หนึ่งปีที่ไม่สวยของ รัฐบาลเมียนมาร์

เกือบหนึ่งปี ที่พรรคสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย หรือ NLD ภายใต้การนำของนางอองซาน ซูจี ที่เปรียบเสมือนแบรนด์เนมของเมียนมาร์ในสายตาชาวโลก เข้าไปกุมบังเหียนรัฐบาลพลเรือนที่มาจากการเลือกตั้งตามครรลองของประชาธิปไตย หลังเริ่มปฏิบัติหน้าที่อย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ 1 เมษายน ปี 2559 ท่ามกลางความหวังว่าจะเข้ามาปฏิรูปหนึ่งในประเทศที่ได้ชื่อว่า ยากจนที่สุดในอาเซียน แต่จากการประเมินของธนาคารโลก พบว่า การลงทุนจากต่างประเทศ หดลงไปราว 30 % ในปีงบประมาณที่กำลังจะสิ้นสุดในวันที่ 31 มีนาคม ขณะที่เศรษฐกิจเติบโตอย่างชะลอตัวที่ 6.5 %
แม้ชาวชาวเมียนมาร์บางส่วนจะเข้าใจดีว่า การปฏิรูปต้องใช้เวลาและอดทน แต่ก็ชี้ว่า รัฐบาลต้องพยายามให้มากกว่านี้ และแทนที่จะโละทุกอย่างที่ริเริ่มในสมัยรัฐบาลเก่าทิ้งไปและเริ่มต้นของใหม่ แต่กลับยังคงใช้ของเดิมสมัยรัฐบาลเต็ง เส่ง ทั้งยุทธศาสตร์ด้านการศึกษาระดับชาติและกฎหมายการลงทุนที่จะเริ่มใช้ตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน
ที่น่าผิดหวังที่สุด คือนโยบายเศรษฐกิจ ที่ไม่อาจดึงดูดการลงทุนได้มากพอ ผู้เชี่ยวชาญ บอกว่า ประชาคมธุรกิจยังกังวลว่า ความเปลี่ยนแปลงจะไม่เกิดขึ้นรวดเร็วและชัดเจนพอ และยังเผชิญความเสี่ยงจากการพึ่งพาทรัพยากรที่ตอนนี้ราคาอ่อนตัวลงอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นพลังงานหรือสินค้าโภคภัณฑ์ // นักวิเคราะห์มองว่า ปัญหาสำคัญคือ การที่บุคคลที่เข้ามาบริหารประเทศ ไม่ว่าจะเป็นในรัฐบาลกลางหรือท้องถิ่น ต่างไร้ประสิทธิภาพ เพราะส่วนใหญ่ไม่เคยจับงานบริหารและใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในเรือนจำ สวนทางกับความต้องการของประชาชน ที่อยากได้บุคคลากรที่มีความรู้ความสามารถและแก้ปัญหาได้ทุกจุด ไม่ใช้รีบร้อนทำทุกอย่าง แต่ไม่ได้ดีสักอย่าง