#เรื่องเล่าจากสนามหลวง : ครั้งหนึ่งในชีวิต

นาง จินตนา ด่วนใหญ่ ก็เป็นหนึ่งในกลุ่มคนเหล่านั้น เธอนั่งรถตู้จาก อ.บ้านไร่ จ.อุทัยธานี มากรุงเทพมหานครตั้งแต่วันที่ 12 ตุลาคม 2560 มาช่วยเป็นจิตอาสาทำดอกไม้จันทน์ และต่อแถวถ่ายรูปกับพระบรมฉายาลักษณ์ที่จัดฟรีจนครบทั้ง 9 ใบ แต่ด้วยเงินที่มีจำกัดเลยต้องอาศัยหลับนอนหน้ามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และอาบน้ำในวัดมหาธาตุ ก่อนจะมานั่งปักหลักตรงทางเท้าหน้ามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ มีร่ม 1 คันกันแดด มีเสื่อ 1 ผืนปูรองนั่ง และกระเป๋าอีก 1 ใบที่ใส่ข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัว

"เวลาก็ผ่านมาปีละ ป้าทำใจได้ แต่ก็แค่อยากมารอดู มันรู้สึกว่าได้อยู่ใกล้ชิดพระองค์"
นาง จินตนา กล่าวด้วยรอยยิ้มแต่แฝงด้วยความเศร้า เธอได้มีโอกาสเข้าสักการะพระบรมศพเบื้องหน้าพระบรมโกศ 2 ครั้ง แต่ในครั้งนี้เธอตัดสินใจเดินทางมาคนเดียว โชคดีที่สามีเข้าใจเลยยอมให้มา โดยจะตามมากับลูกชาย 2 คนในวันที่ 25 ตุลาคม นี้ ซึ่งเมื่อวันที่ 15 และ 21 ตุลาคม เธอได้มีโอกาสชมการซ้อมริ้วขบวนพระอิสริยยศ อย่างใกล้ชิด เธอบอกว่าวินาทีนั้นมันทั้งเสียใจและก็ตื้นตันใจไปพร้อมๆกัน น้ำตามันไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว

"ป้าเสียใจที่พระองค์ไม่อยู่แล้ว แต่ก็ตื้นตันที่เป็นบุญชีวิตมากที่ได้เห็น"
หญิงวัยกลางคนจากอุทัยธานีกล่าวก็จะมองไปยังพระบรมฉายาลักษณ์ของรัชกาลที่ 9 ที่เธอพกไว้กับตัวเสมอ แต่ไม่ได้มีแค่เธอเท่านั้น ยังมีอีกหลายชีวิตที่ปักหลักรอคอย และในอีกไม่นานความฝันของพวกเขาก็จะเป็นจริงในที่สุด