เรื่องเล่าจากสนามหลวง : รอยยิ้มหลังองค์พระปฏิมา

ใช่แล้ว...พวกเขาคือเจ้าหน้าที่ทำความสะอาดของกรุงเทพมหานคร ผู้ที่มีหน้าที่คอยดูแลรักษาความสะอาดท้องถนน เก้าอี้ ทางเท้า ถังขยะให้กับพวกเรานั่นเอง และในวันนี้สิ่งที่พวกเขาทำคือทำความสะอาดบริเวณท้องสนามหลวงและโดยรอบพระบรมมหาราชวัง ซึ่งวันนี้ทางสำนักพระราชวังแจ้งงดประชาชนเข้าสักการะพระบรมศพ เนื่องจากมีพระราชพิธีทรงบำเพ็ญพระราชกุศลสตมวาร (ครบ 100 วัน)

แม้จะต้องตื่นแต่เช้าตรู่ แม้จะต้องเปียกน้ำ แม้จะต้องอยู่กับสิ่งสกปรก แม้จะต้องตากแดดจนเหงื่อไหลอาบแก้ม แต่สิ่งหนึ่งที่แสงแดดอันร้อนแรงไม่สามารถทำให้เลือนหายไปได้คือ

"รอยยิ้ม"

รอยยิ้มและเสียงหัวเราะในขณะทำงาน คือสิ่งที่บ่งบอกว่าพวกเขาเหล่านั้นมีความสุขในสิ่งที่ทำ แม้มันจะได้เงินไม่มาก แม้มันจะต้องอยู่กับขยะและความสกปรก แม้มันจะไม่ได้แต่งตัวสวยงามเหมือนคนอื่น แต่มันก็เป็นงานที่มีเกียรติและเป็นงานสำคัญที่อยู่เบื้องหลังความสะอาดงดงามของบ้านเมืองเรามาโดยตลอด ดั่งพระบรมราโชวาท พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ที่พระราชทานในงานพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของจุฬาลงกรณ์ เมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 2506 ใจความว่า

"...การทำงานด้วยใจรักต้องหวังผลงานนั้นเป็นสำคัญแม้จะไม่มีใครรู้ใครเห็นก็ไม่น่าวิตกเพราะผลสำเร็จนั้นจะเป็นประจักษ์พยานที่มั่นคงที่พูดเช่นนี้เหมือนกับสอนให้ ปิดทองหลังพระการปิดทองหลังพระนั้นเมื่อถึงคราวจำเป็นก็ต้องปิดว่าที่จริงแล้วคนโดยมากไม่ค่อยชอบปิดทองหลังพระกันนักเพราะนึกว่าไม่มีใครเห็น แต่ถ้าทุกคนพากันปิดทองข้างหน้าไม่มีใครปิดทองหลังพระเลย พระจะเป็นพระที่งานบริบูรณ์ไม่ได้..."