รมต.กลาโหมปากีฯ ประกาศเตือน สงครามนิวเคลียร์เกิดได้ทุกเมื่อ

8 พฤษภาคม 2568 นายคาวาจา อาซิฟ รัฐมนตรีกลาโหมของปากีสถาน แถลงผ่านสถานีโทรทัศน์ช่อง "จีโอ นิวส์" (Geo News) ว่า สงครามนิวเคลียร์ระหว่างปากีสถานกับอินเดีย อาจเกิดขี้นได้ทุกเมื่อโดยถ้าอินเดียเปิดฉากทำสงครามเต็มรูปแบบในภูมิภาค จนนำไปสู่อันตรายใดๆ ที่เพิ่มขึ้นจนเกิดการเผชิญหน้า สงครามนิวเคลียร์ก็อาจปะทุได้ทุกเมื่อ และถ้าอินเดียทำให้สถานการณ์เลวร้ายลง จนมีโอกาสเกิดสงครามขึ้น และทั้งสองฝ่ายมีแนวโน้มที่จะใช้อาวุธนิวเคลียร์ อินเดียก็จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบต่อเรื่องนี้

นายอาซิฟ บอกด้วยว่า การโจมตีของอินเดีย เกิดขึ้นในพื้นที่พลเรือน ส่วนข้ออ้างที่ว่า "มุ่งเป้าไปที่ค่ายผู้ก่อการร้าย" นั้น ไม่เป็นความจริง

ด้านระทรวงกลาโหมของอินเดีย ระบุว่า การโจมตีดังกล่าว ซึ่งมีชื่อว่า "ยุทธการซินดอร์ หรือ ซินดูร์" (Operation Sindoor) เป็นส่วนหนึ่งของ "ความมุ่งมั่น" ที่จะให้ผู้ที่มีส่วนต้องรับผิดชอบกับการโจมตีในแคชเมียร์เมื่อวันที่ 22 เมษายน ที่ทำให้ชาวอินเดีย 25 คน และชาวเนปาลอีก 1 คน เสียชีวิตนั้น "ต้องรับผลของการกระทำ" แต่ปากีสถานได้ปฏิเสธมาโดยตลอดว่าไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง และการโจมตีของอินเดียนั้น "ไร้เหตุผล" ซึ่งนายกรัฐมนตรีเชห์บาซ ชารีฟ ของปากีสถาน ระบุว่า "การกระทำที่เลวทรามของการรุกรานจะต้องได้รับการลงโทษ"

ปากีสถาน ระบุว่า มีเป้าหมายถึง 9 แห่ง ถูกโจมตีใน 3 พื้นที่ ได้แก่ เมืองมูซาฟฟาราบัด และเมืองคตลี (คต-ตะ-ลี) ในดินแดนแคชเมียร์ส่วนที่ปากีสถานปกครอง และเมืองบาฮาวัลปูร์ ในแคว้นปัญจาบของปากีสถาน ที่อินเดียระบุว่า เป็น "โครงสร้างพื้นฐานของผู้ก่อการร้าย" ซึ่งเป็นสถานที่ที่มีการ "วางแผนและควบคุม" การโจมตีต่างๆ ต่ออินเดีย และย้ำว่า ไม่ได้โจมตีสถานที่ทางการทหารของปากีสถาน แต่เป็น "ปฏิบัติการที่จำกัดวง มีการวัดผลได้ และมีลักษณะไม่บานปลาย"

ผู้อยู่อาศัยในเขตมูริดเก (Muridke) ในแคว้นปัญจาบของปากีสถาน เปิดเผยว่า ขีปนาวุธ 4 ลูกของอินเดีย ไปตกลงที่ศูนย์การศึกษา โดย 3 ลูกแรก ตกต่อเนื่องกันอย่างรวดเร็ว ส่วนลูกที่ 4 ตามหลังมาราว 5-7 นาที ส่วนศูนย์การศึกษาที่เป็นเป้าหมาย ประกอบไปด้วยโรงเรียน มหาวิทยาลัย โฮสเทล ศูนย์การแพทย์ มัสยิด และเป็นที่อยู่อาศัยของหลายครอบครัวด้วย

นับตั้งแต่อินเดียกับปากีสถาน ถูกแยกประเทศ หลังได้รับเอกราชจากอังกฤษ เมื่อปี 2490 ต่างก็อ้างสิทธิ์เหนือดินแดนแคชเมียร์ แต่ก็ปกครองได้เพียงบางส่วนของแคว้นเท่านั้น และต่างก็ทำสงครามแบ่งชิงกันมาแล้วถึง 2 ครั้ง ขณะเดียวกัน ฝั่งที่อยู่ในความปกครองของอินเดีย ก็เผชิญการก่อความไม่สงบที่รุนแรง เพื่อต่อต้านกฎหมายของอินเดีย ตั้งแต่ปี 2532 โดยพลเรือนและกองกำลังด้านความมั่นคง ตกเป็นเป้าของการโจมตีของกลุ่มติดอาวุธ ที่เชื่อว่า ได้รับการหนุนหลังจากปากีสถาน

แต่การโจมตีที่สถานที่ท่องเที่ยวในแคชเมี่ยร์ล่าสุด ถือเป็นการโจมตีต่อพลเรือนครั้งใหญ่ที่สุดครั้งแรก นับตั้งแต่อินเดียเพิกถอนมาตรา 370 ที่ให้สถานะกึ่งปกครองตนเองกับแคชเมียร์ในปี 2562 แต่แม้จะมีการประท้วง แต่ความรุนแรงลดลง และมีนักท่องเที่ยวเข้าไปเป็นจำนวนมาก