"รอยดุริยางค์ เดอะมิวสิคัล" อีกหนึ่งหน้าประวัติศาสตร์ที่คนไทยไม่เคยรู้

รอยดุริยางค์ เดอะมิวสิคัล ถ่ายทอดความรุ่งโรจน์ในอดีตยุคปู่ทวด ผ่านมุมมองและสายตาของเหลน เดินทางตามรอยไปกับเด็กหนุ่มวัยรุ่นในยุคที่กระแสเคป๊อบ และ โซเชียลเน็ตเวิร์คครองเมืองไม้ หรือ ไมค์ หนึ่งในสาวกดนตรีตามกระแส ซึ่งในขณะนั้นกำลังวุ่นวายกับการหาห้องซ้อมดนตรีเพื่อเตรียมตัวประกวดแข่งขัน จึงเป็นเหตุให้ ไม้ต้องเปิดใช้เรือนหลังเก่าของปู่ทวดซึ่งเคยเป็นที่ซ้อมดนตรีไทยมาก่อน ณ ที่แห่งนั้นเอง คือจุดเริ่มต้นซึ่งนำพาเขาข้ามชาติภพไปในอดีตเมื่อ ๑๓๐ ปีก่อน ซึ่งตรงกับสมัยรัชกาลที่ ๕ อันเป็นยุคเริ่มต้นการวางรากฐานด้านคมนาคม และยุคที่ดนตรีไทยเฟื่องฟูถึงขีดสุด ยุคที่เขาไม่รู้จักเมืองที่เขาอยู่อีกต่อไป...ไม้ ได้พบกับ เชิด วัย ๒๕ ปี ผู้เป็นมือระนาดเอกแห่งยุค ด้วยภาษา การแต่งกาย และวัฒนธรรมที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เมื่อเผชิญหน้ากันจึงเหมือนพูดจาคนละภาษา เชิดคิดว่า ไม้เป็นลูกหลานชาวต่างชาติที่หลงทางมา จึงไม่ยินดีต้อนรับเด็กหนุ่ม ไม้จำต้องออกจากบ้านหลังนั้น และพบว่าตนกลายเป็นคนหลงยุคไปเสียแล้ว ภาพของเมืองที่เขาเห็นช่างแตกต่างจากภาพความเป็นอยู่ในยุคของเขา แม้ไม้จะมีโอกาสย้อนกลับไปมาหลายครั้ง แต่ทุกครั้งภาพความเฟื่องฟูแห่งอารยะกลับค่อยๆ เปลี่ยนไป จนกระทั่งในสมัยรัชกาลที่ ๗-๘ กาลเวลาได้นำพาความเปลี่ยนแปลงสู่การปกครอง ประเพณีแบบตะวันตกเริ่มเข้ามามีบทบาท ดนตรีไทยจึงเดินทางมาถึงยุคตกต่ำ ในที่สุด ไม้จึงได้รู้ว่าชายหนุ่มที่เขาพบ คือ ชายผู้มีบทบาทสำคัญต่อหน้าประวัติศาสตร์แห่งสยามตามรอยช่วงเวลาอันรุ่งโรจน์ที่ครั้งหนึ่งดนตรีไทยได้สะท้อนอารยะแห่งชนชาติ ละครเวทีที่ได้แรงบันดาลใจจาก ๑๙ ศิลปินไทยยุคบุกเบิก ผู้บรรเลงมโหรีต่อหน้าพระที่นั่งสมเด็จพระราชินีนาถวิคตอเรียที่ประเทศอังกฤษเป็นครั้งแรกจากศิลปินแห่งอดีตกาลผู้เดินทางข้ามโลก บัดนี้เรื่องราวของพวกเขาได้เดินทางข้ามกาลเวลามายังปัจจุบัน