แม่จ๋า...หนูหนาว

คลิกอ่าน เรื่องหลอนซอย8 เรื่องแรกมัน...คือตัวอะไร?คลิกอ่านเรื่องหลอนซอย8หรือเป็นเพราะ...จดหมายฉบับนั้นคลิกอ่านเรื่องหลอนซอย8หรือเป็นเพราะ...จดหมายฉบับนั้น

คลิกอ่าน เรื่องหลอนซอย8ป้าบอกว่า เขา...อยู่ตรงนี้
คลิกอ่าน เรื่องช้ำกรรมเก่าทัณฑ์...มาทัน

---

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในช่วงปลายปี57 ลูกพี่ลูกน้องของผมพร้อมภรรยา มาเยี่ยมเยียนที่บ้านมา พี่คนนี้รับราชการเป็นทหารอากาศอยู่ที่ดอนเมือง ชื่นชอบ"พระเครื่อง"ไม่ต่างจากผม ซึ่งนอกจากจะซื้อของมาฝากแล้ว ไม่วายที่จะติดพระเครื่องที่สะสมหรือที่เพิ่งจะหาเช่าได้มาแบ่งปันกันชม ตามประสาคนที่ชอบพระด้วยกัน


พี่คนนี้สะสมหมดไม่ว่าจะเป็นพระเหรียญ พระผง รูปหล่อ เครื่องรางของศักดิ์สิทธิ์ ปลัดขิก


หลังจากที่พูดคุยสารทุกข์สุขดิบกันแล้ว ภรรยาของเราทั้งคู่ต่างก็เขัาครัวไปเตรียมอาหารเย็น จากนั้นผมและพี่เขาจึงเริ่ม"เปิดกรุพระ" ที่นำมา ผมนำกล้องมาส่องชมเนื้อ แลกเปลี่ยนทรรศนะ วิจารณ์กันไปตามประสา ผมเชื่อว่า คนชอบพระเครื่องด้วยกันจะเข้าใจดี


ส่องพระกันไปได้สักพักตัวผมเองมาสะดุดกับ "กุมารทอง"ตนหนึ่ง กุมารทองตนนี้เป็นรูปหล่อสูงประมาณ 3 ซม. หน้าตักประมาณ 1 ซม. น่าจะเป็นเนื้อทองฝาบาตร มีลักษณะเป็นเด็กผมจุก มือขวาทำท่ากวัก มือซ้ายถือถุงเงิน นั่งอยู่ในท่านั่งขัดสมาธิ หยิบนำมาส่องดูไม่รู้ที่มา


จึงเอ่ยปากถามพี่ชายว่าเป็นกุมารทองของวัดไหน พระอาจารย์อะไรเป็นคนจัดสร้าง


พี่ชายตอบว่า"ไม่รู้เหมือนกัน มีคนให้มาอีกที อยู่บนหิ้งมานานแล้ว พี่จำไม่ได้เหมือนกันว่าใครให้มา"


ผมจึงเอ่ยปากกับพี่ชายไปว่า "ผมขอได้ไหมพี่ ผมเห็นแล้วรู้สึกแปลกๆ เหมือนถูกชะตายังไงไม่รู้"


"ชอบเหรอเอาสิ พี่ให้" พี่ชายตอบแบบไม่ลังเล


จำได้ว่าวันนั้นผมและพี่ชายแลกพระเครื่องไปสะสมกันหลายองค์ จนกระทั่งภรรยาของเราทั้งคู่ทำอาหารเสร็จถึงได้ยุติการพูดคุยเรื่องพระ ต่างคนก็ต่างเก็บเครื่องรางที่แลกกันไว้ ผมได้นำ"กุมารทอง"ไปใส่ไว้ในกระเป๋าใบหนึ่ง ซึ่งกระเป๋าใบนี้ ผมมักจะนำติดตัวไปทำงานอยู่เสมอ จากนั้นเราทานมื้อเย็นกัน เสร็จแล้วพี่ชายก็ขอตัวกลับบ้านไป


