ช่วยเขาด้วย... เขาอยู่ตรงนี้ / เรื่องหลอนซอย8

"ส้ม" สาวร่างเล็กผมยาว วัย33 เรียนจบบัญชี ช่วยงานที่บ้าน ที่ขายอุปกรณ์ก่อสร้าง มีพี่น้อง 2 คน ส้มเป็นคนโต มีน้องสาววัยใกล้เคียงกันอยู่อีกคน


ส้มเป็นคนง่ายๆ เข้ากับใครก็ได้ มีมนุษยสัมพันธ์ดี และชอบช่วยเหลือคนหรือสัตว์ ทำให้ส้มเป็นคนที่มีเพื่อนและคนรู้จักมากมาย ในวันปกติธรรมดา ส้มจะอยู่ที่ร้าน รับงานหน้าร้าน รับโทรศัพท์ลูกค้าที่โทรเข้ามาไม่ขาดสาย เช็คสต็อคสั่งของมาขาย กิจการที่บ้านของส้ม ดำเนินไปได้ด้วยดี


ส้มมักจะขอที่บ้านไปทำบุญในเช้าวันอาทิตย์ โดยเธอจะลงมือทำกับข้าวและไปใส่บาตรถวายที่วัด ขากลับส้มมักจะทำทานกับ ลุงๆป้าๆ ที่มาอาศัยวัด พักพิงอยู่เสมอ ส้มคิดว่า "ยิ่งให้ยิ่งได้" คำว่า ได้ ของส้ม ไม่ได้หมายถึงทรัพย์สินเงินทองที่จะตามมา แต่หมายถึง ความสุข ที่ได้เห็นรอยยิ้มและพรจากคุณลุงคุณป้า ที่ให้กลับมาชุดใหญ่นั่นเอง


และด้วยการชอบช่วยเหลือคนนี้ ในคืนหนึ่งส้มฝันถึงเรื่องราวแปลกๆ


คืนนั้น หลังจากการเข้านอนและหลับสนิท ส้มฝันเห็นโป๊ะท่าเรือข้ามฟาก แต่ไม่รู้ว่าโป๊ะนี้ตั้งอยู่ที่ไหน บนโป๊ะนั้นมีผู้คนยืนอยู่ประมาณสิบกว่าคน กวาดสายตาไปรอบๆ ดูแล้วเป็นผู้ชายทั้งหมด แต่สักพักกลับได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่ง มาเรียก..."หนูๆ"


ส้มหันไปตามเสียงเรียกนั้น เธอเห็นผู้หญิงคนหนึ่งแต่งตัว เสื้อเชิ๊ตแขนยาวลายขวาง กางเกงวอร์มขายาวสีดำ มีผ้าขาวม้าพันหน้า ให้เห็นแค่เฉพาะดวงตา ฟังจากน้ำเสียงแล้วน่าจะเป็นหญิงสูงวัยรุ่นป้า

หลังจากเรียกแล้ว แกเดินเข้ามาหาทันที พร้อมเอามือชี้ลงไปในน้ำข้างๆโป๊ะเรือด้านขวาแล้วพูดขึ้นว่า...

"ช่วยเค้าหน่อย เค้าอยากกลับบ้านเค้าอยู่ตรงนี้มานานแล้ว เค้าชื่อสิน"

จากนั้นคุณป้าปริศนา ยังคงย้ำ พูดประโยคเดิมๆ ว่าให้ช่วยเค้าหน่อย จนส้มตื่น ตื่นขึ้นมาแบบงงๆ หันไปดูนาฬิกาเป็นเวลา 6 โมงเช้าพอดี และไปทำงานช่วยที่บ้าน แต่ตลอดเวลาในวันนั้น ในใจคิดแต่เรื่องฝัน ด้วยความรู้สึก สงสาร และอยากช่วย จึงคิดตั้งมั่นในใจว่า

"ถ้าฝันเมื่อคืนเป็นเรื่องจริง และอยากให้ช่วย ขอให้คืนนี้...ฝันอีกครั้ง"


คืนนั้น ส้มเข้านอนตามปกติ และความฝันที่ขอไว้มาจริงๆ


ส้มฝันว่า อยู่บนโป๊ะเหมือนเดิม มีคุณป้าคนเดิมพูดประโยคเดิมๆ บอกว่าเค้าอยู่ตรงนี้ ชี้ไปที่น้ำ ตรงโป๊ะเรือด้านขวา เหมือนกันกับความฝันคืนที่แล้ว แต่ความฝันในคืนนี้ ไม่มีผู้ชายสิบกว่าคนยืนอยู่ บนโป๊ะ มีเพียงส้มและคุณป้าเท่านั้น คุณป้ายังย้ำเหมือนเดิมว่าช่วยเค้าหน่อยๆ คราวนี้ส้มถึงกับสะดุ้งตื่น มองนาฬิกาอีก 5 นาที 6 โมงเช้า รู้สึกแปลกใจมาก ฝัน 2 คืนติดแบบนี้ น่าจะต้องมีอะไรแน่ๆ


