ปุจฉาวิสัชนา? แผนของ "กัมพูชา" คืออะไร ทำไมขยายแนวรบ แม้รู้ว่าเสียเปรียบทุกตรง

27 กรกฎาคม 2568 ผ่าน 3 วัน...สถานการณ์ไทย-กัมพูชา 

ปุจฉา?

 - ทำไมกัมพูชาขยายแนวรบ ครอบคลุมเกือบทุกจุดของเส้นเขตแดนทั้งทางบกและทางทะเล 

 - กัมพูชารู้อยู่แล้วว่าเสียเปรียบ ทั้งกำลังพล ยุทโธปกรณ์ และการยืนระยะ เหตุใดจึงยังลุยหนัก 

 - แผนของกัมพูชา คืออะไร

วิสัชนา 

 - ต้องการขยายเขตการเกิดความไม่สงบให้ครอบคลุมทุกพื้นที่ที่ตนอ้างสิทธิ์ 

**ตอนนึ้ประชาคมโลกรับรู้เรื่องความขัดแย้งเกี่ยวกับเขตแดนแล้ว  

 - ต้องการให้ UNSC ยื่นมือเข้ามา และออกข้อมติหรือตั้งคณะผู้สังเกตการณ์ กดดันให้เปิดการเจรจา 

**หากเปิดการเจรจาได้ กัมพูชาจะยกเรื่องพื้นที่พิพาทขึ้นสู่โต๊ะเจรจา

วิเคราะห์ 

 - หากการสู้รบทวีความรุนแรงและยืดเยื้อ เรื่องใครโจมตีก่อนจะลดความสำคัญลง 

**น้ำหนักของปัญหาที่ประชาคมโลกมอง จะพุ่งไปที่ความขัดแย้งและความเสียหายมากกว่าประเด็นใครเริ่มก่อน 

 - กัมพูชา พยายามเปิดแนวรบตรงจุดที่ตัวเองอ้างสิทธิ์และนำไปฟ้องศาลโลก เพื่อผูกโยงกับความรุนแรงที่เกิดขึ้นว่า เป็นเพราะข้อพิพาททางดินแดนที่ตกลงกันไม่ได้ จึงเกิดความรุนแรงขึ้น 
 
 - หวังให้นำเรื่องไปสู่ศาลโลก หรือมีคนกลางเข้ามาไกล่เกลี่ย 

 - กัมพูชาผิดหวังกับผลการประชุม UNSC ที่ไม่มีมติที่เป็นคุณกับตน และไม่มีมหาอำนาจชาติใดแสดงท่าทีหนุนหลังอย่างชัดเจน 

**หนำซ้ำยังถูกรัฐบาลจากหลายประเทศออกมาตำหนิการโจมตีเป้าหมายพลเรือน 

**จากจุดนี้ทำให้กัมพูชาจำเป็นต้อง... เร่งระดมสรรพกำลัง รุกยึดคืนพื้นที่ให้ได้มากที่สุด + ยั่วยุให้ไทยขยายขอบเขตการโจมตีเข้าไปในดินแดนกัมพูชา 

**เป้าหมายเพื่อกล่าวหาไทยว่า ไม่ได้ใช้มาตรการทางทหารเชิงป้องกัน หรือ defensive measure

แต่ใช้ มาตรการเชิงรุก หรือ offensive measure  แล้วกล่าวหาว่าไทยรุกราน พลิกกลับเป็นกัมพูชาได้เปรียบ 

กลยุทธ์ของไทย

 - ปฏิบัติการทางทหารบรรลุตามเป้าหมาย สามารถยึดพื้นที่ของฝ่ายเราได้เกือบ 100%  

 - ทำลายกำลังรบของกัมพูชาจนขีดความสามารถด้อยลงตามลำดับ

 - สามารถทำลายขวัญของทหารกัมพูชาได้มาก

 - เร่งเสริมสร้างความเข้มแข็งในระยะยาวให้กับแนวป้องกัน 

 - ระวังอย่าตกหลุมพรางกลายเป็น “ผู้รุกราน” หรือทำให้เห็นว่าเราใช้มาตรการทางทหารเชิงรุก 

 - หาทางเปิดเจรจาแบบที่ไทยไม่เสียเปรียบ คือ การวางกำลังต้องกลับไปอยู่ในจุดเดิมก่อนเกิดการปะทะ