"คม-ชัด-ลึก" ธ สถิตในดวงใจไทยนิรันดร์ ตอน "รองเท้าของพ่อ"

"ช่างไก่" เล่าว่า วันหนึ่งเจ้าหน้าที่ของสำนักพระราชวังถือพานใส่รองเท้าเดินเข้ามาในร้าน ก่อน ยื่นให้ผม เขาก้มลงกราบพาน ผมก็ตกใจถามว่าเอาอะไรมาให้ผม เขาก็บอกว่าเป็นรองเท้าของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ทรงโปรด แต่เก่ามากแล้วไม่รู้จะเอาไปซ่อมที่ไหน โอ้โห ผม ขนลุก บรรยายไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง ไม่เคยคิดว่าจะมีโอกาสดีๆ แบบนี้ เพราะร้านดังๆ ก็มีเยอะแยะ แต่กลับกลายเป็นร้านเราที่ได้รับโอกาสสำคัญ ทำงานในครั้งนี้
ฉลองพระบาทคู่แรกสภาพ เป็นรองเท้าหนังสีดำ และเท่าที่ผมสังเกตเห็นสภาพชำรุดทรุดโทรมจากการใช้งานมาหลายสิบปี ภายในรองเท้าผุกร่อนหลุดลอกหลายแห่ง ซึ่งถ้าเป็นคนทั่วไป ก็อาจจะทิ้งไปแล้ว แต่พระองค์ท่านกลับทรงให้เจ้าหน้าที่นำมาซ่อมเพื่อใช้งานต่อ ผมใช้เวลาซ่อมเกือบเดือนในการซ่อม ทั้งที่จริงแล้วทำแค่ไม่ถึงชั่วโมงก็เสร็จ ! แต่ด้วยความอยากให้อยู่บ้านเรานานๆ

ผม ได้มีโอกาสซ่อมฉลองพระบาทอีกเรื่อยๆ อาการแตกต่างกันไป ทั้งพื้นสึก ก็ซ่อมแซมตรงส้น กันพระองค์ลื่น แล้วฉลองพระบาทลำลองขาด ปะตรงรอยที่ขาดบาง คู่ก็เป็นรอยสุนัขทรงเลี้ยงกัด แหว่ง ซ่อมแซมตามอาการ แต่ที่ประทับใจสุดคือได้ซ่อมฉลองพระบาทคู่หนึ่งเก่ามาก หนังข้างนอกหลุดลุ่ย พอผมรับมาก็เอามาทำทรงใหม่ ต้องเลาะหนังเก่าออก

แต่ตอนที่เลาะออกมาเห็นรอยพระบาท ตื่นเต้นมาก เคยเห็นในทีวีคนเค้าไปรับเสด็จเค้ามีผ้าเช็ดหน้ารองให้ทรงเหยียบ แต่นี่เราเห็นรอยปรากฏอยู่อย่างนี้ เราจะทิ้งได้ยังไง ผมก็เลยเอาไปใส่กรอบแล้วตั้งเอาไว้บนหิ้งสูงสุดตกแต่งอย่างดี มีพานและผ้าคลุมพานสีเหลือง พอลูกค้าเข้ามาเห็นก็ถามว่าทำไมเอารองเท้าไปตั้งบนพาน เราก็ไม่ค่อยกล้าพูดเท่าไหร่ แต่ก็จะแย้มว่าเป็นรองเท้าของพระองค์ท่าน เค้าก็จะดีใจกันและขออนุญาตเอามาเทินหัว

ช่างไก่ นำพื้นรองเท้าที่มีรอยพระบาท มาใส่กรอบบูชา เพื่อความเป็นสิริมงคล และเพื่อรำลึกว่าครั้งหนึ่งได้มีโอกาสถวายรับใช้เบื้องพระยุคลบาท