ส้มจึงนำเรื่องความฝันมาเล่าให้พ่อ-แม่ฟังพ่อจึงถามส้มกลับมาว่า ลักษณะโป๊ะเรือในฝัน เป็นยังไง ส้มบรรยายไปตามที่เห็นในความฝัน


จากนั้น พ่อนึกขึ้นมาได้ว่า มีเพื่อนสนิทของพ่อเป็นเจ้าของโป๊ะเรือเอกชนแห่งหนึ่งในภาคกลาง และเป็นโป๊ะเรือที่เอาไว้รอเพื่อข้ามฟากพอดี ฟังจากลักษณะที่ส้มเล่า น่าจะคล้ายคลึงกัน พ่อจึงโทรหาเพื่อนและนัดหมายกันว่าจะไปพบปะกัน โดยจะพาส้มเดินทางไปด้วย

และเมื่อถึงวันนัดหมาย ครอบครัวของส้ม ปิดร้าน และเดินทางไปหาเพื่อนพ่อทันที เมื่อเดินทางไปถึง หลังจากพูดคุยแลกเปลี่ยนสารทุกข์สุกดิบได้สักพักแล้ว ส้มจึงขอไปเดินสำรวจพื้นที่รอบๆ

พลันสายตาไปเห็น"โป๊ะเรือ" ที่ดูแล้ว จะไม่ใช่สักทีเดียว แต่ก็คล้ายมากๆ ที่เห็นในความฝัน จึงเดินกลับมาบอกพ่อ ว่า"คล้ายกันมาก"

เพื่อนพ่อจึงถามด้วยความสงสัยว่า "มีอะไรหรือ อะไรคล้ายกัน"พ่อจึงเล่าเรื่องความฝันของส้มให้ฟัง เมื่อเพื่อนพ่อฟังก็รู้สึกแปลกใจจึงถามส้มว่า"ป้าเขาบอกส้มว่าอยู่ตรงไหน ให้ช่วยตรงไหน"ส้มจึงพาเพื่อนพ่อ ไปชี้ที่โป๊ะเรือ บริเวณด้านขวา ในน้ำ "น่าจะเป็นตรงนี้ค่ะ"

เพื่อนพ่อจึงตะโกนเรียก ลูกน้อง ลงไปงมหา บริเวณที่ชี้ มีอะไรอยู่ไหมงมหาได้ร่วม 15 นาที ก็เจอจริงๆ

ลูกน้องเพื่อนพ่อ เจอ"หม้อดิน"ใบหนึ่ง ติดโคลนอยู่ข้างๆโป๊ะ จึงนำขึ้นมาจากน้ำ ลักษณะของหม้อดินนั้นคล้ายกับหม้อดินที่ใช้หุงข้าวในสมัยก่อน บนปากหม้อมีผ้าที่น่าจะเป็นสีขาวแต่ตอนนี้ดูเก่าและหม่นด้วยอาจจะแช่ในน้ำและติดโคลนอยู่นาน มีเชือกพันรอบมัดแน่นหนา และไม่มีใครกล้าที่จะเปิดดู ว่าภายในหม้อนั้นมีอะไร เพื่อนพ่อจึงนำหม้อใบนั้น ขึ้นรถปิคอัพไปหาพระที่รู้จักแถวบ้าน เพื่อปรึกษา

เมื่อไปถึงที่วัด หลังจากที่เล่าเรื่องทั้งหมดให้พระฟัง พระจึงนั่งสมาธิครู่หนึ่ง และเปิดผ้าออกมาดู ภายในนอกจากจะเจอเศษดินโคลนแล้ว มีผ้าเล็กอีกผืนถูกมัดห่อไว้ พระจึงแกะดูพบว่าข้างในเป็นเส้นๆ คล้ายเส้นผมหนาดำกระจุกหนึ่ง

หลังจากเปิดออก ในความรู้สึกของส้ม คิดว่าน่าจะเป็นผู้ชายที่ชื่อ"สิน" ตามคำที่คุณป้าท่านนั้นมาบอกให้ช่วย จึงขอพระให้ช่วยทำพิธีทางศาสนาให้ เพื่อให้เขาไปสู่สุคติหลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น ส้มก็ไม่ได้ฝันถึงคุณป้าอีก จนทุกวันนี้ส้มก็ยังไม่รู้ว่า"คุณป้า"และ"ชายชื่อสิน"นั้นคือใคร แต่ส้มก็สุขใจในสิ่งที่ส้มได้ทำ
(อ่านในทิศทางบันเทิงเสมือนเป็นนิยายเรื่องหนึ่งควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน)

พูดคุยติชมแลกเปลี่ยนกันได้ที่
twitter : LungTui
หรือติดตามกันในเฟซบุ๊กFacebook : เรื่องหลอนซอย8