ความอัปลักษณ์ที่ไทยทำได้ประเทศเดียว !!

(อ่าน..วัดอรุณฯ แจงองค์พระปรางค์ขาวขึ้น เพราะทำความสะอาด)

กรมศิลปากร แจง บูรณะวัดอรุณฯ ยึดลวดลายเดิม 60% ลายใหม่ 40% ถูกต้องตามต้นแบบ

               " เห็น FB ของ อจ ต่อตระกูล แล้วจิตใจห่อเหี่ยว เรื่อง การบูรณะ พระปรางค์วัดอรุณ กรมศิลปากร และช่างไทยเดี๋ยวนี้ทำได้แค่นี้หรือครับ ชุ่ยๆ ง่ายๆ เข้าว่า แกะกระเบื้องถ้วยชามโบราณหลากสีที่ล้ำค่า ที่ชำรุด หรือหายออกไป (อาจจะนำกระเบื้องถ้วยชามที่แกะออกไป นำไปทำเป็นพระเครื่อง ออกจำหน่ายในภายหลัง นับว่าเป็นโชคสองขั้น วัดครึ่งกรรมการครึ่ง) แทนที่จะทำเลียนแบบขึ้นมาใหม่ กลับเลาะทิ้ง รื้อทิ้ง เปลี่ยนรูปแบบสีขององค์พระปรางค์ใหม่ซะเลย เขาเรียกว่า ขอชุ่ยเข้าว่า

               ใครหนอเป็นต้นคิด ถึงสาเหตุการบูรณที่เปลี่ยนแปลง จากของเก่าที่ทรงคุณค่า มาเป็นของใหม่ที่กะหลาป๋าเช่นนี้ครับ ช่วยตอบให้ประชาชนเจ้าของประเทศได้รับรู้ ว่าในการบูรณะ พระปรางค์ วัดอรุณใหม่ในครั้งนี้ ถึงได้มีการมาแปลงโฉม (พระปรางค์) ออกมาเป็นเช่นนี้ จริงแล้วถ้าองค์พระปรางค์ชำรุด ถึงขนาดที่จะต้องบูรณะ ซ่อมแซมใหม่น่าทำกระเบื้องเลียนแบบกระเบื้องถ้วยชามโบราณหลากสีที่ล้ำค่า ก็ได้ (เพราะเราทำของปลอมเลียนแบบเก่ง อยู่แล้ว แม้แต่ ข้าราชการปลอม นายกปลอม พระปลอม เยอะแยะไปหมด) แค่กระเบื้องปลอมทำไม่ได้เชียวหรือครับ และใช้ช่างที่กรมศิลปากรได้อนุรักษ์ และฝึกฝนมาทำการซ่อมแซม ไม่ใช่ให้ บริษัทผู้รับเหมา ช่างอิฐ ช่างปูนธรรมดา ที่ฝีมือไม่ถึง มาทำการบูรณะ

               ทำแบบนี้ ทำไมครับ ? ใครรู้ช่วยตอบที หรือเป็นกรรมของลูกหลาน คนไทย ที่มีคนคิดและทำแบบนี้กับศิลปะอันล้ำค่า ที่ประเมินค่ามิได้ของประเทศชาติ แต่ประชาชนคนไทยก็ยังโชคดีหน่อย ที่ทางการไม่ทุบทิ้งองค์พระปรางค์ แล้วสร้างขึ้นใหม่ เพราะไม่มี กระเบื้องถ้วยชามโบราณหลากสีที่ล้ำค่า มาซ่อมแซมบูรณะใหม่

               สวัสดีความเศร้าครับ กรมศิลปากรในสิบกว่าปีมานี้

               ทำอะไรเหมือนไม่คิดอยู่เรื่อยๆ ความสง่างามขององค์พระปรางค์ หายไปหมดแล้ว จากยักษ์เคร่งขรึม มาเป็นยักษ์ยิ้ม ก็ดีครับ

               ม.จ. จุลเจิม ยุคล 

               CR ท่านเจ้าของภาพครับ "