พิพิธภัณฑ์ความตาย

หัวกะโหลก อัฐิ และนิทรรศการที่บอกเล่าเรื่องราวของฆาตกร ที่นี่คือพิพิธภัณฑ์ความตาย มันตั้งอยู่ใจกลางเมืองลอสแอนเจลิสในสหรัฐ และได้ชื่อว่าเป็นแหล่งสะสมรวบรวมข้าวของที่เกี่ยวกับฆาตกรต่อเนื่อง มากที่สุดในโลก
เจ ดี ฮิลลี่ และ เคธี่ ชูลซ์ ผู้ก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ สร้างมันขึ้นเพื่อจัดแสดงของสะสมของพวกเขา เพื่อให้ผู้คนได้ดูทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับความตาย ที่นี่จึงมีทั้งข้าวของเช่นอาร์ตเวิร์คและจดหมายของฆาตกรต่อเนื่อง วีดีโอการประหารชีวิต เครื่องไม้เครื่องมือของสัปเหร่อ ภาพจุดที่เกิดเหตุฆาตกรรมดังๆ ลัทธิการฆ่าตัวตาย
การเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์เริ่มด้วยการทำความรู้จักกับบรรดาฆาตกรต่อเนื่องชื่้อดังอย่าง จอห์น เกซี่ หรือนักฆ่าตัวตลก ที่ข่มขืนและฆ่าผู้ชายไป 33 ศพ , ริชาร์ด รามิเรซ หรือนักล่ายามวิกาล ที่สังหารเหยื่อไป 19 ราย และเดวิด เบอร์โควิทซ์ ที่บอกว่าซาตานสั่งให้เขาฆ่าเหยื่อ ซึ่งมีทั้งหมด 7 ราย
ต่อมาก็เป็นส่วนของลานประหาร ซึ่งมีทั้งเก้าอี้ไฟฟ้า และหัวจริงๆของ อองรี เดอเซียร์ ลองดรู ที่ถูกตัดโดยกิโยตินในปี 1922 เขาเป็นฆาตกรต่อเนื่องชาวฝรั่งเศส ที่ลงโฆษณาหาคู่ในหนังสือพิมพ์เพื่อล่อลวงเหยื่อ และภาพการประหารฆาตกร เทด บันดี้
ถัดมาก็เป็นส่วนของห้องสัปเหร่อและงานศพ ที่รวบรวมอุปกรณ์ที่ใช้ในพิธีศพ โลงศพ และเครื่งมือที่ใช้ในการอาบน้ำยาศพ นอกจากนั้นก็ยังมีส่วนที่จัดแสดงโครงกระดูกมนุษย์และสัตว์ รวมถึงส่วนจัดแสดงเรื่องการฆ่าตัวตาย และลัทธิการฆ่าตัวตาย โดยหุ่นแสดงบางตัวก็สวมเสื้อผ้าจริงของผู้ตาย
นอกจากนั้นก็ยังมีห้องคนดัง ที่จัดแสดงข้าวของคนดังที่ตายไปแล้ว ซึ่งก็รวมถึงอดอล์ฟ ฮิตเลอร์ รวมถึงห้องที่บอกเล่าเรื่องราวของชาร์ลส แมนสัน เจ้าลัทธิประหลาดที่ได้สังหารชารอน แท็ต ดาราสาวเมื่อปี 2509 รวมถึงส่วนที่พูดถึงโอเจ ซิมพ์สัน อดีตนักกีฬาชื่อดัง ที่ถูกกล่าวหาว่าสังหารภรรยา แต่ถูกยกฟ้อง
ชูลซ์ บอกว่าที่นี่ไม่จำกัดอายุผู้เข้าชม แต่มันเหมาะสำหรับผู้ใหญ่มากกว่า และหากผู้เข้าชมคนไหนที่เข้ามาเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์นี้แล้วมีอาการคลื่นไส้ ปั่นป่วนในท้อง ที่นี่ยังมียาดม ไว้คอยบริการผู้เข้าชมด้วย เธอบอกว่า ผู้เข้าชมที่เป็นผู้ชาย ก็เคยเป็นลมมาแล้วหลายคน