วันรุ่งขึ้นผมได้ นำ"กุมารทอง"มาส่องดูอีกครั้ง คิดในใจว่าหากมีตัวตนจริง ขอให้มาเข้าฝันหรือสัมผัสได้ และผมก็นำกุมารทองตนนั้นเข้ากระเป๋าเดิมที่ช่องซิปลับอีกครั้ง



เวลาผ่านไปประมาณ 3 เดือน ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนผมลืมไปแล้วว่ามีกุมารทองอยู่ในกระเป๋าผม


และเรื่องแปลกที่ทำให้ผมเชื่อว่า "กุมารทอง"มีตัวตนจริง ก็เกิดขึ้นในปลายเดือนที่ 3 นี่เอง


มีอยู่วันหนึ่ง ผมขับรถจักรยานยนต์ลุยฝน กลับบ้าน จนกระเป๋าผมเปียกชุ่ม เมื่อถึงบ้านผมจึงรีบนำของใช้ที่อยู่ภายในกระเป๋าออกมาผึ่งทั้งหมด นำกระเป๋าไปตาก และผมก็ลืมไปแลัวด้วยว่า ผมใส่"กุมารทอง"ตนนั้นอยู่ในช่องซิปลับในกระเป๋านั้น


ช่วงเช้าผมมาดูกระเป๋าอีกครั้ง ยังไม่แห้งและดูสภาพมันแย่มาก เลยคิดอยากจะนำไปทิ้ง ผมจึงนำไปวางไว้ที่หน้าบ้าน นำกระเป๋าใหม่ไปใช้



และแล้วเรื่องที่น่าขนลุกก็เกิดขึ้นในคืนนั้น แต่ไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวผม แต่เกิดขึ้นกับภรรยา!!!


คืนนั้นภรรยา ได้ฝันเห็นเด็กผู้ชาย คนหนึ่งอายุประมาณ 4-5 ขวบ ผมจุกนุ่งโจงกระเบน ที่อกมีสร้อยสังวาลย์ไขว้อยู่กลางตัว ตัวเปียกเนื้อตัวสั่นเทา หน้าตาเศร้าหมอง


และเด็กชายคนนั้น ได้พูดขึ้นว่า"แม่ๆ ช่วยหนูด้วย หนูหนาว พ่อกำลังจะเอาหนูไปทิ้งแม่ๆช่วยหนูด้วย"


เมื่อเด็กชายพูดจบ ภรรยาผม"สะดุ้ง"ตื่นมองนาฬิกาเป็นเวลาประมาณตีห้า แต่ไม่ได้คิดอะไร ตัดสินใจพักผ่อนต่อจนตื่นมาตอนเช้าประมาณเจ็ดโมง ภรรยาจึงเล่าเรื่องแปลกๆนี้ให้ผมฟังว่ามีเด็กมาขอให้ช่วยบอกว่า"หนาว"


ผมถามว่า "เป็นเด็กอายุประมาณเท่าไหร่แล้วมายังไง"


ภรรยาผมตอบว่า"เป็นเด็กผู้ชายอายุประมาณ 4-5 ขวบ ผมจุกใส่โจงกระเบน มีสังวาลย์ทั้งตัวทั้งด้านซ้ายและด้านขวาใส่กำไลข้อเท้า"


เมื่อผมได้ยินคำตอบดังนั้น นึกขึ้นมาได้ จึงไปหยิบกระเป๋าสะพาย ที่กองเอาไว้หน้าบ้านเตรียมจะทิ้งรีบเปิดช่องซิปลับ นำกุมารทองจากระเป๋าขึ้นมาดู พบว่าชุ่มไปด้วยน้ำ ถามภรรยาว่า หน้าตาการแต่งตัวคล้ายแบบนี้ไหม?

