 24-23 ต้องการอีกแต้มเดียว แต่เหมือนเราไม่นิ่งพอ ลูกสุดท้ายอรตบ แต่จีนบล็อคลงไปสวยงาม พ่ายไปอย่างน่าเสียดาย แต่แม้จะพ่ายไปในเซ็ตนี้ ผมเองก็รู้สึกอิ่มเอิบกับการส่งเสียงเชียร์อยู่ในใจ เพราะสาวไทยเราสุดยอดมากๆ เราตาม 13-16 จนมาแซงได้19-18 ทำให้กองเชียร์จีนเงียบลงไปถนัดตา เป็นอีกครั้งที่ผมขนลุกเกรียว และตื้นตันใจจนบอกไม่ถูก น้ำตาคลอเบ้าอีกครา มันจะมีอะไรยิ่งใหญ่ไปกว่าความพยายามที่จะเอาชนะอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่เกินต้าน จีนเขาทั้งสูงทั้งหนัก กองเชียร์เขาก็เต็มสนาม เราตัวเล็กกว่ามาก กำลังสำคัญของเราคนนึงก็บาดเจ็บ กองเชียร์เราก็เท่ากับหยิบมือ ผมคิดในใจก่อนหน้าว่าสู้ยังไงก็แพ้ ...แต่ผมคิดผิด จิตใจที่แน่วแน่ ความพยายามของพวกเธอต่างหากที่ชนะทุกสิ่ง
เซ็ตแรก ลุ้นจนสุดมันส์ สาวไทยสู้ทุกเม็ดจริงๆ แม้จะรู้ตัวว่าเป็นรองค่อนข้างมาก แต่ทุกคนก็ไม่ท้อแท้และสิ้นหวัง นี่ต่างหากที่ทำให้คนไทยปรบมือให้พวกเธอ เราพ่ายเซ็ตแรกไปอย่างสมเกียรติ เพราะเราตามมาตลอด และเพิ่งมาขึ้นนำครั้งแรกตอนสกอร์ 19-18 ทำได้ขนาดนี้ ไม่ตื่นเต้น ไม่ขนลุก ไม่ลุ้นต่อ ก็ไม่รู้ว่าจะพูดไรได้อีกแล้วล่ะครับ
เราแพ้เซ็ตแรก เซ็ตสองเราก็แพ้อีก 18-25 แต่เซ็ตสาม สาวไทยสู้ยิบตา ไม่กลัวว่าจีนจะตัวสูงใหญ่กว่า จะมีประสบการณ์มากกว่า มีดีกรีสูงกว่า และที่สำคัญมีกองเชียร์เยอะกว่า เพราะท้ายที่สุดแล้ว สาวไทยก็เอาชนะมาได้ 25-20 แต่เหมือนคลื่นกระทบฝั่ง ช่วงแรกอาจจะถึงขั้นถ่าโถม แต่พอนานเข้าก็กลายเป็นเกลียวคลื่นที่นานๆจึงจะกระทบฝั่งสักที เซ็ตสี่เราเล่นเสียเอง บอลแรกไม่เข้า บล็อคไม่อยู่ ตบไม่ได้ เสริฟเสีย ทำให้จีนลำพองตบทำคะแนนห่างไปเรื่อยๆจนเข้าวิน 25-15 ไทยพ่ายจีนไปในที่สุด 1-3 เซ็ต
แม้จะแพ้ โค้ชอ๊อตก็บอกว่าพอใจกับเกมการเล่นวันนี้ เพราะถือว่าจีนเตรียมแผนการเล่นมาดีมาก แต่สาวไทยก็เล่นได้เต็มที่เหมือนกัน จนโค้ชหลางผิงของจีนกล่าวชมเชยว่าทุกครั้งที่ได้เล่นกับไทยมีโอกาสได้เรียนรู้จากทีมไทยมาก ผู้เล่นไทยเล่นรวมกันมานานหลายปี ในขณะที่จีนเองแม้ผู้เล่นได้เปรียบส่วนสูง ก็ต้องเล่นเกมให้เร็วด้วย และเราก็เรียนรู้เรื่องนี้จากทีมไทย คิดว่าไทยมีการเล่นผสมผสานที่ดีมาก เก่งในเรื่องเทคนิคด้วย"
เกมวันนี้จบลงตอนสี่ทุ่มกว่า สาวไทยกลับไปทานอาหารค่ำตอนสี่ทุ่มเศษ ผมเองต้องมานั่งเขียนข่าวส่งที่ทำงานก่อนที่จะมาเขียนเรื่องเล่า แต่ยอมรับเลยดึกแค่ไหนก็ไม่ได้ทำให้ร่างการอ่อนล้าเลยตราบใดที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จแห่งความพากเพียรพยายาม ดีใจกับกองเชียร์ไทยที่ได้ไปเชียร์กันอยู่ในสนาม แม้จำนวนอาจจะสู้ตอนที่กองเชียร์ไทยไปรอเชียร์ที่เกาหลีใต้ไม่ได้ก็ตาม
เรายังมีอีกสองนัดสำคัญที่เราก็ยังคาดหวังว่าจะล้มให้ได้สักหนึ่งทีม ผมรู้ว่ามันเป็นโจทย์ที่ยาก แต่หากสาวไทยมีมานะ ทุ่มเทแรงกายแรงใจจริง ภูผายิ่งใหญ่แค่ไหน น้ำหยดทีละน้อยก็ทำให้ศิลาก้อนนั้นสึกกร่อนลงได้เช่นกัน
พยายามต่อไปนะสาวไทย และเป็นกำลังใจให้พวกเธอกันต่อไป...