"วันนี้ สีดามาหาเพื่อนๆ เป็นเพื่อนรักด้วยนะคะ แล้วก็เป็นเพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่เราแรกรุ่น มาถึงตอนนี้ก็แย้มฝาโลงแล้ว (หัวเราะ) ก็เป็นเพื่อนที่รัก คนนี้คุณลาวัลย์ ชุมสาย ณอยุธยา คนนี้คุณปุ๋ม รู้จักกันตั้งมาอายุ 17-18"
ในวันที่ยากไร้ เพื่อนๆที่คบหากันมาเกือบ 50 สิบปี ได้นัดหมายมาพบเจอกันอีกครั้ง เราจึงได้เห็นภาพแม่สีดายิ้มกว้าง และหัวเราะเสียงดังกว่าทุกครั้ง
"จริงๆ ชีวิตทุกวันนี้แม่ก็จะมีรอยยิ้มนะ แต่เวลาเราเศร้า ก็จะกลับไปเศร้าของเราเอง เวลาอยู่กับเพื่อนก็จะเฮฮามีความสุข อะไรกันก็ไม่รู้ หัวเราะกันได้ตลอด"
"ตอนที่ดีๆ ตอนมีนะ ใจเค้าเกินร้อยค่ะ แบบปุ๋มไม่ต้อง สีดาเอง สีดาทำได้ ทำได้ทุกอย่าง เป็นเพื่อนที่น่ารัก"เพื่อนในกลุ่มแซว แล้วทุกคนก็หัวเราะพร้อมกัน
"เพื่อนก็จะให้กำลังใจนะ ตอนมีเรื่องใหม่ๆ เราก็จะคอยประคอง อะไรที่ช่วยได้ก็ช่วย แต่อะไรที่มันหนักเกินไปสำหรับเรา เขาจะรับเอง แต่สีดาไม่ค่อยมาหาเพื่อน บอกไม่อยากมารบกวน บางทีก็หายไปนานเลย ต่อไปอย่าหายไปอีกนะ ไม่อยากให้เหงาอยู่คนเดียว"
เพื่อนๆ ยังย้ำว่า ขอให้แม่สีดาอดทน ฝันร้ายที่ผ่านมา น่าจะจบลงได้แล้ว ให้เริ่มต้นชีวิตใหม่
ด้านเพื่อนปุ๋ม เสริมว่า"โชคดีนะที่ไม่เป็นโรคซึมเศร้า เป็นคนอื่นเขาจม เขาซึมเศร้าไปแล้วนะ ไม่ต้องร้องไห้แล้วนะ อดทน ต่อจากนี้ก็ต้องดีได้แล้ว"
แม่สีดาพูดขึ้นมาว่า... "ไม่ป่วยจิต ก็ดีแล้ว"พร้อมกับบอกความรู้สึกในวันนี้ว่า
"ตอนนี้จะมีกำลังใจมากขึ้น ความรู้สึกก็ดีขึ้น มีเพื่อนๆ เข้ามาโอบอุ้มเรา ทำให้เรารู้สึกอบอุ่นนะ มีเพื่อนที่ไม่ทิ้งขว้างเรา ได้ข้อคิดดีๆ ให้เริ่มต้นกับชีวิตในปัจจุบันนี้"
"ขอบคุณทุกคน ที่หยิบยื่นงานมาให้นะคะ สีดาอยากจะฝากในวงการแสดงด้วยนะคะ สีดาพร้อมแล้ว งานอะไร บทอะไรก็ได้ค่ะ เล่นได้หมดเลย ไม่เกี่ยง ขอให้เป็นงานเป็นงานที่ทำแล้วได้ มีเงินเข้ามามาประทังชีวิตค่ะ"