#เป็นกู้ภัยแล้วได้อะไร?
เมื่อเช้าตอนออกเวร ผมเเวะทานกาแฟแล้วเดินมาที่รถ เดินสวนกับผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่รู้จักผมมาตั้งแต่เล็ก เค้าทำหน้าแปลกใจมาก เพราะผมใส่เครื่องแบบกู้ภัย
เฮีย: ไปไหนมา? ไปทำอะไรมาเนี้ย?
ผม: ไปเข้าเวรมาครับ ผมเป็นกู้ภัยครับ
เฮีย: เออ..ไปทำมันไมเนี้ย ทำแล้วได้อะไร?
ผม: ผมไม่ตอบอะไร แต่ยิ้มให้ แล้วยกมือสวัสดี
ถ้าถามว่าผมมาเป็นกู้ภัยทำไม?
ย้อนกลับไปเมื่อยี่สิบปีก่อน ผมเคยประสบอุบัติเหตุรถยนต์พุ่งชนผม ปางตาย หัวแตกทั้งหัว กระโหลกร้าวและยุบลง แขนซ้ายหักสองท่อน ขาขวาหักท่อนบน หน้าเป็นแผลไปครึ่งซีก สลบไปเป็นอาทิตย์ ถ้าไม่มีหน่วยกู้ภัยช่วยผมไว้วันนั้นคงไม่มีผมในวันนี้
ทุกวันนี้สิ่งที่ผมทำคือคำขอบคุณจากใจผม ที่ผมได้รับการช่วยชีวิตใว้ในวันนั้น กว่า 7 ปีที่ผมก่อตั้งโครงการห่มรักให้ใจอุ่นช่วยเหลือผู้ประสบภัย และหลายปีที่เข้ามาทำงานกับสมาคมแสงธรรมสาธารณกุศล เชียงราย ทุกสิ่งที่ได้ทำคือการตอบแทนสังคม มันคือการส่งต่อและแบ่งปันเป็นการให้ต่ออย่างไม่มีวันสิ้นสุด
ผมเชื่อว่าเราทุกคนต้องเคยผ่านมรสุมชีวิตมาแล้วทั้งนั้นไม่มากก็น้อย หลายคนก็มีวิธีการแก้ปัญหาที่แตกต่างกันไป สำหรับผม ผมเลือกใช้ธรรมะเป็นหางเสือชีวิต และใช้วิธี "กู้ภัยกู้ใจ"เวลาออกไปปฏิบัติงาน ผมได้เห็นสัจธรรมของชีวิต เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย อยู่ในคราวเดียวกัน หญิงเจ็บท้องใกล้คลอด คนแก่หกล้มขาหักในห้องน้ำ รับผู้ป่วยชายปวดท้องอย่างรุนแรง ชายประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต วินาทีความเป็นความตายเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา ทุกอย่างเกิดขึ้นและดับลง เป็นปรากฏการของชีวิต สิ่งต่างๆเหล่านี้สอนให้ผมเรียนรู้ชีวิต และย้อนกลับมามองตัวเองว่า..."ความทุกข์ของเรานั้นเล็กขี้ประติ๋วนิดเดียว"
คงได้คำตอบละนะครับว่า...เป็นกู้ภัยแล้วได้อะไร
ขอขอบคุณ เชียงใหม่นิวส์ มากนะครับที่ช่วยส่งต่อเรื่องราวดีๆ
ด้วยความรักและเคารพ
ดอยธิเบศร์ ดัชนี
#Rescuelife
#sangthumteam
#พร้อมปฏิบัติหน้าที่
#ทำดีให้พ่อดู
#แสงธรรมสาธารณกุศล
#กู้ชีพกู้ภัยของพระราชา
#ครั้งหนึ่งในชีวิตขออุทิศเพื่อสังคม
#ดอยธิเบศร์ ดัชนี
#ศิลปิน3 พร้อม ว.35
#สายด่วน1669
ทั้งนี้ ดอยธิเบศร์ ดำรงตำแหน่งนายกสมาคมแสงธรรมสาธารณกุศล ซึ่งเป็น สมาคม กู้ภัย ในจังหวัดเชียงราย และได้ช่วยเหลือผู้ยากไร้รวมไปถึงสาธารณภัยต่างๆในจังหวัดเชียงราย มาเป็นเวลากว่า 4 ปีแล้ว