ภรรยาบอกว่า "ไม่ใช่แค่คล้ายแต่ดูเหมือนใช่เลย"


เป็นเรื่องแปลกที่ภรรยา ไม่รู้ว่าผมมีกุมารทองอยู่ เมื่อนำความฝันของภรรยามาประติดประต่อกันเหตุการณ์คล้ายกับว่า น้องกุมารมาบอกว่าถูกแช่น้ำชุ่มอยู่ในกระเป๋าที่กำลังจะเอาไปทิ้ง จึงมาเข้าฝันบอกให้ช่วย!!!

แต่เรื่องราวยังไม่จบเท่านี้ เพราะผมยังคงคาใจ...


คือ ผมอยากรู้การมีตัวตนของกุมารทอง ผมเชื่อว่าหลายคนที่เลี้ยงกุมารทอง น่าจะมีคำถามแบบนี้ในใจ จุดธูปบอกก็แล้ว บอกปากเปล่าก็แล้ว ยังไม่เคยรู้สึกสัมผัส หรือไม่รู้สึกว่า เขามีตัวตนอยู่จริงๆ


และพอนานวันเข้าก็จะหลงๆลืมๆ ถวายของไหว้บ้างไม่ถวายบ้างและผมยังคิดไปว่า ทำไมไม่มาเข้าฝันบอกผมให้ไปช่วย แต่กลับไปบอกภรรยาแทน


และคืนนั้นผมได้รับคำตอบทันที!!!


คืนนั้น หลังจากที่สวดมนต์ไหว้พระเสร็จ ผมเข้านอนตามปกติ หลับสนิท จนกระทั่งถึงเวลาประมาณตี4 ผมฝัน...


ในความฝันนั้น คือ ผมลุกขึ้นจากเตียงนอนด้วยอาการกระหายน้ำ (บ้านผม2ชั้น ตู้เย็นอยู่ชั้นล่าง) จึงเดินลงบันไดไปที่ตู้เย็น เพื่อไปดื่มน้ำ หลังจากดื่มน้ำเสร็จผมเดินกลับไปที่บันไดเพื่อขึ้นไปชั้น2


ระหว่างเดินทางกลับ พลันสายตา ได้เห็นเด็กชายอายุประมาณ 4-5 ขวบ ไว้ผมจุก มีสร้อยสังวาลย์สวมใส่ประดับซ้ายขวายืนเท้าเอวบริเวณใต้บันไดบ้าน


ผมหยุดชะงัก จ้องมองดูเด็กคนนั้น ความรู้สึกของผม รับรู้ได้เลยว่าเป็นน้องกุมารทองที่มาเข้าฝันภรรยาผมแน่ๆจากนั้นน้องกุมารทองยิ้มให้ เราไม่มีการพูดคุยกัน น้องกุมารคงอยากจะบอกผมว่าผมอยู่ที่นี่นะ ผมมีตัวตนจริงๆนะ จากนั้นผมถึงสะดุ้งตื่น

ทุกวันนี้ ผมนำ กุมารทอง ใส่พาน และถวายน้ำแดง ถวายขนม ตั้งบูชาที่บ้านและเชื่อสนิทใจว่า "กุมารทอง" มีตัวตนจริง

(กุมารทองตามเรื่องเล่า ผู้อ่านท่านใดพอจะทราบว่ากุมารทอง ตนนี้ สร้างขึ้นที่วัดไหน พระอาจารย์รูปใดเป็นผู้จัดสร้างรบกวนอินบอกซ์มาบอกกันบ้างนะครับ ผมอยากจะขอไปทำบุญกับท่าน)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

---

(อ่านในทิศทางบันเทิงเสมือนเป็นนิยายเรื่องหนึ่งควรใช้วิจารณญาณในการรับชม)พูดคุยติชมแลกเปลี่ยนกันได้ที่twitter : LungTuiหรือติดตามกันในเฟซบุ๊กFacebook : เรื่องหลอนซอย8