นายบุญเก่ง และ นายลอง ดวงจันทร์เทพ ชาวบ้าน จากบ้านสันช้างหิน เล่าว่า ตนเองจะออกหาปลาในเวลาเช้าตรู่ โดยการวางตะข่าย หรือ ทางเหนือ เรียกว่า "แน่ง" ซึ่งเป็นเครื่องมือในการใช้จับปลา พอเวลาประมาณ 07:00 น. จะนำปลาที่ได้จากการหาขึ้นฝั่งเพื่อทำการจำหน่าย
โดยจำหน่ายทั้งปลีก และส่งให้กับแม่ค้า หรือตามร้านอาหารต่างๆ ที่มีคนสั่งเข้ามา โดย ในแต่ละวัน จะได้ปลาที่สดใหม่ขายทั้งสดๆ และทั้งเอาไปแปรรูปขาย ซึ่งการเลือกใช้ตาข่ายที่ มีตาใหญ่ในการดักจับปลา จะพบว่าได้ปลานิลจำนวนมาก โดยที่ปลานิลจะขายกันเป็นกิโลกรัม กิโลกรัมละ 35 บาท ในแต่ละวันจะได้ปลาในปริมาณไม่เท่ากัน และวันนี้ได้ปลานิลประมาณ 30-40 กิโลกรัม ปลาสดใหม่จะขายดีมีแม่ค้ามารับซื้อเป็นประจำ บางวันก็เอาไปส่งตามร้านอาหาร
ลุงยก บุญเก่ง เลือกที่จะจับแต่ปลาตะเพียน จึงเรียกใช้ข่ายที่มีขนาดพอกับตัวปลาตะเพียน ลุงยก บอกว่า ที่เลือกเอาแต่ปลาตะเพียนเพราะจะนำไปแปรรูปขาย โดยการนำไปทำปลาส้ม สูตรชาวเหนือขาย บางครั้งก็ทำเป็นอาหารทานเอง หรือทำเป็นปลาแดดเดียวขาย ในแต่ละวันก็จะมีแม่ค้ามารับซื้อถึงบ้าน ไปขายตามท้องตลาด โดยจะขายที่กิโลกรัมล่ะ 50-60 บาท ในแต่ละวัน จะสามารถจับปลาได้ประมาณวันล่ะ 15-20 กิโลกรัม ซึ่งเป็นอาชีพที่สามารถสร้างรายได้ให้กับชาวบ้านได้เป็นอย่างดี