4 พรรคการเมืองหลักในการเลือกตั้งญี่ปุ่น

แม้ว่าพรรคที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของญี่ปุ่นแห่งนี้ จะมีแนวคิดสังคม-อนุรักษ์นิยม แต่บรรดามุ้งต่างๆ ในพรรคกลับมีทิศทางนโยบายที่แตกต่างกัน มีที่เหมือนกันก็คือการทิ้งรัฐธรรมนูญฉบับรักสงบ มาตรา 9 ที่ถูกระบุว่า จำกัดขีดความสามารถในด้านการป้องกันประเทศ แต่ในเวลาหาเสียงจะเน้นเรื่องการปฏิรูปเศรษฐกิจ 
พรรคนิว โคเมโตะหัวหน้าพรรค : นัทสึโอะ ยามากูชิ เป็นพรรคร่วมรัฐบาลผสมของพรรค LDP ก่อตั้งโดยองค์กรพุทธศาสนาขนาดใหญ่และชูนโยบายรักสงบ ก็เลยต้องทำใจลำบากในยามที่ต้องไฟเขียวให้พรรค LDP แก้ไขรัฐธรรมนูญ และสมาชิกคนสำคัญของพรรค LDP คือ ยูริโกะ โคอิเกะ ได้ลาออกจากพรรคและกลายเป็นหัวหน้าพรรค "โตมิน เฟิร์สต์ โนะ ไค" ที่เธอร่วมก่อตั้งเมื่อปี 2559 และจับมือเป็นพันธมิตรกับสมาชิกพรรคโคเมโตะในโตเกียว 
พรรคแห่งความหวัง (คิโบะ โนะ โตะ) หัวหน้าพรรค :  ยูริโกะ โคอิเกะ ผู้ว่าการกรุงโตเกียว เปิดตัวอย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ 25 กันยายน พร้อมชูนโยบายหาเสียงเรื่องชะลอการขึ้นภาษีขาย จนกว่าเศรษฐกิจจะเติบโตอย่างแข็งแกร่งและรักษาโมเมนตัมเอาไว้ได้ และสัญญาว่า จะผลักดันการปฏิรูปเพื่อเรียกคืนอิทธิพลของญี่ปุ่นบนเวทีนานาชาติกลับคืนมา รวมถึงจะธำรงไว้ซึ่งการเมืองที่ใสสะอาดและไร้ผลประโยชน์ด้วย 
พรรคประชาธิปไตย (DP)หัวหน้าพรรค : เซจิ มาเอะฮาระ อดีตรัฐมนตรีต่างประเทศ เป็นพรรคใหญ่อันดับ 2 รองจาก LDP มีชื่อเดิมว่า พรรคประชาธิปไตยแห่งญี่ปุ่น หรือ"มินชูโตะ" เคยเป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาลและอยู่ในอำนาจ 3 ปี ตั้งแต่ปี 2552-2555 และเปลี่ยนนายกรัฐมนตรี 3 คน ท่ามกลางปัญหาเศรษฐกิจที่ไม่คงเส้นคงวา, นโยบายต่างประเทศที่ไม่สอดคล้องและเหตุแผ่นดินไหว, สึนามิและภัยพิบัตินิวเคลียร์ เมื่อปี 2554 เพื่อกอบกู้ภาพลักษณ์ ทางพรรคจึงต้องปรับโฉมใหม่ด้วยการจับมือกับพรรคเล็กกว่า และเปลี่ยนชื่อเป็นพรรคประชาธิปไตย หรือ มินชินโตะ แต่ตอนนี้มีสถานภาพเป็นพรรคฝ่ายค้านที่ใหญ่ที่สุด และคะแนนนิยมลดต่ำเหลือแค่หลักเดียว ทำให้ทางพรรคต้องปรับกลยุทธ์ด้วยการไม่ส่งตัวแทนลงสมัครรับเลือกตั้ง และแจ้งต่อบรรดา ส.ส.ว่า ถ้าไม่สมัครอิสระ ก็ไปเข้าร่วมกับพรรคแห่งความหวัง